Σπαθόλαδο: από την αρχαία Σπάρτη στις ΗΠΑ, ένα βότανο-υπερόπλο;

Τον τελευταίο καιρό, έχει ανάψει για τα καλά η χρήση βοτάνων, καθώς όλο αυξάνεται ο αριθμός όσων καταφεύγουν σε αρχαίες πρακτικές για την αντιμετώπιση παθήσεων και τραυμάτων σε μία προσπάθεια να μειωθούν οι εξαρτήσεις από τα φάρμακα. Έτσι, από τη δεκαετία του 1990 εμφανίστηκε στις ΗΠΑ η θεωρία ότι το σπαθόχορτο (Υπερικόν, βαλσαμόχορτο ή χελωνόχορτο) είναι θεραπευτικό στην ήπια ή μέτρια κατάθλιψη, ενώ στη Γερμανία αναφέρεται ότι βοηθά στις αϋπνίες και στη μελαγχολία. Από την αρχαία Σπάρτη όμως είναι γνωστό ότι το λάδι από το φυτό αυτό (σπαθόλαδο) ήταν θεραπευτικό στις πληγές, στο έλκος του στομάχου και στην κατάθλιψη. Άρα, στην Αμερική ανακάλυψαν την «Αμερική» δηλαδή όσα γνώριζαν εδώ και αιώνες οι αρχαίοι Έλληνες.

Το φυτό  διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές, ενώ βοηθά σημαντικά στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες. Γιατί όμως αναφερόμαστε τώρα σε αυτό; Όχι μόνον γιατί το ανακάλυψαν οι Αμερικανοί, αλλά, γιατί το φυτό είναι κοινότατο και στα Κύθηρα και μερικοί, εδώ και χρόνια, το χρησιμοποιούν κυρίως για τις επουλωτικές του ιδιότητες. Ζητήσαμε από φίλους (Μ. Κασιμάτης) να μας εξηγήσουν με τι τρόπο κάνουν λάδι από το σπαθόχορτο. Από παλαιά βιβλία δε λάβαμε πληροφορίες και για αφέψημα από το ιδιαίτερα χρήσιμο αυτό φυτό του τόπου μας. Πριν σας τα αναφέρουμε να καταγράψουμε σε τι θεωρείται ευεργετικό αυτό το χόρτο. Το σπαθόλαδο σε, επουλώσεις τραυμάτων, σε μώλωπες, ζεματίσματα, τσιμπήματα, γδαρσίματα και σε ρευματικές παθήσεις και πόνους αρθρώσεων. Το αφέψημα είναι ευεργετικό στη δυσεντερία, στα έλκη στο στομάχι, σε παθήσεις συκωτιού και στους πόνους από έμμηνο ρύση.

Το σπαθόλαδο γίνεται ως εξής. Συλλέγουμε  το λουλούδι του φυτού που ανθίζει την άνοιξη και έχει έντονο κίτρινο χρώμα και το βάζουμε σε ένα βάζο ρίχνοντας μέσα λάδι μέχρι να καλυφθεί το σύνολο. Όλο το αφήνουμε στον ήλιο για 30-40 μέρες και μετά περνάμε το περιεχόμενο από τρυπητό κρατώντας μόνο το λάδι, το οποίο φυλάσσουμε σε μπουκάλια.

Το αφέψημα γίνεται με 15-30 γρ ανθέων ή και βλαστών σε ένα λίτρο νερό και πίνεται όπως το τσάι, αφού διατηρηθεί στο ψυγείο.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΜΑΡΤΙΟΥ 2023 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ»