Στις ομορφιές του Καραβά. Από Αμιραλή σε Πορτοκαλιά, λίγα μέτρα μαγικά

Αν δεν έχεις πάει στον Αμιραλή σίγουρα δεν ξέρεις οι (Τσιριγώτικες…) Ιθάκες τι σημαίνουν. Φέτος με τις πολλές βροχές έγινε και εκεί το θαύμα και τρέχουν τα νερά γάργαρα στη ρεματιά όπως παλιά.

Φυσικά η ομορφιά της διαδρομής θα ήταν μόνο για όσους τολμηρούς επιχειρούσαν να περάσουν τα …άβατα των ..βάτων αν δεν είχαν φροντίσει από το ΚΙΠΑ κι εδώ να καθαρίσουν και να σηματοδοτήσουν το μονοπάτι και να το κάνουν προσιτό στο ευρύ κοινό.

Έτσι φέτος, εκτός από τα πλούσια νερά, που ανασαίνουν τις ψυχές και είναι το καλλίτερο φάρμακο στην κατάθλιψη από την οποία πάσχει το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού, μπορούσαμε να περπατήσουμε στο βατό καθαρισμένο μονοπάτι.

Μάλιστα, παρόμοια μονοπάτια υπάρχουν πολλά στα Κύθηρα και το ΚΙΠΑ έχει βάλει βουλή να τα φτιάξει όλα και να αναστήσει τις χαμένες διαδρομές από τα Ενετικά χρόνια. Όταν δε βρεθούν και τα χρήματα για να υπάρχουν σε όλα και οι πληροφορίες στα κινητά, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για διαδρομές στην Κυθηραϊκή φύση μαζί με μία σύντομη περιήγηση στην ιστορία κάθε τόπου και στα μνημεία που θα συναντά ο περιπατητής.

Κι επί τη ευκαιρία να ξαναγράψουμε μία φιλική παράκληση σε όσους έχουν τη διάθεση και την καλοσύνη να ξεναγούν επισκέπτες. Ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν λίγες γραμμές από την ιστορία και να την παραθέτουν, αν θέλουν, δίπλα στη λαογραφία. Γιατί είναι ασφαλώς παραμυθάκι λαογραφικού ενδιαφέροντος όσα αναφέρονται σε πασάδες, φοροεισπράχτορες και Τούρκους που έπαιρναν στο κρεβάτι τους την πρώτη νύχτα του γάμου τους τις παρθένες του τόπου. Ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν ότι αυτόν εδώ τον τόπο οι Τούρκοι τον πάτησαν για λιγότερο από τρία χρόνια (ειδικά τότε ο Καραβάς δεν ήταν καν κατοικημένος) και δεν πρόλαβαν  να κάνουν όσα η λαογραφία και η λαϊκή μυθογραφία επαναλαμβάνουν σχεδόν πανομοιότυπα για πολλά μέρη της Ελλάδος. Αν εμείς κάναμε ένα κόπο, που μας πήρε πολλά χρόνια έρευνας, για  να απαλλάξουμε την ιστορία του νησιού μας από τα άπειρα παραμύθια που λέγανε στις βεγγέρες οι παππούδες μας, οι σημερινοί ξεναγοί δεν έχουν παρά να αφιερώσουν ελάχιστα λεπτά για να διαβάσουν το αντίστοιχο κεφάλαιο για το χωριό τους και να σταματήσουν την «παραπλάνηση» των επισκεπτών, παρά το γεγονός ότι τα παραμύθια είναι συνήθως πιο όμορφα από την ιστορία και ίσως πιο ρομαντικά, όπως αυτό που αφορά τη γέφυρα στο Κατούνι, που χτίστηκε, δήθεν, από ένα ερωτευμένο μηχανικό για να πηγαίνει πιο άνετα στην …καλή του! Ρομαντικό, πλην παραμύθι και μάλιστα τεράστιο, όπως δείξαμε σε πρόσφατο δημοσίευμά μας.

Τώρα, απλά απολαύστε τη μαγεία του τοπίου στον Αμιραλή και στην Πορτοκαλιά και να πάτε το ταχύτερον. Όχι μόνο οι φίλοι του νησιού, αλλά και οι ντόπιοι, πολλοί από τους οποίους θυμούνται το μέρος μόνον από τις …σχολικές εκδρομές.

Ε. Π. Καλλίγερος