Σας αρέσουν οι μετακινήσεις;

Μετακίνηση>Μετά- θεση  > Μετα- τόπιση > Μετάβαση από μια θέση σε άλλη.

Μετακινήσεις παρατηρούνται σε όλη τη γη, από τη μέρα της δημιουργίας της. Άνθρωποι (μετανάστες, πρόσφυγες, τουρίστες,έμποροι,) Ζώα (χερσαία , υδρόβια, ιπτάμενα), παγόβουνα, βουνά, θάλασσες, τεκτονικές πλάκες,σχεδόν όλα, έμψυχα και άψυχα μετακινούνται.

Το είπε και ο δικός μας Ηράκλειτος ο Εφέσιος. “ Τα πάντα ρει , μηδέποτε κατά ταυτό μένειν” και ότι” δεν μπορείς να μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι” ( Ποταμώ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ) δηλαδή, αν πας να περάσεις ένα ποτάμι δεύτερη φορά, δεν θα είναι το ίδιο διότι, εν τω μεταξύ, θα έχει αλλάξει.

Αφού λοιπόν όλα μετακινούνται, γιατί όχι και οι βουλευτές μας. Το λέω αυτό διότι, τον τελευταίο καιρό, υπάρχει μια έξαρση μετακινήσεων (εννοείται από ένα κόμμα σε άλλο και όχι από την Αθήνα στην επαρχία και τούμπαλιν). Καθημερινά τα μέσα επικοινωνίας βρίθουν πληροφοριών, αναλύσεων, κουτσομπολιών, υβριστικών μηνυμάτων, ανεκδότων κλπ. Και ο απλός καθημερινός άνθρωπος προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται.

Το κόμμα στο οποίο ανήκε ο μετακινούμενος εκδίδει πύρινες ανακοινώσεις κατά του πρώην βουλευτή του ή καταδικάζοντας άμεσα τη στάση του ή κατηγορώντας το κόμμα που τον δέχτηκε ή αφήνοντας υπονοούμενα χρηματισμού του ή όλα μαζί τα παραπάνω.

Το δε κόμμα το οποίο εκτίμησε την “ανιδιοτέλεια” του νεοφερμένου, εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του προς αυτόν, ταυτόχρονα δε εκδηλώνει (τάχα σεμνά) την ικανοποίησή του, ότι το  πολιτικό του πρόγραμμα (!!!) μέρα με τη μέρα αναγνωρίζεται, γι΄ αυτό και οι προσχωρήσεις.(Μερικές φορές και τα κόμματα έχουν χιούμορ, αν και αρκετά κρύο).

Το γελοίο αυτών των αντιπαραθέσεων, είναι  ότι η ίδια πρακτική ακολουθείται και στην αντίστροφη περίπτωση, δηλαδή να φύγει βουλευτής από το κόμμα που έχει δεχθεί βουλευτή και να πάει στο κόμμα από όπου είχε φύγει ο πρώτος. Μύλος.

Εμένα , βέβαια, καρφάκι δεν μου καίγεται για το τι λένε και κάνουν  τα κόμματα, των οποίων οι αντιδράσεις,  τακτικές, ορολογίες είναι ταυτόσημες και χρησιμοποιούνται-κατά περίπτωση- αν είναι υποδοχείς ή “εξαγωγείς”. Και ,φυσικά, ούτε ανακοινώσεις τους διαβάζω, ούτε τις “έξυπνες” ατάκες τους υιοθετώ και ούτε μπαίνω στη λογική να βρω ποιος έχει δίκιο. Έτσι όπως έχουν στήσει τα  μαγαζιά τους, έτσι να πορεύονται. Και αν χάνουν συνέχεια πελατεία, μην αναρωτιούνται γιατί. Ξέρουν πολύ καλά τι εμπόρευμα πουλάνε. Και αν υπάρχει υψηλό ποσοστό αποχής από τις κάλπες ή αν οι νέοι μας απομακρύνονται από την πολιτική, γνωρίζουν όλοι τους τι φταίει. Απλώς, σφυρίζουν αδιάφορα και προσπαθούν με μπουρδολογίες και αερολογίες να συντάσσουν προγράμματα στο πόδι και αιχμηρές  ανακοινώσεις . Αλλά είπα. Δεν με ενδιαφέρουν ,όχι επειδή αρνούμαι την πολιτική, αλλά ακριβώς επειδή πιστεύω σ’ αυτή.

Με προκαλεί όμως κάτι άλλο. Πώς σκέφτεται ο βουλευτής, ο οποίος θέλει να “μετακινηθεί”.  Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη, η αγνή, δέχεται ότι ο βουλευτής, έχει από καιρό παρατηρήσει ότι το κόμμα με το οποίο εξελέγη, έχει αρχίσει να παρεκκλίνει των ιδεολογικών του καταβολών και προγραμμάτων του και αυτή ( η παρέκκλιση) του δημιουργεί σοβαρά ηθικά διλήμματα. Αυτός ο αγωνιστής,  ο κήνσορας της πολιτικής ηθικής, ο άσπιλος και αμόλυντος πώς μπορεί να δέχεται τέτοιες παρεκβάσεις. Πρόβλημα, αγωνίες, σκέψεις. (Παρακαλώ πολύ μη κρυφογελάτε, διότι υπάρχουν και τέτοιοι βουλευτές – ελάχιστοι μεν αλλά υπαρκτοί-, οι οποίοι όμως ,σίγουρα, θα χρήζουν ψυχιατρικής υποστήριξης). Γι΄ αυτό μην τα ισοπεδώνουμε όλα πια.

Η άλλη εκδοχή, μπορεί να μην φαίνεται τόσο έντιμη, αλλά δεν είναι και εκτός νομιμότητας. Παρατηρεί, και πάλι, ο βουλευτής ότι το κόμμα στο οποίο ανήκει, έχει πιάσει κατηφόρα και οδεύει προς τον όλεθρο. Συζητήσεις, δημοσκοπήσεις , ΜΜΕ , όλα δείχνουν την πορεία. Τεράστιος προβληματισμός. Πού θα πάνε τα όνειρα, οι ελπίδες, το μέλλον αυτού του ανθρώπου που αγάπησε την πολιτική περισσότερο από τον εαυτό του;; Θα μπορεί να λείπει αυτός από την προσπάθεια που θα πρέπει να καταβληθεί από όλους για την ανασυγκρότηση της χώρας, την αναγέννηση του έθνους, τον τιτάνιο αγώνα για την ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού;;; Μήπως από άλλο μετερίζι (μ’ αρέσει αυτή η λέξη και ας είναι τούρκικη γιατί η δική μας, προμαχώνας, μου φαίνεται ξενέρωτη), μπορεί να φανεί χρήσιμος;;; Ω, θεέ μου, βοήθα με να αποφασίσω.

Το να αποφασίσει λοιπόν, τι να κάνει, δεν έχει σχέση με ποιόν θα πάει, αυτό είναι εύκολο, αλλά τι θα πει στους πολίτες -γενικώς- και πώς θα δικαιολογηθεί στους ψηφοφόρους του. Το πρώτο, δηλ. τι θα πει στους πολίτες το λύνει πολύ εύκολα, αν ανατρέξει στο διαδίκτυο και κάνει μια περιοδεία στις κατά καιρούς ανακοινώσεις άλλων συναδέλφων του, οι οποίοι προηγήθηκαν και άνοιξαν το δρόμο. Κάνει “κόπυ πάστε” διάφορα ηρωικά και ακαταλαβίστικα και δημιουργεί ένα εξαιρετικό “δεκάρικο”. Το αγγούρι είναι το δεύτερο. Τι θα πει στους ψηφοφόρους του. Για όλα όμως υπάρχουν  λύσεις.

Κατ΄ αρχήν, για να μη κατηγορηθεί ως “αποστάτης” (βαριά λέξη στην Ελληνική πολιτική) μεταπηδώντας κατ΄ ευθείαν από το ένα κόμμα στο άλλο, “ανεξαρτητοποιείται”. Ωραία λέξη, με ειδικό βάρος όπου, ταυτόχρονα, αποπνέει κάτι από ελευθερία, από αποτίναξη ζυγού, από βάρος καταπίεσης. Αφού λοιπόν ανεξαρτητοποιηθεί, έχει ένα δεύτερο γύρο, να αντιμετωπίσει το κόμμα το οποίο τον κατηγορεί ότι το πρόδωσε. Και δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και χειρότερο. Καλείται, αν έχει αξίες,(όπως το κόμμα που άφησε …) να παραιτηθεί και – άκουσον, άκουσον-να παραδώσει την έδρα του στον επόμενο επιλαχόντα!!. Ο Χριστός και η Παναγία, τι πράγματα είναι αυτά;;.

Εδώ όμως φαίνεται το μεγαλείο του ανθρώπου, που διακινδυνεύει τα πάντα για το καλό της χώρας. Η απάντηση του μετακινούμενου είναι αποστομωτική, συντριπτική, άμα δε και συγκλονιστική καθώς μέσα της (η απάντηση)εμπεριέχει σε έξαρση και το συναισθηματικό στοιχείο το οποίο ενώνει ψυχικά τον βουλευτή, με κάθε έναν από τους ψηφοφόρους του.

Η περήφανη απάντησή του είναι, περίπου, η εξής.

“ Δεν παραιτούμαι για τους λόγους τους οποίους έχω εκθέσει αναλυτικά και -κυρίως- διότι εγώ δίνω λογαριασμό μόνο στους ψηφοφόρους μου και σε κανένα άλλο”. Κουτοπόνηρη δήλωση διότι, οι μεν αναλυτικές του δηλώσεις δεν λένε τίποτα επί της ουσίας, ταυτόχρονα δε γλύφει και τους ψηφοφόρους του, ότι -και καλά- μόνο σ’αυτούς  απολογείται.

Αυτά, εάν η δήλωση είναι γραπτή. Εάν είναι μπροστά σε μικρόφωνο ή καλύτερα σε κάμερα για να φαίνεται και η μορφή του αντιστασιακού βουλευτή, τότε υπάρχει και μουσική υπόκρουση από κάποιο παραδοσιακό τσάμικο.

Μετά τα παραπάνω και αφού έχει περάσει βασανιστικές ώρες στοχασμού και διαλογισμού, ανακοινώνει επισήμως σε ποιο κόμμα θα ενταχθεί το οποίο θα ευρίσκεται είτε δεξιά του είτε αριστερά του. Τέτοια συνέπεια.

Ταύτα λέγει ο “ανεξάρτητος” βουλευτής, εγώ όμως θέλω να  του θέσω μερικά ερωτήματα, βάσει των αρχών ενός μέσου πολίτη για τα οποία – κατά πάσα πιθανότητα- θα αναρωτηθεί εάν είμαι αιθεροβάμων ή βλάξ. Αυτό βέβαια θα το δείξει το μέλλον.

α) Πριν ενταχθείς στο κόμμα το οποίο σε προέκρινε για υποψήφιό του, σε ήξερε κανένας, εκτός από τη μαμά σου;;

β) Πριν ανεξαρτητοποιηθείς, είχες καταγγείλει στα αρμόδια όργανα του κόμματος τους προβληματισμούς σου, τις ανησυχίες σου, τους φόβους σου;;

γ) Εάν πιστεύεις ότι πρέπει να δίνεις λογαριασμό μόνο στους ψηφοφόρους σου, γιατί δεν κατέβαινες στις εκλογές ως ,πραγματικός, ανεξάρτητος, αλλά καλύφτηκες  υπό τη σκέπη του κόμματος;; Μήπως επειδή ήξερες, ότι αν δεν είχες συμπεριληφθεί σε κάποιο κόμμα δεν θα έβρισκες ούτε την ψήφο της γυναίκας σου;;

δ) Πιστεύεις ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων αποφασίζει ποιόν θα ψηφίσει και δεν τους ενδιαφέρει με ποιο κόμμα θα πολιτευθεί; (Μη πεις ναι. Διότι θα χάσω πάσα ιδέα για τον εαυτό σου).

ε)  Εάν έχεις επαφή με την πραγματικότητα, μήπως έχεις ακούσει ποτέ να λένε ότι συμπεριφορά σαν τη δική σου εκλαμβάνεται ως προσπάθεια να μη χάσεις τη βουλευτική σου αποζημίωση και τα όποια προνόμια -ως βουλευτής- απολαμβάνεις; (μην πεις “όχι” διότι θα χάσεις την όποια αξιοπιστία σου έχει απομείνει).

στ) Έχεις αναρωτηθεί πώς θα συνεργάζεσαι με τους καινούργιους συναδέλφους σου, οι οποίοι παλαιότερα σε είχαν καταγγείλει (για διάφορους λόγους), απαξιώσει, υβρίσει, διαπομπεύσει;; Και με αυτούς που εσύ είχες στο παρελθόν φερθεί ανάλογα;;;

ζ) Τις λέξεις αιδώς, ευθιξία, παρησσία, αξιοπρέπεια τις οποίες έμαθες στο σχολείο (δεν αναφέρομαι στο Πανεπιστήμιο γιατί εκεί υποψιάζομαι με τι καταγινόσουν) τις χρησιμοποιείς μόνο για να επιτίθεσαι  στους “ανέντιμους” και “πουλημένους” αντιπάλους σου;; Για τον εαυτό σου ποιες λέξεις και έννοιες έχεις κρατήσει;;

Και για να κλείσω, παραθέτω την απόλυτη αναξιοπρέπεια (πες ξεφτίλα, διότι αν πω “ουτιδανότητα” η οποία χαρακτηρίζει επακριβώς την πράξη, πιθανόν οι νεώτεροι να νομίζουν ότι μιλάμε άλλη γλώσσα).

Αυτή λοιπόν είναι: να φεύγεις από ένα κόμμα, να φτιάχνεις δικό σου, το οποίο να καταγγέλλει αυτό που ήσουν προηγουμένως και το οποίο, πρώην κόμμα σου, να σε υβρίζει νυχθημερόν για τη στάση σου. Ως εδώ, πάει στο διάολο, πες ότι το αντέχεις. Το να ξαναγυρίζεις όμως, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, στο κόμμα από το οποίο είχες φύγει και να σε δέχονται με ανοικτές αγκάλες, ξεχνώντας τι είχε σούρει ο ένας στον άλλο, ε, τι να πεις και πώς να το χαρακτηρίσεις.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Πατέρες του έθνους, Αρχίσατε πάλι τα ίδια;; Δεν σας δίδαξε τίποτα η κρίση;; Αν θέλετε να βοηθήσετε τη χώρα που -δυστυχώς- εσείς  την καταντήσατε έτσι, ανατρέξτε στους δασκάλους (όχι του κόμματος, του σχολείου) και τότε θα διαπιστώσετε τη ζημιά που προκαλείτε με αυτές τις πρακτικές. Σταματήστε να διώχνετε τους παλιούς και -κυρίως- τους νέους πολίτες από την πολιτική. Μην τους αναγκάζετε να γίνουν “ιδιώτες” (με την κλασσική έννοια της λέξης, αν τη γνωρίζετε βέβαια).

Συμπολίτες, απομονώστε τους φαύλους, μαυρίστε τους αντάρτες της πλάκας, απαιτείστε περισσότερη Δημοκρατία. Δεν μας αξίζει τέτοια μιζέρια. Αντισταθείτε.

Υ.Γ.

Κατόπιν των παραπάνω, τις επικείμενες άγιες μέρες, οι μόνες μετακινήσεις που θα επιτρέπονται, θα είναι αυτές προς τα Κύθηρα.

Καλή Ανάσταση και καλά μυαλά.