Πώς είναι να ζει κανείς στη βορειότερη πόλη του κόσμου

Θα μένατε στο Λονγκγερμπίεν, ένα (μονίμως παγωμένο) νησί που βρίσκεται στο Σβάλμπαρντ, το νορβηγικό αρχιπέλαγος μεταξύ Νορβηγίας και Βορείου Πόλου;

Με πληθυσμό 2.000 κατοίκους είναι η βορειότερη πόλη του κόσμου καθώς απέχει περίπου 1.000 χλμ. από τον Βόρειο Πόλο – και τρεις ώρες μακριά από το Όσλο με αεροπλάνο, όση δηλαδή η απόσταση Αθήνας-Λονδίνου.

Το πραγματικά παράδοξο με το Λονγκγερμπίεν είναι πως οι 2.000 κάτοικοί του προέρχονται από περίπου 50 διαφορετικές χώρες.

Από το 2014, περίπου 120 Ταϊλανδοί (κυρίως εργάτες) ζουν στην πόλη, κάνοντάς τους τον δεύτερο μεγαλύτερο εθνικό πληθυσμό μετά τους Νορβηγούς..

Οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση σε ένα σχολείο, μια εκκλησία, εστιατόρια, ακόμη και ένα κινηματογράφο, αλλά η ζωή τους, όσες «κατακτήσεις» του δυτικού πολιτισμού κι αν διαθέτει, διαφέρει δραματικά από την αντίστοιχη σε άλλες πόλεις αντίστοιχου μεγέθους και πληθυσμού.

Τα τελευταία χρόνια, ο πληθυσμός του νησιού, άγνωστο γιατί, γνώρισε μια αύξηση και οι νορβηγικές αρχές αποφάσισαν να επενδύσουν σε μια σειρά από έργα… ανακούφισης της βαρεμάρας των 2.000 κατοίκων.

Έτσι, άνοιξε μια γκαλερί τέχνης, ένα μουσείο, ακόμη κι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, όπου μπορεί κανείς να παίξει κάτι μεταξύ μπάλας και χόκεϊ.

Το σημαντικό, ωστόσο, κι αυτό που κάνει τους κατοίκους προσεκτικούς είναι το γεγονός πως υπάρχουν πάνω από 3.000 πολικές αρκούδες στο αχανές νησί.

Και δεδομένης της αναλογίας τους σε σχέση με την ανθρώπινη παρουσία, οι αρχές συμβουλεύουν τους κατοίκους και τους επισκέπτες να κρατούν ένα όπλο μαζί τους, δια παν ενδεχόμενο, ενώ η τοπική κυβέρνηση του Σβάλμπαρντ έχει εκδώσει μια εξασέλιδη μπροσούρα όπου παρουσιάζονται τα καλύτερα όπλα για να απομακρύνει κανείς τις πολικές αρκούδες.

Οι κάτοικοι πρέπει να προσέχουν επίσης και για τις φυσικές καταστροφές καθώς πριν από τρία χρόνια μεγάλες χιονοστιβάδες κατέστρεψαν πολλά κτίρια και σκότωσαν έναν άνθρωπο.

Το.. τραγελαφικό της ιστορίας είναι πως, ενώ υπάρχει ένα μικρό νεκροταφείο έξω από την πόλη, οι ταφές απαγορεύτηκαν τη δεκαετία του 1950 αφού οι νεκροί άρχισαν να… πετάγονται έξω από τους τάφους τους όταν έλιωνε το μόνιμα παγωμένο υπέδαφος.

Ασφαλώς, ένας λόγος για να πάει κανείς στο Λονγκγερμπίεν είναι και το Βόρειο Σέλας – αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για να θαυμάσει κάποιος αυτό το φυσικό φαινόμενο.