Advertisement

Πάνος Λαζαράτος: Η «βήτα» Μακεδονία

676

(Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες … από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων, Αρριανός Α’ 16)

Αναλύει ο Καθηγητής
Πάνος Λαζαράτος

  1. Ας είναι ο λόγος τούτος οξύς, αλλά ευδιάλλακτος. Ας πάψει επιτέλους η νηφαλιότητα να παρενδύει σκοπιμότητα και δειλία. Ας είναι ο λόγος τούτος σπερματικός, τολμηρός και ελεύθερος, δίχως να είναι μισαλλόδοξος. Ας είναι ο λόγος τούτος, ιδίως, ακύβευτος και ακίβδηλος.
  2. Η Ελλάς έχει απωλέσει τα πάντα στο διπλωματικό πεδίο εδώ και δεκαετίες. Σύσσωμος ο πλανήτης, πλην της Ελλάδος, ονομάζει τα Σκόπια, ή την ΠΓΔΜ, «Μακεδονία». Ένα και μόνο μας έχει μείνει. Εμείς οι Έλληνες δεν ονομάζαμε το γειτονικό κρατίδιο έτσι. Ούτε δημοσίως, ούτε ιδιωτικώς. Σπανίως, πολύ σπανίως, ειδική κατηγορία ανθρώπων και μόνο. Σε μία εβδομάδα, όλα θα έχουν αλλάξει. Δημόσια έγγραφα σχολικά βιβλία, δημόσιοι υπάλληλοι, πολιτικοί και πανεπιστημιακοί θα είναι υποχρεωμένοι να μιλούν και να γράφουν σε κάθε έκφανση του δημόσιου λόγου τους μια σειρά από όρους με συγκεκριμένο, νομικώς επιβεβλημένο, νόημα. Επ’ απειλή κυρώσεων. Διεθνών και εσωτερικών. Ποινικών και πειθαρχικών.
  3. Η συμφωνία των Πρεσπών οδηγεί άμεσα σε αναγνώριση μακεδονικού (όχι βορειο-μακεδονικού) λαού, μακεδονικής υπηκοότητας (“nationality”), μακεδονικής γλώσσας (αναδρομικώς από το 1977), μακεδονικών προϊόντων και σημάτων. Erga omnes! Και ιδίως έναντι των Ελλήνων. Ο παραβάτης διαπράττει πληθώρα βαρυτάτων αδικημάτων σε πολλά επίπεδα. Ένας και μόνο ένας λαός στη γη θα λέγεται πλέον μακεδονικός erga omnes. Για να εξηγήσεις, μετά είκοσι έτη, στον Έλληνα ή αλλοδαπό σπουδαστή, απανταχού της γης, τί εννοεί ο Αρριανός με την συνεχή χρήση του όρου «Μακεδόνας», θα πρέπει να ξοδέψεις κάποιες ώρες και να αντιδιαστείλεις ανάμεσα σε Έλληνες και Μακεδόνες, διαπράττοντας ένα μείζον, φαύλο, ιστορικό και πνευματικό ολίσθημα για αγραμμάτους.

«Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων» γράφτηκε στο γνωστό επίγραμμα,  μετά τη μάχη του Γρανικού, πάνω στις τριακόσιες πανοπλίες-ανάθημα στην θεά Αθηνά. Δεν φαντάζομαι να εξαιρούσε ο Αλέξανδρος τους Μακεδόνες από τους Έλληνες!

4.Τούτη η συμφωνία μόνο παραχωρεί. Ο όρος «βόρεια» σύντομα θα εξαφανιστεί μέσα σε έναν, εγχώριο πλέον, καταιγιστικό κατακλυσμό από «μακεδονικά» αυτοκίνητα, φασόλια, ρούχα, υπηκοότητα, γλώσσα, λαό, παιδαγωγικά συγγράμματα, πλαστικά, τίτλους, έγγραφα κάθε είδους, προσφωνήσεις, επικεφαλίδες, ταμπέλες, συνέδρια, σήματα, ευρεσιτεχνίες, επωνυμίες και προϊόντα. Το όνομα της ελλαδικής περιφέρειας «Μακεδονία» θα ισοπεδωθεί μέσα σε τούτο τον ορυμαγδό στο ίδιο μας το κράτος από εμάς τους ίδιους! Αν μη τι άλλο, θα επέλθει η απόλυτη σύγχυση και η απόλυτη διέγερση του εγχώριου εθνικισμού. Με απρόβλεπτες συνέπειες. Ως μη έδει. Θα χρειαστούν μόνο λίγα χρόνια για να γίνει κατανοητό, το τί ακριβώς ιστορικό έγκλημα διαπράττεται.

5.Τούτη η αμετάκλητη συμφωνία, όσο «νηφάλια» και «κοσμοπολίτικα» και αν την δεις απέτυχε πλήρως, για τους Έλληνες, στο άρθρο 7. Διότι, στο άρθρο 7 παραχωρεί όχι μια απλή ιθαγένεια, αλλά ταυτότητα και συνείδηση, erga omnes, αφού ως Μακεδονία δεν νοείται μόνο ένας χώρος και ως μακεδονικός δεν νοείται μόνο ο προερχόμενος από ένα γεωγραφικό διαμέρισμα, ή ο απλός κάτοικός του.

Μακεδονία και μακεδονικός είναι κατά το άρθρο 7:

  • Η Επικράτεια
  • Η Γλώσσα
  • Ο πληθυσμός
  • Τα «χαρακτηριστικά» των ανωτέρω
  • Η ιστορία! Αλήθεια, πόσες μακεδονικές ιστορίες. Τα βιβλία του Αρριανού είναι μακεδονική ιστορία υπό την έννοια του άρθρου 7; Ως προς ποιόν, έναντι ποίου με ποια έννοια;
  • Ο πολιτισμός. (Το βαρύ πυροβολίκό μας, όπως λέγει ο Πρωθυπουργός της χώρας).
  • Η κληρονομιά! Παρόν, παρελθόν και μέλλον, εις τους αιώνας των αιώνων. Η συμφωνία θα ψηφιστεί, η συμφωνία θα ισχύσει, η συμφωνία δεν θα παραβιαστεί από καμία μελλοντική κυβέρνηση. Η συμφωνία είναι αμετάκλητη κατά την Συνθήκη της Βιέννης, διότι ρητώς αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια και διότι (επαναλαμβάνω) ουδείς θα διανοηθεί να την παραβιάσει.
  1. Αυτό το Βήτα, πάντως, αυτό το Β, τελικά ίσως είναι η καλύτερη επιλογή γράμματος μέσα στη γενική υποχώρηση και παραχώρηση. Υπάρχει έστω και ένας σε αυτή τη χώρα που να μην δέχεται ότι εκτός από τους Σλαβο-μακεδόνες (ας δεχτούμε όλοι, προσωρινά αυτόν τον μη αποδεκτό από εμένα όρο) υπάρχουν και Έλληνες Μακεδόνες; Αυτοί του επιγράμματος, που πήγαν στα βάθη της Ασίας με τον Αλέξανδρο. Φαντάζομαι κανένας ψυχικώς υγιής. Άρα υπάρχει, υπό την πιο διεθνιστική, ανθελληνική εκδοχή, η ελληνική Μακεδονία και η μη-ελληνική Μακεδονία. Οι Έλληνες Μακεδόνες και οι μη Έλληνες Μακεδόνες. Οι Σλάβοι Μακεδόνες θέλουν να λέγονται Έλληνες; Όχι! Ούτε ένας! Αλλά θέλουν πονηρά να μετέχουν της ελληνικότητας. Αλλιώς θα δέχονταν τα παρακάτω.

Αν σώνει και καλά, θέλει το κρατίδιο να κρατήσει τον  γεωγραφικό προσδιορισμό Μακεδονία και εμείς αποφασίσαμε να τους διευκολύνουμε για τους δικούς μας λόγους, ας τους λέγαμε τουλάχιστον μη-ελληνική Μακεδονία. Η ελληνική Μακεδονία και η μη-ελληνική Μακεδονία. Σχεδόν τέλειο και αποδεκτό από όλους! Εκτός από τους Σκοπιανούς που επιθυμούν δολίως να φαντάζονται εαυτούς απογόνους του Αλεξάνδρου και του Αριστοτέλη.

Αν σώνει και καλά, πρέπει να κρατήσουμε τον όρο «Μακεδόνας» για τους Σκοπιανούς, η μόνη σύνθετη ονομασία που θα πλησίαζε ακόμα και την δική τους αλήθεια, είναι «μη-ελληνική Μακεδονία». Που εκείνοι δεν δέχονται, απλώς διότι επιθυμούν να υποκλέψουν κλέος.

Πας μη ‘Ελλην βάρβαρος, ελέγετο, στο πνεύμα του Διογένη του Λαέρτιου, χωρίς μειωτικά χαρακτηριστικά. Έλληνες δε καλούμε, κατά τον Ισοκράτη, τους μετέχοντας της ελληνικής παιδείας. Ο όρος υπήρξε στην εποχή του ουδέτερος. Διόλου προσβλητικός. Μόνο ο χρόνος και η δύναμη της αλήθειας και της ελληνικότητας του έδωσαν τα σημερινά απαξιωτικά χαρακτηριστικά. Λατρεύω τον όρο, ως Ισοκράτειο όρο. Και επειδή υπάρχει εκείνο το Βήτα, εγώ προτίθεμαι να γράφω στα επίσημα δημόσια έγγραφά μου Β. Μακεδονία και όχι Σκόπια, προκειμένου να αποφύγω την πειθαρχική ποινή.

Το Κράτος και γενικώς οι ελέγχοντες θα διαβάζουν Βόρεια Μακεδονία, ενώ εγώ θα εννοώ Βαρβαρική Μακεδονία, υπό την Ισοκράτεια έννοια. Τούτο είναι απολύτως ακριβές και αποδίδει σε γεωγραφικό επίπεδο και την σκοπιανή εκδοχή.

Και ο Ισοκράτης, βέβαια, έγραψε έναν σοφό Πανηγυρικό αντιδιαστέλλοντας Έλληνες και βαρβάρους. Ο Ισοκράτης ήταν σοφός.  Δεν ήταν ούτε φασίστας, ούτε μισαλλόδοξος, ούτε «χρυσαυγίτης» της εποχής.

  1. Στο βάθος, πάντως, για να είμαι ειλικρινής δεν ανησυχώ. Τουναντίον. Αναδιπλώνομαι και αντιστρέφω την πρόκληση όπως θα έπρεπε να κάνουμε όλοι οι Έλληνες.

Όσο η παγκόσμια επιστήμη χρησιμοποιεί αξιώματα, ορισμό, απόδειξη και αριστοτέλεια λογική, ο κόσμος όλος είναι Ελλάδα και Μακεδονία. Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα Σκόπια! Όπως έγραψε ο νομπελίστας Erwin Schrödinger στο μνημειώδες έργο του «Εμείς και οι Έλληνες», ένας και μόνο ένας είναι ο επιστημονικός τρόπος του σκέπτεσθαι: ο ελληνικός.

Ορισμός, Απόδειξη, Αριστοτέλεια Ελληνομακεδονική Λογική. Αυτός ο τρόπος που κατέκτησε την ανθρώπινη σκέψη. Αυτός είναι ο υγιής επεκτατισμός! Αυτός δεν αλλάζει ούτε με Πρέσπες, ούτε με νόμους, ούτε με διεθνείς συνθήκες, ούτε με ψευδονηφάλια, δειλή και κύπτουσα ακαδημαϊκή ρητορική που λοξοκυττάει σε δημόσια αξιώματα.

  1. Επίλογος

«Το στοιχείον Β, εμιμήθη τον γνωστό μας Βοριά. Δεν υπήρξε όμως μόνον ο άνεμος αίτιο του σχηματισμού του φθόγγου «ΒΟΥ». Αυτό το «Β» σε μια ποικιλία φωνηέντων, όπως τα Ε ή Η ή Α, ο κτηνοτρόφος κύκλωψ και ο βουκόλος κένταυρος το άκουγε να το φωνάζουν και τα ζώα του.

Είναι το βέλασμα των προβάτων και κατσικιών ή ο βουκανισμός των βοοειδών (σήμερα το εκφέρουμε ως «Μπε» και «Μου», ένρινο)».

Δ. Τσατσόμοιρος, Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας, σελ. 129.

Για 151 θα μιλάμε τώρα;

*Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

Πηγή dikastiko.gr
Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο