Τελικά, τι είναι  αυτοί οι “Θεσμοί” ;

Τα παρακάτω αφορούν σε αυτούς που δεν δουλεύουν δηλ, στην πλειοψηφία του λαού. Η μειοψηφία οφείλει να υποτάσσεται στην πλειοψηφία και να δουλεύει μέρα-νύχτα για να τους συντηρεί.

 Ξυπνάς, τρως το πρωινό σου και βγαίνεις να πιεις το καφεδάκι σου. Σταματάς στο περίπτερο και ρίχνεις μια ματιά στα μανταλάκια όπου κρέμονται οι εφημερίδες. Εκτός από τις αθλητικές, το πλήθος των οποίων είναι αντιστρόφως ανάλογο με τις αθλητικές δραστηριότητες των σύγχρονων Ελλήνων, πέφτει το βλέμμα σου και στις υπόλοιπες.

Το θέμα που κυριαρχεί είναι μονοσήμαντο για όλες, σχεδόν, τις εφημερίδες. “ Τη Δευτέρα έρχονται οι” θεσμοί”, “ Έρχονται τη Δευτέρα οι “θεσμοί”, “ Οι θεσμοί” επανέρχονται τη Δευτέρα” κ.ο.κ.

Πάς στο καφενείο/καφετέρια, βλέπεις τους φίλους σου. Τι νέα;; Ά, δεν τα ‘μαθες;; ; Έρχονται οι θεσμοί. Αρχίζει ο εκνευρισμός. Το καταπίνεις και το προσπερνάς λέγοντας ο,τι σου κατέβει. Γυρνάς σπίτι. Ανοίγεις την τηλεόραση. Ειδήσεις κάθε μία ώρα. Πρώτο θέμα. “Τη Δευτέρα έρχονται ξανά οι “θεσμοί” για την 34η αξιολόγηση” (βρίζεις με εκφράσεις των εφηβικών σου χρόνων).

Δεύτερο θέμα. Σε Πανελλαδική έρευνα που διενεργήθηκε από την εταιρεία M.C.D. LTD σε νέους 17-25 ετών με θέμα “τι σημαίνει θεσμός/οί”, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων επέλεξε την απάντηση “ Θεσμός, είναι ο κύριος με το σκούρο κοστούμι και τη γραβάτα ο οποίος κρατά δερμάτινο χαρτοφύλακα, είναι πολύ σοβαρός και δεν απαντά σε ερωτήσεις δημοσιογράφων” . “Θεσμοί, είναι τρεις από αυτούς τους κυρίους, μαζί με μια όμορφη ψηλή κυρία”. Σημείωση: η  επιλογή έγινε από έτοιμες απαντήσεις με μορφή πολλαπλών επιλογών (multiple choise), καθώς εκρίθη ότι ο ορισμός του θέματος θα ήταν δυσχερής.

Ακούς τα παραπάνω και συγχύζεσαι . Κλείνεις το κουτί, προσθέτοντας μερικές λέξεις που θυμάσαι από το στρατό και τον επιλοχία σου.

Αυτά που ακολουθούν αφορούν στο σύνολο των συμπασχόντων πολιτών αυτής της χαριτωμένης χώρας.

 Έτσι λοιπόν κι΄ εγώ, για να μη σαλτάρω τελείως,  προστρέχω στη βοήθεια των παλιών μου λεξικών (που είχα μαζί μου στο Φάρο) και καταλήγω.

Κατά την άποψή μου, ο πλέον ακριβής ορισμός είναι αυτός που αναφέρεται στο Λεξικό του Δ. Δημητράκου. “Θεσμοί είναι θεμελιώδεις καταστατικοί νόμοι”.

Έτσι γνωρίζουμε το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Βουλής, το θεσμό της οικογένειας κλπ.

Γενικώς, θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος , ότι ο θεσμός είναι μία αφηρημένη έννοια η οποία μετουσιώνεται σε κάτι συγκεκριμένο αφού αποκτήσει κάποια οντότητα, κυρίως νομική. Χρησιμοποιείται επίσης η λέξη θεσμός, για να υποκαταστήσουμε τη λέξη “νόμος” , αλλά αυτό δεν έχει σχέση με το θέμα μας.

Τούτων δοθέντων (όπως έλεγε παλιός μεγάλος πολιτικός), σας εξομολογούμαι ότι την πρώτη φορά που άκουσα ότι η Τρόϊκα θα αναφέρεται πλέον ως “θεσμοί”, επειδή οι τρεις έγιναν τέσσερις (προστέθηκε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης-ESM) γέλασα πολύ (είμαι λίγο επιρρεπής στην αναζήτηση γελοιοτήτων), αμέσως μετά όμως, θυμήθηκα τον αείμνηστο φιλόλογο καθηγητή μου στο Γυμνάσιο, ο οποίος αν ζούσε και άκουγε ή διάβαζε “τη Δευτέρα οι θεσμοί στην Αθήνα”, πρώτα θα μουρμούριζε εκνευρισμένα “εκβαρβαρίζουν τη γλώσσα μας”και μετά θα πέρναγε κάποιο ελαφρύ εγκεφαλικό.

Διότι τι είναι οι “θεσμοί” που έρχονται και απέρχονται, συνομιλούν, διαφωνούν , απειλούν και συνομολογούν;;. Είναι δυνατόν όλα τα παραπάνω να γίνονται από άυλες υπάρξεις;;

Για να είμαι ειλικρινής, σκέφθηκα ότι ο όρος “θεσμοί” (έτσι ξερά) μπορεί να προέρχεται από τη χρήση κάποιου καλολογικού στοιχείου. ‘Άνοιξα λοιπόν την παλιά μου Γραμματική (που είχα στο Φάρο), διάβασα και ξαναδιάβασα τα καλολογικά στοιχεία, αλλά δεν βρήκα άκρη, Μην είναι προσωποποίηση;; Μην είναι μεταφορά, περίφραση, αλληγορία ;; Τίποτα δεν κολλάει.

Υπάρχει, βέβαια, και η άποψη ότι αυτοί που πηγαινοέρχονται είναι οι εκπρόσωποι των “θεσμών”. Και αυτή η άποψη όμως, κατά τη γνώμη μου, πάσχει.

Ο κάθε εκπρόσωπος, δεν εκπροσωπεί το “θεσμό” του αλλά την οντότητα που δημιουργήθηκε για να εκφράσει το θεσμό. π.χ. Ο κ. Paul Mc Kelly, εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι γενικώς και αορίστως τον “θεσμό”.

Ας κάνουμε μία υπόθεση. Τίθεται προς διαβούλευση στη Βουλή με τους διάφορους φορείς, αναθεώρηση βασικών άρθρων του Οικογενειακού Δικαίου. Δεδομένου ότι υφίσταται και ο “θεσμός της οικογένειας” ποιος θα πρέπει να εμφανισθεί στη Βουλή;; Φυσικά ο “θεσμός”. Ποιος είναι αυτός;;. Ο ευρών αμειφθήσεται.

Ξανά στο υπαρκτό μας θέμα.

Οι “θεσμοί” που μας έρχονται έχουν ονόματα και αυτοί. Chris, Michel κλπ. οπότε  φαντάζομαι ότι η κουβέντα μεταξύ όλων των μερών, θα έχει προσφωνήσεις και συζητήσεις όπως:

• Θεσμέ Chris, δεν κοιμήθηκα χθες το βράδυ σκεπτόμενος την κουβέντα μας. Τι θα έλεγες να κόψουμε τις συντάξεις από τον επόμενο χρόνο και όχι από εφέτος;;
• Dear Giorgos, θα τις κόψουμε που θα τις κόψουμε. Ας μη χάνουμε χρόνο. Εξ άλλου, πώς θα δημιουργήσουμε πλεόνασμα;; Κατάλαβες.
• K. Chris, λογικό μου ακούγεται.
• Θεσμέ Michel, γιατί μας πιέζετε τόσο πολύ;; Είσαστε απάνθρωποι;; Πως συμπεριφέρεστε έτσι σε ένα περήφανο λαό;; πιο μαλακά δεν γίνεται να περάσουμε τα μέτρα;;
• Dear Dimitris, Μαλακά είναι και αν ακολουθηθούν κατά γράμμα θα πετύχουν διότι έχουν υπολογισθεί όλες  οι παράμετροι (Τώρα μάλιστα).
• K Michel, με έπεισες.

Και διερωτάται κάποιος. Προς τι αυτός ο εξευτελισμός λέξεων και εκφράσεων;;

Το προανέφερα. Διότι οι τρεις της Τρόϊκα, έγιναν τέσσερις. Και γιατί καλοί μου συμπατριώτες, θέλατε σώνει και καλά να αλλάξετε το όνομα;;

Πονηρούληδες το κατάλαβα.

Διότι, η Τρόϊκα είναι σιχαμερό πράγμα καθώς ο,τι κακό συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας οφείλεται σαυτή. (Ψέματα; Μια χαρά δεν είμαστε; Από την  ώρα που ήρθε αυτή…)

Σκέφθηκαν λοιπόν τα σαΐνια, ότι αν αλλάξουμε την ονομασία σε κάτι άπιαστο, ομιχλώδες, βαρύγδουπο, σε κάτι , βρε παιδί μου, πιο σοφιστικέ, ο κόσμος θα ηρεμήσει και θα περιμένει ένα καλύτερο αύριο. Έτσι λοιπόν , μας προέκυψαν “ οι Θεσμοί”  !!!

Σαν να μην έφθανε όμως αυτό, δώσανε επίσης (τα σαϊνια) πολιτική βαρύτητα στο όνομα τρόϊκα, επηρεασμένα -προφανώς- από τις τριανδρίες που κυβέρνησαν αρκετά χρόνια τη Σοβιετική Ένωση (Στάλιν-Ζινόβιεφ-Κάμενεφ/ Χρουστσώφ-Μπέρια-Μολότωφ κλπ) όπου η διαδρομή τους έγραψε κάτι κατάμαυρες σελίδες στην Ιστορία.

Και όμως πέσανε έξω. Η ιστορία εκδικείται.

Παραγνωρίσανε την ιδιοσυγκρασία του υπέροχου αυτού λαού, όπου το συναίσθημά του επισκιάζει την, όποια, λογική διαθέτει.

Η Τρόϊκα έχει μείνει στις καρδιές των Ελλήνων με την αρχική της σημασία και εικόνα. Η εικόνα της άμαξας-έλκυθρο που σέρνουν τρία υπέροχα άσπρα άλογα πάνω στις απέραντες χιονισμένες πεδιάδες της Ρωσίας, ανάμεσα σε δάση με σημύδες,λεύκες, βρύα και λειχήνες, χλιμιντρίζοντας και χτυπώντας τα κουδουνάκια τους ενώ η ανάσα τους δημιουργούσε μια ελαφρά ομίχλη και στο βάθος του ορίζοντα οι τεράστιες εκτάσεις με τα ηλιοτρόπια , τα οποία όμως δεν είχανε ακόμα ανθίσει λόγω χειμώνα. Τοπίο μοναδικό, εξαίρετο. Ώωω !! τι υπέροχες στιγμές.

Είναι η ίδια η άμαξα που έχει πάνω της την Τζούλι Κρίστι και τον Ομάρ Σαρίφ στο Δόκτορα Ζιβάγκο του Πάστερνακ, την Λουντμίλα Σαβελέβα στο Πόλεμος και Ειρήνη και  την Κίρα Νάιτλι στην Άννα Καρένινα του Τολστόι.

Είναι οι άσπρες μνήμες του λαού μας, Αυτού του λαού που έχει αγαπήσει με πάθος το ξανθό ομόθρησκο και ομόδοξο γένος και που περιμένει εκατοντάδες χρόνια να τον σώσει.

Δηλαδή, εάν ονομάζαμε την τρόϊκα , Τρόϊκα plus, θα πείραζε;;

Το “κουαρτέτο” που επιχειρήθηκε να χρησιμοποιηθεί, καλώς δεν το υιοθετήσατε, καθώς η λέξη παραπέμπει σε κλασική μουσική, οπότε είναι που είναι η σχέση του λαού μας με την κλασική μουσική προβληματική, θα γινόταν στο τέλος αφόρητη.

Το πιό σωστό βέβαια θα ήταν να λέμε “οι εκπρόσωποι των δανειστών” όπως κάποιοι κακεντρεχείς αναφέρουν, αλλά και πάλι μπράβο που δεν επελέγη, διότι η λέξη δανειστής είναι μισητή για την Ελληνική ψυχή.

Άσε που για πολλούς εξ ημών, είναι αυτοί οι τρισκατάρατοι δανειστές οι οποίοι μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, δανείζοντας τη χώρα μας με το ζόρι, για να μπορούν στη συνέχεια να τη διαφεντεύουν.

Σωστή επίσης η απόρριψη των λέξεων “τέθριππο” (άρμα με 4 άλογα που χρησιμοποιούσαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες) και Quadriga (Ρωμαϊκή, που σημαίνει επίσης τέθριππο, όρο τον οποίο προωθούσε αυτός ο μουλωχτός Γιουνκέρ), καθώς διαφαινόταν ότι θέλουν να ευτελισθεί ο Ελληνορωμαϊκός Πολιτισμός.

Τώρα βέβαια, το ερώτημα που τίθεται είναι. Εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ, όπως διακαώς επιθυμούμε όλοι και θα μείνουν πάλι τρεις, τι γίνεται;;;

Θα ξαναγυρίσουμε στην Τρόϊκα ή θα παραμείνουμε στους “θεσμούς”;;

Κατά την ταπεινή μου άποψη, το να παραμείνουμε στους “θεσμούς”είναι πιο σωστό, διότι υπάρχει μια ελαστικότητα που δεν προσφέρει η Τρόϊκα. Με την Τρόϊκα έχεις να κάνεις με συγκεκριμένο αριθμό. Τρεις. Ενώ με τους “θεσμούς” δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό. Μπορεί να είναι 3,4,5,6 πού ξέρεις…

 

ΠΕΖΟ  ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

Μερικές φορές είναι να απορείς, πώς αυτή η χώρα η οποία, κατά τεκμήριο, κατοικείται από ευφυείς ανθρώπους, κατορθώνει πράγματα εξωπραγματικά.

Πώς καταφέραμε δύο λέξεις με κάποια ιδιαίτερη σημασία, μάλιστα η μία υψηλού συμβολισμού (θεσμός), να τις διαστρεβλώσουμε ασύστολα, είναι πραγματικό θαύμα.

Και η Τρόϊκα και “οι θεσμοί” είναι λέξεις οι οποίες  θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στο υποσυνείδητο των Ελλήνων (τουλάχιστον των νέων), ως  ειδεχθείς και αξιοκατάκριτες.

Εκτός και αν το δούμε – όπως εγώ ας πούμε- όχι αρνητικά, αλλά σαν κάτι που είναι δυνατόν να αλλάξει ριζικά την πορεία της χώρας προς την ευημερία όλων μας, πλουσίων και φτωχών. Και τούτο δεν είναι άλλο από τον “δημιουργικό καταστροφισμό” .

Έστι δε “δημιουργικός καταστροφισμός”, “ η αέναη προσπάθεια -μέσω επαναπροσδιοριζόμενου προτσές- ανατροπής των δεδομένων και καθιερωμένων μορφών αυταρχισμού και εθελοδουλείας οι οποίες διαπερνούν και δηλητηριάζουν τις κοινωνίες, έτσι ώστε να καθίσταται αναπότρεπτη κάθε αντίδραση και πάλη των υγιών κυττάρων της , προς ανύψωση του επιπέδου του λαού.

Έτσι. Απλά, κατανοητά και -κυρίως- αποτελεσματικά.