Όσα πρέπει να ξέρουμε για τον ιό του Δυτικού Νείλου

Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται στους ανθρώπους κυρίως με το τσίμπημα μολυσμένων κουνουπιών. Τα κουνούπια μολύνονται από μολυσμένα πτηνά, τα οποία αποτελούν την κύρια φυσική δεξαμενή (reservoir) του ιού.

Ο ιός του Δυτικού Νείλου εισάγεται σε μία περιοχή με μολυσμένα άγρια μεταναστευτικά πτηνά, και στη συνέχεια μεταδίδεται στα κουνούπια της περιοχής, και σε τοπικούς πληθυσμούς -κυρίως άγριων- πτηνών. Από τα μολυσμένα κουνούπια μολύνονται οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν μεταδίδουν περαιτέρω τον ιό σε άλλα κουνούπια. Ως πιο σημαντικοί διαβιβαστές του ιού θεωρούνται τα κουνούπια του γένους Culex (δηλαδή τα “κοινά” κουνούπια), που υπάρχουν παντού, σε αστικό και αγροτικό περιβάλλον.

Το 75-80% των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν καθόλου συμπτώματα, περίπου 20-25% εμφανίζουν ήπια αυτοπεριοριζόμενη ιογενή νόσο, και λιγότερο από 1% των ατόμων που μολύνονται εμφανίζουν πιο σοβαρή νόσο, εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα. Με πιο σοβαρή νόσηση κινδυνεύουν κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία ή εμβόλιο για τον ιό για ανθρώπους.

Επιδημιολογικά δεδομένα 
Ο ιός του Δυτικού Νείλου εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στην Αφρική και πλέον έχει παγκόσμια κατανομή, σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία. Στην Ευρώπη, κυκλοφορία του ιού είχε καταγραφεί ήδη από τη δεκαετία του 1960, με την 1η μεγάλη επιδημία το 1996-1997 στη Ρουμανία. Έκτοτε, καταγράφονται κρούσματα σε διάφορες χώρες, κυρίως της κεντρικής και νότιας Ευρώπης, ενώ από το 2010 και μετά καταγράφονται εποχικές επιδημίες σε κάθε περίοδο μετάδοσης, καθιστώντας τον ιό μείζον θέμα δημόσιας υγείας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η επιδημιολογία του ιού είναι σύνθετη και ως εκ τούτου θεωρείται σε παγκόσμιο επίπεδο απρόβλεπτη η κυκλοφορία του ιού και η γεωγραφική του κατανομή σε κάθε περίοδο μετάδοσης.

Κατά τη φετινή περίοδο 2018, σύμφωνα με ενημέρωση από το υπουργείο Υγείας, έχει καταγραφεί πρώιμη έναρξη της κυκλοφορίας του ιού, σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στη χώρα μας, με την εμφάνιση ανθρώπινων περιστατικών από τα τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου.

Ως παράγοντες που πιθανά συντέλεσαν στην πρώιμη έναρξη της περιόδου κυκλοφορίας του ιού στη νότιο-ανατολική Ευρώπη, σε σχέση με προηγούμενα έτη, θεωρούνται οι φετινές κλιματολογικές συνθήκες, με τις απροσδόκητα αυξημένες θερμοκρασίες του περιβάλλοντος κατά τους εαρινούς μήνες και τις αυξημένες βροχοπτώσεις στην αρχή του καλοκαιριού (πολύ πάνω από των προηγούμενων ετών).

Δράσεις πρόληψης και αντιμετώπισης στην Ελλάδα, σε εθνικό επίπεδο
Στην Ελλάδα κρούσματα λοίμωξης από τον ιό έχουν καταγραφεί τα έτη 2010-2014 και 2017-2018, κατά τους θερινούς μήνες, σε διάφορες περιοχές της χώρας μας, ενώ κυκλοφορία του ιού έχει καταγραφεί σε όλες σχεδόν τις Περιφέρειες, υποδηλώνοντας την εγκατάσταση του ιού σε διάφορες περιοχές (και) της χώρας μας.

Δεδομένης της σύνθετης επιδημιολογίας και της απρόβλεπτης κυκλοφορίας του ιού, θεωρούνταν πιθανή και αναμενόμενη η επανεμφάνιση περιστατικών λοίμωξης από τον ιό στη χώρα την περίοδο 2018, τόσο σε γνωστές όσο και σε νέες περιοχές κυκλοφορίας. Ως εκ τούτου, το Υπουργείο Υγείας και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. είχαν εγκαίρως ειδοποιήσει για την πιθανή επανεμφάνιση του ιού κατά τη φετινή περίοδο μετάδοσης, τόσο τις αρχές τοπικές αυτοδιοίκησης (Περιφέρειες και Δήμους), όσο και τους επαγγελματίες υγείας πανελλαδικά σχετικά με την ανάγκη συνεχιζόμενης εγρήγορσης και απόκρισης.