Τα ντεσιμπέλ της οργής

Είναι βράδυ Τρίτης και αύριο έχω μεγάλη και δύσκολη ημέρα. Ξαπλώνω, αλλά το τζάμι μου τρέμει… Αμέσως αντιλαμβάνομαι ότι ο σαματάς προέρχεται από το γωνιακό μπαρ που άλλαξε ιδιοκτήτη. Κατάκοπος σηκώνομαι, αλλά σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι στην πόρτα του. «Τον υπεύθυνο», λέω στον πορτιέρη κοφτά. Είναι σαφές ότι δεν έχω έρθει για διασκέδαση. Ενας μουσάτος με τατουάζ-μανίκι εμφανίζεται. Δασκαλεμένος, τον τσαμπουκά τον έχει στο τσεπάκι. «Τι παίζει;» μου λέει, «έχουμε νευράκια;». «Ναι», απαντάω, «παίζετε πάρα πολύ δυνατά». «Να αλλάξεις σπίτι», μου λέει στον ενικό. «Εδώ είναι κέντρο Αθήνας! Να πας σε κανένα ερημονήσι ή σε νεκροταφείο να μείνεις»!

«Θα πάρω το 100», απαντάω με έμφαση. «Δε πα να πάρεις και τον πρωθυπουργό», μου λέει ειρωνικά. Παρότι ταπεινωμένος, καλώ αμέσως την αστυνομία. Κάποια τηλεφωνήτρια το σηκώνει. «Εντάξει –μου λέει– είναι ώρα κοινής ησυχίας, θα ενημερώσω το περιπολικό. Ονομα θα δώσετε;».

Advertisement

Ξέρω πολύ καλά πως αν δεν δώσω το όνομά μου δεν θα έρθει ποτέ κανείς. «Ναι», λέω και δίνω στοιχεία. Τι σημαίνει, σκέφτομαι, είναι ώρα κοινής ησυχίας; Δηλαδή, αν δεν ήταν, θα ήταν Ο.Κ. να τρίζει ένα ολόκληρο τετράγωνο; 50 λεπτά περνούν. Ξαφνικά ο ήχος υποχωρεί. Το περιπολικό εμφανίζεται. Χαιρετούρες και χτυπήματα στην πλάτη. Το θέαμα είναι ξεκάθαρο, ακόμη και για πρωτάρηδες. Λίγες ημέρες περνούν. Το μπαρ βαράει καθημερινά, λες και το σύμπαν τού ανήκει. Οι συζητήσεις στην πολυκατοικία έχουν πάρει φωτιά και το θέμα της αφόρητης φασαρίας που βιώνω με έχει καταλάβει ολοκληρωτικά. Το αναφέρω παντού. Μοιάζει πως δεν το αντιλαμβάνονται όλοι. Κάποιοι (λίγοι) δικαιολογούν τους μαγαζάτορες, προβάλλοντας το επιχείρημα του μεροκάματου, και άλλοι μου λένε ότι κάπου πρέπει να βγαίνουμε να διασκεδάζουμε. Αυτοί όλοι, οι άλλοι, μένουν εκτός κέντρου, στα προάστια…

Ο νόμος προστασίας, πάντως, υπάρχει και είναι σαφής. Δεν επιτρέπεται η μουσική να ξεπερνάει τα 80 ντεσιμπέλ. Ξέρετε τι είναι 80 ντεσιμπέλ; Ο ήχος που βγαίνει από την τηλεόρασή σας όταν βλέπετε την «Κόρη μου τη σοσιαλίστρια». Ξέρετε ποιος μετράει τα ντεσιμπέλ των μαγαζιών; Η αστυνομία. Ξέρετε συνήθως τι ώρα έρχεται η αστυνομία για να κάνει μετρήσεις; Κατά τις 11 το πρωί. Πείτε μου ποιο μπαρ ενοχλεί στις 11 το πρωί! Απροστάτευτοι και αφημένοι στην τύχη τους, οι κάτοικοι έχουν δύσκολη ζωή. Η δυσκολία, όμως, έγκειται στη μη εφαρμογή των νόμων και στην αδιαφορία (για να μη γράψουμε το άλλο το προφανές) των Αρχών.