Στα «πράσινα νησιά» και τα Αντικύθηρα

Μετά την Αστυπάλαια, το μικρό νησί των Δωδεκανήσων που αναδεικνύεται σε παγκόσμιο πρότυπο ηλεκτροκίνησης και στην οποία θα γίνει η μεγάλη πρωτοποριακή επένδυση της Volkswagen, άλλα 11 νησιά ετοιμάζονται  να δοκιμάσουν νέες υβριδικές τεχνολογίες ηλεκτροκίνησης και αποθήκευσης ενέργειας, κάτι που ετοιμάζουν μεγάλοι ελληνικοί και ξένοι όμιλοι.

Συγκεκριμένα, όλα αυτά τα νησιά, των οποίων κοινό χαρακτηριστικό, εκτός από το μικρό μέγεθος, είναι ότι δεν προβλέπεται να διασυνδεθούν με το ηπειρωτικό δίκτυο λόγω κόστους. Ανάμεσα σε αυτά τα νησιά είναι και τα δικά μας Αντικύθηρα, τα οποία, όπως έχετε διαβάσει, έχουν το ακριβότερο κόστος παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Τα προγράμματα μετατροπής των νησιών αυτών σε «πράσινα» περιλαμβάνουν υβριδικά συστήματα παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας. Την παραγωγή αναλαμβάνουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, τα οποία καλύπτουν το σύνολο των ενεργειακών αναγκών των νησιών αυτών, ενώ την αποθήκευση αναλαμβάνει να καλύψει ένα σύστημα μπαταριών.

Ένα ανάλογο πρόγραμμα «τρέχει» ήδη στον Άη Στράτη με μπαταρίες της Tesla και συστήματα παραγωγής ελληνικών και ξένων εταιρειών και ανάλογα θα προχωρήσουν και για τα άλλα νησιά. Για το πρόγραμμα αυτό έχει ήδη εκδηλωθεί ζωηρό ενδιαφέρον από πολλές εταιρείες. Εκτός από τη μέθοδο των μπαταριών αυτών ένα νέο σύστημα για αποθήκευση ενέργειας αναπτύσσεται από Γερμανικές και Γαλλικές εταιρείες και λέγεται σύστημα αντλισιοταμίευσης, ένα επίσης υβριδικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί ήδη στην Αμφιλοχία και στο Αμάρι Κρήτης και αναφέρεται να έχει διάρκεια ζωής 50 χρόνια και να είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό σε τιμές, αφού οι μπαταρίες λιθίου που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα στα περισσότερα συστήματα έχουν ζωή 10 χρόνων, μικρότερη αποθηκευτική ικανότητα και πολύ μεγαλύτερο κόστος.

Εκτός αυτών συζητείται η ανάπτυξη και σε ελληνικά νησιά της τεχνολογίας S4S που μπορεί να συνδυάσει διαφορετικές πηγές ενέργειας ΑΠΕ με αποθήκευση. Επιπλέον, εφαρμόζει μετεωρολογικά, τεχνικά, δεδομένα φόρτισης, αποθήκευσης και λειτουργίας σε πραγματικό χρόνο, προκειμένου να εξασφαλίσει αδιάλειπτη τροφοδοσία ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές.

Φαίνεται ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μία επανάσταση στην ενέργεια και την κάλυψη των αναγκών μη διασυνδεδεμένων περιοχών, αλλά το μέγιστο ερώτημα που κάνουμε εμείς εδώ σχετικά με τα Αντικύθηρα είναι: πόσοι άνθρωποι θα απομείνουν να ζουν στο νησί και από αυτούς πόσοι νέοι, ώστε να απολαύσουν αυτές τις τεχνολογίες και να καταφέρουν να μείνουν γαντζωμένοι στον βράχο τους; Ευτυχώς που έχει ξεκινήσει και το Παρατηρητήριο για την κλιματικά αλλαγή και ίσως να έχουμε μία «αιμοδοσία» από εκεί!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ”