Τα δύο επιβλητικά υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα στα Προπύλαια ρίζωσαν και μεγαλώνουν

Επέζησαν και στην οδό Πανεπιστημίου! Εύλογος ο θαυμασμός για τις δύο ελιές, με δεδομένα τα καυσαέρια, τις πορείες, τους διαδηλωτές της πλατείας μπροστά στα Προπύλαια, τους περαστικούς από τον κεντρικό δρόμο της Αθήνας. Ισως, όμως οι αντοχές τους να ενισχύθηκαν από το γεγονός ότι οι θεωρητικές τους ρίζες είναι πολύ βαθιές και συνδέονται με την Αθήνα, την Αθηνά και το… πρώτο πανεπιστήμιο της Ελλάδας. Σύμφωνα με την παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς, η οποία με τη σειρά της είναι σύμβολο του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).

Ειδικότερα, στα παρτέρια μπροστά στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών στέκουν δύο υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα και αποτελούν πλέον ένα πολύτιμο τμήμα του πρασίνου των Προπυλαίων. Τα ελαιόδεντρα εντοπίσθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Αιγίου από την ΕΡΓΟΣΕ, κατά τη διάρκεια των έργων που γίνονταν για την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου στην περιοχή. Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήγαγαν καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, τα δύο δέντρα είναι ηλικίας από 600 έως 850 χρόνων! Τόσο η ηλικία όσο και το βάρος τους –τα δύο υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα ζυγίζουν περίπου 7,5 και 9,5 τόνους το καθένα– καταδεικνύουν τη δυσκολία της μεταφύτευσής τους μπροστά στα Προπύλαια. Για τη μεταφορά τους, έπειτα από προετοιμασία πολλών μηνών, ετοιμάστηκε ένα σχέδιο διάσωσης και τελικά μεταφυτεύτηκαν στις 13 Δεκεμβρίου του 2015.

Πλέον, όπως ανέφερε στην «Κ» ο πρύτανης του ιδρύματος Θάνος Δημόπουλος, τα δύο υπεραιωνόβια δέντρα «έπιασαν» και αναπτύσσονται κανονικά. Στον χώρο υπάρχουν δύο πινακίδες που περιγράφουν την ιστορία των δύο δέντρων, τα οποία θεωρούνται ενταγμένα στο Βοτανικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έχει έδρα στην Πανεπιστημιούπολη.

Το φυτικό υλικό του Βοτανικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι σημαντικότατης επιστημονικής και ιστορικής σημασίας και το μοναδικό στην Ελλάδα που διατρέχει χρονικά μια περίοδο μεγαλύτερη των 150 ετών. Από τις παλαιές συλλογές του μουσείου ως σημαντικότερες θεωρούνται τα αποξηραμένα δείγματα φυτών των T. von Heldreich, Θ. Γ. Ορφανίδη και Β. Τούντα. Σύμφωνα με το ΕΚΠΑ, επίσημη και αξιόπιστη καταγραφή των δειγμάτων δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα για τις περισσότερες ομάδες φυτών, το δε πλήθος τους είναι μεγαλύτερο από το επισήμως αναφερόμενο (117.000 δείγματα) στο Index herbariorum. Στις νεότερες συλλογές του μουσείου περιλαμβάνεται μυκητολογικό υλικό, καθώς και δείγματα σπερματοφύτων και φυκών από συνεργαζόμενους ερευνητές βοτανικούς κυρίως του Τομέα Οικολογίας και Ταξινομικής του ΕΚΠΑ.