Στιγμιότυπα από το καλοκαίρι

ΦΑΙΝΕΤΑΙ  ότι με την έννοια της επιδημίας οι τοπικές μας αρχές θεώρησαν ότι δεν θα έρθουν επισκέπτες και άφησαν μερικά πράγματα στην τύχη τους. Όπως αυτή η καμπίνα για τους λουομένους στο Καψάλι, η οποία στις αρχές του καλοκαιριού είχε  τα χάλια της. Βέβαια από συμβαίνει κάθε χρόνο από παλαιοτάτων εποχών, καθώς συμβαίνει να τις …ξεχνάνε και να μένουν στην τύχη τους. Μήπως πρέπει τελικά κάθε άνοιξη να ανακοινώνεται ότι ένας αντιδήμαρχος αναλαμβάνει την ευθύνη και για τις καμπίνες; Όχι τίποτ’ άλλο. Αλλά για να ξέρουμε ποίον θα …χρεώνουμε. (Φωτ. Τ. Αργυρόπουλος)

Υ.Γ. Πάντως, για να τα λέμε όλα, στις αρχές Αυγούστου η κατάσταση της καμπίνας είχε αποκατασταθεί, εκτός από το σκαλοπάτι που είχε δημιουργήσει η θάλασσα και ήθελε ειδική αντιμετώπιση.

ΠΑΛΙ με τις καμπίνες, πάλι στο Καψάλι. Ακριβώς το Δεκαπενταύγουστο, σε μία άλλη καμπίνα κάποιος (μάλλον κάποια…) γέμισε το ξύλινο πλαίσιο μέσα στην καμπίνα με δυσώδη χαρτιά. Περισσότερα θα σας γεμίσουν αηδία, η δε φωτογραφία δεν μπορεί να απεικονίσει το θέαμα και την οσμή. Ε, εδώ τι να σου κάνουν οι αρχές; Μπορούν να επιβάλουν πολιτισμό; Αν πάντως μάθαινε κανείς το δράστη δεν θα έκανε καμία εντύπωση αν διαπίστωνε ότι ο ίδιος γέμιζε τα κοινωνικά δίκτυα με κριτικές, υποδείξεις και καταγγελίες. Πότε θα αλλάξουμε αλήθεια; (Φωτ. «Κ»)

ΝΕΟ είδος σκουπιδιών, ίδιο είδος αναισθησίας. Για τα σκουπίδια που εμείς οι ίδιοι αφήνουμε παντού χωρίς να σκεφτούμε τον τόπο μας, γράφουμε συχνά. Το καλοκαίρι αυτό ένα είδος σκουπιδιών, αρκετά πλέον επικίνδυνο από άλλα, εμφανίστηκε στο νησί κατά μίμησιν ων πόλεων. Χρησιμοποιημένες μάσκες για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού βρέθηκαν πεταμένες στην άκρη του δρόμου σε κεντρικό σημείο στα Πιτσινιάνικα. Περιβαλλοντική «ευαισθησία» με μπόλικη δόση αδιαφορίας. (Φωτ. Νικ. Ε. Κασιμάτης)

ΚΑΙ ΚΑΤΙ γεμάτο ελπίδα. Ασήμαντο; Έτσι θα το δουν πολλοί, όμως δεν είναι. Τι είναι το πλέον πολύτιμο είδος στον πλανήτη; Το νερό, ασφαλώς. Τι κάνουμε για να το έχουμε στις ποσότητες που είναι αναγκαίες; Από ελάχιστα έως τίποτε. Ακόμη συνεχίζουν πολλοί (σχεδόν όλοι…) να πλένουν τις αυλές τους με το λάστιχο και ελάχιστοι έχουν προμηθευθεί τα μηχανήματα πίεσης που κάνουν τεράστια εξοικονόμηση και έχουν καλλίτερο αποτέλεσμα. Εδώ, είναι ευαίσθητος Τσιριγώτης (Ε. Κασιμάτης από το Λειβάδι) χρησιμοποιεί το νερό από τα κλιματιστικά, το οποίο συλλέγει στους κουβάδες που βλέπετε, για το πότισμα  των λουλουδιών και ων δέντρων έξω από το κτήριο ιδιοκτησίας του. Μπράβο και γι’ αυτή την αξιέπαινη πρωτοβουλία που γίνεται αρκετά χρόνια τώρα. (Φωτ. «Κ»)

ΕΝΑ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ Φλαμίγκο βρέθηκε στην Παλιόπολη, υγειές, όπως απεφάνθησαν οι ειδήμονες, αλλά αποκομμένο προφανώς από το κοπάδι του. Μετά από μεγάλο ενδιαφέρον πολλών παραθεριστών, αλλά και ντόπιων, ανέλαβε η, πάντα ευαίσθητη στα θέμα αυτά, κτηνίατρος Κατερίνα Σταθάτου και το πουλί ταξίδεψε για τη Βόρειο Ελλάδα, να  αποκτήσει δυνάμεις σε ειδικό κέντρο περίθαλψης ζώων και να ενωθεί με κάποιο κοπάδι για να συνεχίσει το ταξίδι της αποδημίας. (Φωτ. Stef. Sclison)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ.360 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ