Στο χέρι το κινητό και γκάζι

Τραγικές ειδήσεις, στα ψιλά, φθαρμένες από τη μονοτονία της ανατριχιαστικής επανάληψης. Σοβαρό τροχαίο στον Ασπρόπυργο, απεγκλωβίστηκε χωρίς τις αισθήσεις του ο οδηγός. Λαμία: έχασε τον έλεγχο και καρφώθηκε σε φράχτη. Τραγωδία στο Πικέρμι, Ι.Χ. καρφώθηκε σε κολόνα, νεκρός 62χρονος. Τροχαίο στην Πατρών – Πύργου, σε κρίσιμη κατάσταση τραυματίας. Φορτηγό συγκρούστηκε με μοτοσικλέτα στη Μανωλάδα, νεκρός ο αναβάτης. Νεκρός 30χρονος σε σύγκρουση με νταλίκα στην Ημαθία. Το σοκ της σύγκρουσης. Οταν σε μια στιγμή ανατρέπονται ή καταργούνται όλες οι στιγμές.

Περίπου 600 άνθρωποι χάνονται κάθε χρόνο σε τροχαία. Λιγότεροι από άλλοτε, αφού έχουμε θεραπεύσει κακοτεχνίες, σημεία ή διαδρομές-καρμανιόλες, όμως πάσχουμε ακόμη σε υποδομές και κατέχουμε επιπλέον μία από τις χειρότερες θέσεις στη θλιβερή ευρω-λίστα των θανάτων σε τροχαία. Οι αριθμοί μάς επιστρέφουν, σαν τον καθρέφτη, τις απροσεξίες, τις απρονοησίες, τα λάθη, την κακή, επιθετική οδική συμπεριφορά μας. Είναι προβλέψιμα και ανατρέψιμα τα τροχαία. Κατά τις ημέρες του Πάσχα πέρυσι καταγράφηκαν 22.896 παραβάσεις, οι περισσότερες για υπερβολική ταχύτητα. Γεμάτοι αστόχαστες βεβαιότητες, πατάμε γκάζι. Βιαζόμαστε να ελευθερωθούμε από τους ζυγούς μας; Να αποδράσουμε από τις ρουτίνες μας; Δεν λογαριάζουμε το αναπάντεχο, εφησυχάζουμε μέσα στην ψευδαίσθηση της ατρωσίας.

Advertisement

Η εφαρμογή των οδικών κανόνων, των όρων της συμβίωσης στους δρόμους, δεν είναι απόρροια μόνο του φόβου για τα επακόλουθα της παράβασης, αλλά και ζήτημα αγωγής, βίωμα αυτοπειθαρχίας. Αυτό χωρίζει τους οδηγούς σε δύο μη αγώγιμα μέρη. Σε αυτούς που πειθαρχούν στους κώδικες κι εκείνους που δεν το κάνουν. Ανάμεσά τους ανοίγεται χάσμα. Οι κόσμοι τους –σε πιθανή σύγκρουση– δεν επικοινωνούν. Οι μεν οδηγούν σάμπως να ήταν πλήρως θωρακισμένοι, οι δε σκέφτονται εξακολουθητικά την αμφισημία του δρόμου. Προχωρούν σήμερα, ασυμφιλίωτοι, προς τη χαρά της άνοιξης, τη γοητεία που ακτινοβολούν η ξενοιασιά και η αγάπη. Προς τα εκεί όπου οι ποικιλοτρόπως οχυρωμένοι κάτοικοι των πόλεων δεν θα είναι πια χώρια. Θα τους ενώσει η κοινή πασχαλινή συνθήκη.

Μεγάλη Παρασκευή. Ο Επιτάφιος θα χωθεί μέσα στις γειτονιές με τα κλειστά ισόγεια. Η ατμόσφαιρα ζεστή από ανασαιμιές, κεριά και λιβάνι. Οι άνθρωποι γαλήνιοι, ωραίοι μες στο μαγικό ημίφως, θα βαδίζουν φορτωμένοι λαχτάρες. Η μέρα αύριο θα ‘ναι λαμπερή, ευχές, κροτίδες, φιλήματα.

Κανείς, μα κανείς δεν πρέπει να λείψει.