Όμορφα και άγνωστα μονοπάτια στα Κύθηρα. Λουραντιάνικα…

Το να αναφερθούμε στα Κυθηραϊκά μονοπάτια και στο πρόγραμμα του ΚΙΠΑ γι’  αυτά δεν είναι ποτέ πλεονασμός ή κοινοτυπία, καίτοι το κάνουμε αρκετές φορές.

Όπως δεν παραλείπουμε να τονίσουμε σε κάθε μας αναφορά σε αυτά ίσως να έδιναν τη λύση στην τουριστική μας ισχνότητα αν βρίσκονταν τα απαραίτητα κονδύλια για να αναδειχθούν ΟΛΑ τα εκατοντάδες γραφικά και άγνωστα μονοπάτια των Κυθήρων.

Γιατί το έργο αυτό που γίνεται από το ΚΙΠΑ και τον Φοίβο Τσαραβόπουλο είναι μεν σπουδαίο, όμως είναι τόσα πολλά, που θα θέλαμε μερικές δεκάδες …ΚΙΠΑ και παθιασμένους ανθρώπους σαν τον Τσαραβόπουλο για να καθαριστούν όλα και να γίνουν προσβάσιμα. Και ύστερα δεν χρειάζεται μόνο αυτό.

Πρέπει να διαφημιστούν και να δοθούν κίνητρα στους τουρίστες να έρχονται σε εποχές που και οι συγκοινωνίες δεν αφθονούν και το φαγητό …σπανίζει και τα ξενοδοχεία δεν είναι εύκολο να είναι ανοιχτά. Όλα όμως αυτά θα διορθωθούν σχετικά εύκολα αν υπάρχει ζήτηση. Και ζήτηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να είναι σίγουρος αυτός που θα έρθει ότι θα βρει το μίνιμουμ από αυτά που ζητάει. Και κυρίως αυτό για το οποίο θα έρθει. Την πεζοπορία στη φύση με μία καλή γνώση της ιστορικής διαδρομής και της ιστορίας του ευρύτερου χώρου.

Κάτι παρόμοιο με αυτό που επιχειρεί ο Φρανκ με τις περιηγήσεις του που έδωσε την ευκαιρία και σε μερικούς Τσιριγώτες να μάθουν για τον τόπο τους με τη βοήθεια του ιχνευτή Αλ. Καστρίσιου.

Κάτι ανάλογο έχουμε αρχίσει εδώ και χρόνια με δημοσιεύματα στην εφημερίδα και το συνεχίζουμε τώρα με την ίδια σειρά στην ηλεκτρονική μας έκδοση.

Στο σημείωμά μας εδώ θα παρουσιάσουμε το ξεκίνημα μίας πολύ όμορφης και ενδιαφέρουσας διαδρομής, σχετικά άγνωστης ακόμη και στους περιπατητές. Ξεκινά από τον οικισμό Λουραντιάνικα, ένα περίπου χλμ μετά το Κάτω Λειβάδι και φθάνει στο Καψάλι για όσους έχουν το κουράγιο να πάνε ως εκεί.

Εδώ παρουσιάζουμε μερικές φωτογραφίες από την αρχή της διαδρομής, που ξεκινά από το μεταβυζαντινό και συντηρημένο ναό του Αγίου Γεωργίου και γρήγορα εισέρχεται σε μικρή διαδρομή με πυκνή βλάστηση, με ένα πηγάδι και μία πηγή, ζωντανή μέχρι το Μάιο.

Εμάς μας είχε ξεναγήσει εκεί αρχικά ο Μαθιός Αγγελιουδάκης, που είχε πάντα ιδιαίτερη ευαισθησία στη φύση και τη διατήρησή της.