Ουρικό οξύ: Μπορεί να μειωθεί με τη διατροφή

Το αυξημένο ουρικό οξύ μπορεί να προκαλέσει ουρική αρθρίτιδα, τη γνωστή ποδάγρα, και προβλήματα στα νεφρά. Οι τιμές του ουρικού οξέος σχετίζονται με τις πουρίνες, ουσίες που είτε παράγονται από τον ίδιο τον οργανισμό είτε τις προσλαμβάνουμε από τη διατροφή μας. Η Ευγενία Ηλιάδου, κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, MSc, SRD, UK (dietinfo.gr) μας δίνει γενικές οδηγίες διατροφής για τη μείωση του ουρικού οξέος.

Ουρικό οξύ: Πώς μπορεί να μειωθεί με τη βοήθεια της διατροφής

Μία από τις πρώτες συστάσεις στους ανθρώπους με υψηλό ουρικό οξύ είναι η μείωση του σωματικού βάρους σταδιακά και όχι απότομα, ειδικά αν το άτομο είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο. Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος σχετίζονται με την κατανάλωση τροφίμων υψηλών σε πουρίνες. Θα δούμε παρακάτω αναλυτικά ποιες τροφές είναι υψηλές σε πουρίνες, ενώ σε γενικές γραμμές θα πρέπει να ακολουθείται μία διατροφή μέτριας περιεκτικότητας σε πρωτεϊνούχες τροφές και αποφυγή συγκεκριμένων τροφίμων, ειδικά στην οξεία φάση. Η αυξημένη πρόσληψη νερού έχει καταλυτική σημασία για τη ρύθμιση των επιπέδων του ουρικού οξέος στις φυσιολογικές τιμές.

Τι να αποφεύγετε

Τα εντόσθια ζώων (συκώτι, μυαλά, καρδιά, νεφρά, γλυκάδια) και τα φαγητά που παρασκευάζονται από αυτά.
Τα λιπαρά ψάρια, οστρακοειδή και αυγοτάραχο.
Το κρέας από κυνήγι
Τη μαγιά και το ψωμί από προζύμι
Τη μπύρα

Τι να καταναλώνετε με μέτρο

Τα ψάρια
Τα πουλερικά (κοτόπουλο, γαλοπούλα)
Όσπρια (φακές, φασόλια, ρεβίθια, φάβα)
Τον αρακάς και τα μπιζέλια
Τα σπαράγγια, το σπανάκι, τα μανιτάρια, ή ντομάτα
Τα αμύγδαλα
Όλα τα αλκοολούχα ποτά

(Σε περίπτωση οξείας φάσης καλό είναι τα αποφύγετε εντελώς.)

Τι μπορείτε να καταναλώνετε ελεύθερα

Ψωμί, φρυγανιές, κρακεράκια και παξιμάδια.
Φυτικές μαργαρίνες, ελαιόλαδο και ελιές
Πατάτες, ζυμαρικά και ρύζι, καλαμπόκι, δημητριακά και τα προϊόντα τους.
Γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών.
Αυγά.
Καφές, τσάι, αναψυκτικά.
Μπαχαρικά, αλάτι, ξύδι και ζάχαρη.
Λαχανικά (εκτός από προαναφερθέντα), τα φρούτα και οι χυμοί.

Σε κάθε περίπτωση συνίσταται η εξατομίκευση ενός διαιτολογίου από τον Κλινικό Διαιτολόγο-Διατροφολόγο.