Πώς γράφτηκε ο Εθνικός Υμνος και τελικά τι άνθρωπος ήταν ο Διονύσιος Σολωμός

Ιδιόμορφα παιδικά χρόνια, εφηβεία σε ξένο τόπο, επιστροφή σε πατρίδα εμπόλεμη χώρα, συνεχείς δυσκολίες. Ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον, εσωτερική αγωνία, μοναξιά, μα πάνω από όλα, πάθος για την Ελευθερία και την Τέχνη.

Κάπως έτσι καιμε λίγα λόγια θα μπορούσε κανείς να περιγράψει το βίο του Διονύσιου Σολωμού.

Η Κλεοπάτρα Εμμανουήλ και ο Δημήτρης Παναρετάκης μάς επανασυστήνουν τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει ο εθνικός μας ποιητής. Η παράσταση «ΦΩΣ… Διονύσιος Σολωμός» κάνει πρεμιέρα στις 2 Νοεμβρίου από τη σκηνή του 104.

«Περπατώντας συχνά κάτω από την Ακρόπολη, έπιασα πολλές φορές τον εαυτό να κοιτάζει τη σημαία που ανέμιζε πάνω στον Ιερό Βράχο και να συνειδητοποιώ ότι γνώριζα ελάχιστα γι’ αυτήν. Να αναρωτιέμαι πώς γράφτηκε το τραγούδι αυτό, το οποίο με έμαθαν στο σχολείο να τραγουδάω και που όλοι ξέραμε ως τον Εθνικό Ύμνο. «Σε γνωρίζω από την κόψη, του σπαθιού την τρομερή…» αναφέρει μιλώντας στο iefimerida ο  Δημήτρης Παναρετάκης.

«Ήθελα να ξέρω. Να ξέρω την ιστορία του και να μπορώ να τη διηγηθώ και αν μπορώ να τη μεταφέρω. Σκέφτηκα ότι θα υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που ίσως θα ήθελαν να ξέρουν. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για τον άνθρωπο Σολωμό, κάτι το οποίο μου άφηνε λευκή μια ολόκληρη κόλλα για να τον πλάσω –λίγο- λίγο όπως τον ‘γνώριζα’».

Και τελικά ποιο είναι για σας το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που ανακαλύψατε για τον εθνικό μας ποιητή; «Το ότι ήταν ένας βαθιά πληγωμένος άνθρωπος. Το γεγονός ότι η ζωή, -ή η φύση του-, του αρνήθηκαν τη θαλπωρή της αγάπης, με αποτέλεσμα το κενό σταδιακά να αναπληρωθεί ή καλύτερα να συγκαλυφθεί από το γενόμενο πάθος του να γράφει και να σβήνει ατελείωτα κυνηγώντας πάντα την τελειότητα και εκείνη την ύψιστη στιγμή, την κορυφή, «την κόψη του σπαθιού… ». Ο Σολωμός όπως τον ‘γνώρισα’ αγωνιζόταν να βρεθεί ‘αιθέρι ναίων’, να μοιάσει δηλαδή στο ιερό πρότυπο του, το οπoίο βασίλευε ‘εις το πολύαστρον του αιθέρος’».

Εχοντας εμβαθύνει στη ζωή και την ιστορία του πιστεύετε ότι αρκούν τα λίγα που μάς μαθαίνουν στο σχολείο για τον Σολωμό; «Σε μια εποχή, όπως αυτή της Επανάστασης, αλλά και σε κάθε εποχή Επαναστάσεων και Αλλαγών, κάποιοι άνθρωποι θυσιάζουν τη ζωή τους για έναν σκοπό. Για ένα Ιδανικό και ένα όραμα. Αυτοί είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για κάθε εποχή. Αλλά και δύναμης για εμάς σήμερα. Πιστεύω ότι δυστυχώς αυτό δεν περνάει μέσα από τη μελέτη των σχολικών βιβλίων».

Το ανθρώπινο προφίλ του εθνικού μας ποιητή

Ο θεατής της παράστασης, τι πρέπει να περιμένει ότι θα δει; «Θα δει το ανθρώπινο προφίλ του εθνικού μας ποιητή. Μέσα σε μια σκληρή και απρόβλεπτη ζωή».

Ποιο είναι το προσωπικό σας στοίχημα για αυτή την παράσταση; «Δεν μου αρέσουν τα στοιχήματα. Μου αρέσει να εμπνέομαι και να δημιουργώ έργα που έχουν κάτι να πουν για την αληθινή ζωή. Έργα που μου θυμίζουν ότι η ζωή είναι το ίδιο γλυκιά, σκληρή και απρόβλεπτη, είτε είσαι μεροκαματιάρης είτε εθνικός ποιητής».

«ΦΩΣ… Διονύσιος Σολωμός» στη σκηνή του 104

Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της θεατρικής παράστασης «ΦΩΣ… Διονύσιος Σολωμός» σε κείμενο Κλεοπάτρας Εμμανουήλ και σκηνοθεσία Δημήτρη Παναρετάκη.
Με σύγχρονη προσέγγιση, αλλά πάντα με απόλυτο σεβασμό στον ποιητή που έμελλε να γίνει ο εθνικός της Ελλάδας και μέσα από ενδελεχή ιστορική έρευνα, η παράσταση επανασυστήνει στο κοινό έναν άνθρωπο που μόνιμα μαχόταν τους προσωπικούς, εσωτερικούς του δαίμονες, μένοντας ταυτόχρονα πάντα πιστός στην πατρίδα και τα ιδανικά του.

Στη σκηνή του 104, ζωντανεύουν οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής και της συγγραφικής δημιουργίας του Διονύσιου Σολωμού.

Μια παράσταση που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.

Πρεμιέρα: Παρασκευή 2 Νοεμβρίου στις 21:00 & κάθε Παρασκευή στις 21:00
Διάρκεια 90’
Ερμηνεύουν: Κλεοπάτρα Εμμανουήλ, Γιώργος Καπετανάκος, Πάνος Λουκαΐδης, Δημήτρης Παναρετάκης
Ηχογραφημένες συμμετοχές: Μαρίνα Σωκράτη, Βάϊος Καμινιώτης