Τα offshore αιολικά ξανάρχονται

Το αρχικό επενδυτικό ενδιαφέρον για την αγορά των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη χώρα μας συνάντησε αρκετά εμπόδια. Καταρχάς, την έλλειψη σαφούς αδειοδοτικού πλαισίου, στη συνέχεια τα γραφειοκρατικά εμπόδια, τη στροφή της πολιτείας στο μοντέλο των διαγωνισμών και στη συνέχεια την οικονομική κρίση και την αδυναμία χρηματοδότησης έργων στην Ελλάδα.

Ακόμη και σε τεχνικό επίπεδο, πάντως, υπάρχουν απόψεις που υποστηρίζουν ότι τα θαλάσσια αιολικά δεν ταιριάζουν στις βαθιές ελληνικές θάλασσες, ότι το κόστος τους είναι δυσανάλογα υψηλό και ότι για την αξιοποίηση του τεράστιου ανεκμετάλλευτου αιολικού δυναμικού στο Αιγαίο, ίσως θα έπρεπε να μπει ως προτεραιότητα η αξιοποίηση των νησιών ιδιαίτερα των ακατοίκητων βραχονησίδων κατά το πρότυπο της πετυχημένης επένδυσης της Τέρνα Ενεργειακή στη νησίδα Σαν Ζωρζής στα ανοιχτά του Σουνίου.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι, υπάρχει έδαφος για την ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών πάρκων, κατά το πρότυπο των μεγάλων project που έχουν αναπτυχθεί στη Β. Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Β. Θάλασσα ή τη Βαλτική, από χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία, η Γερμανία και το Βέλγιο;

Την απάντηση στο ερώτημα αυτό καλείται να δώσει η εταιρεία Aeolus, στην οποία ανέθεσε προ ημερών η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας το έργο της εκπόνησης μελέτης με αντικείμενο την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων στις ελληνικές θάλασσες. Το έργο, αξίας 15 χιλιάδων ευρώ, θα πρέπει να παραδοθεί τον Οκτώβριο, και θα εξετάζει σε αρχικό επίπεδο τις δυνατότητες που υπάρχουν αλλά και τις υποψήφιες περιοχές για να εγκατασταθούν πιθανές νέες offshore αιολικές επενδύσεις.

Σημειώνεται ότι με απόφαση της ΡΑΕ έγινε απευθείας ανάθεση της μελέτης στην Aeolus, η οποία με έδρα το Μπράιτον της Μεγάλης Βρετανίας, έχει έμπειρα στην μελέτη και ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων, με ειδίκευση στην ανάλυση των αγορών, την παροχή υπηρεσιών management, due diligence, μοντελοποίηση κόστους, επίβλεψη κατασκευής και λειτουργίας έργων κλπ.

Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και μέχρι πριν 8 χρόνια υπήρξε έντονο ενδιαφέρον από ελληνικούς κυρίως, ομίλους για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων σε συγκεκριμένες περιοχές (Β. Αιγαίο, Ιόνιο) ωστόσο την άνοιξη του 2010 η τότε υπουργός ενέργειας Τ. Μπιρμπίλη προώθησε σχέδιο για την υπό κρατικό έλεγχο ανάπτυξη μέσω διαγωνισμών των offshore αιολικών στη χώρα μας. Το σχέδιο όπως αναμενόταν κατέληξε σε φιάσκο, ωστόσο η καθυστέρηση έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να μην ξεκινήσουν τα έργα αφού στη συνέχεια λόγω κρίσης η Ελλάδα μετατράπηκε σε απαγορευμένη περιοχή για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, πολώ δε μάλλον για υπεράκτια αιολικά πάρκα που είναι εντάσεως κεφαλαίου και απαιτούν σταθερό επενδυτικό περιβάλλον.

Τώρα με αφορμή και τη μελέτη που ανέθεσε η ΡΑΕ, τα συγκεκριμένα έργα επανέρχονται στο προσκήνιο, έστω και εάν οι όποιες σκέψεις βρίσκονται ακόμη σε αυτή τη φάση σε πρώιμο στάδιο.