Στους πλειστηριασμούς το πρώτο μετα-μνημονιακό σοκ

Το πρώτο μετα-μνημονιακό σοκ αρχίζει μέσα στον Σεπτέμβριο, στο μέτωπο των πλειστηριασμών, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την “έξοδο” από το τρίτο πρόγραμμα στήριξης.

Περισσότεροι από 15,6 χιλ. πλειστηριασμοί έχουν συγκεντρωθεί στις δικαστικές λίστες με επισπεύδουσες τις τράπεζες, και πρόκειται να δρομολογηθούν τον επόμενο μήνα με ταχύτερες επαναληπτικές διαδικασίες, προκειμένου οι τράπεζες να πετύχουν σημαντικά αποτελέσματα ενίσχυσης των ισολογισμών τους έναντι των απαιτήσεων του SSM πριν από το τέλος του 2018.

Οι “αλλαγές” δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον μεγάλο αριθμό των πλειστηριασμών που θα πρέπει να διενεργηθούν, αλλά και με τις διαδικασίες που αυτοί θα πραγματοποιηθούν.

Κάθε πλειστηριασμός πλέον εφόσον δεν οδηγήσει σε αποτέλεσμα και καταλήξει άγονος θα επαναληφθεί σε 40 ημέρες, όπως μέχρι σήμερα γινόταν. Όμως εφόσον και ο δεύτερος πλειστηριασμός καταλήξει και πάλι άκαρπος, τότε το δικαστήριο έχει πλέον τη δυνατότητα να επισπεύσει τη διαδικασία και να επαναλάβει τον νέο πλειστηριασμό μέσα σε οκτώ ημέρες, ήτοι σε ένα σύνολο 48 ημερών (!).

Σκοπός είναι η επίτευξη αποτελεσμάτων από τις επισπεύδουσες τράπεζες μέσα στους λίγους επόμενους μήνες, που θα αποδεικνύουν τις “προθέσεις” των τραπεζών έναντι των αναμορφωμένων στόχων του SSM για ανάκτηση κεφαλαίων από το πλήθος των “κόκκινων” δανείων, που παραμένει πάντα υψηλό και… επικίνδυνο για τους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών.

Με την αύξηση και επίσπευση των πλειστηριασμών, θα ακολουθήσει επίσης διεύρυνση του είδους και του όγκου των δανείων που θα βγουν προς πώληση. Επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια που συνοδεύονται από εξασφαλίσεις θα αποτελέσουν τον κύριο όγκο των δανείων που θα πουληθούν τους επόμενους μήνες, πριν αρχίσει να προωθείται και η πώληση στεγαστικών δανείων.

Όπως αναφέρεται αρμοδίως, το αγοραστικό ενδιαφέρον στους πλειστηριασμούς μέχρι τώρα ήταν και παραμένει εξαιρετικά χαμηλό καθώς οι τιμές στις οποίες βγαίνουν τα υπό πλειστηριασμό ακίνητα παραμένουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, σε σχετικά υψηλά επίπεδα για να κινήσουν το ενδιαφέρον επίδοξων αγοραστών.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, όπως αναφέρεται, οι πλειστηριασμοί καταλήγουν άκαρποι λόγω μη εμφάνισης αγοραστών.

Και στο μεγαλύτερο μέρος των πλειστηριασμών ακινήτων που είχαν τελικά αποτέλεσμα, ο αγοραστής ελάχιστες φορές ήταν κάποιος ιδιώτης, ενώ στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο πλειοδότης ήταν η ίδια η τράπεζα που το είχε εκπλειστηριάσει με την κατώτερη βεβαίως τιμή…