«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»

Οπως είναι ευνόητο, ο τίτλος αναφέρεται στον Αντώνη Σαμαρά. Λες και ο κωμικός ποιητής Μένανδρος, στον οποίο αποδίδεται η αρχική διατύπωση, «δίς ἐξαμαρτεῖν ταὐτόν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ», είχε στο μυαλό του τη σημερινή συμπεριφορά του πρώην πρωθυπουργού, με το ξινισμένο ύφος.

Ανεξάρτητα από την επίκληση του σοφού Μένανδρου, εμένα η συμπεριφορά του μου θυμίζει ένα παλαιό ανέκδοτο. Είναι ο τύπος που οδηγεί ανάποδα στον αυτοκινητόδρομο και ακούει στο ραδιόφωνο την προειδοποίηση προς τους οδηγούς ότι κάποιος οδηγεί ανάποδα στον αυτοκινητόδρομο και μονολογεί λέγοντας: «Τι ανοησίες λέει αυτός, είναι εκατοντάδες αυτοί που οδηγούν ανάποδα»! Ετσι και ο Αντώνης μας. Είναι ο μοναδικός πατριώτης στη χώρα. Ολοι οι άλλοι είναι εθνικοί μειοδότες. Είναι ο μόνος που κατέχει την αλήθεια και την εκφράζει πάντοτε με παρρησία.

Εχω κατά καιρούς δηλώσει ότι διαθέτω ενοχλητική μνήμη. Ξέρετε από πότε ο Αντώνης ξεκίνησε τα τσαλίμια του; Αμέσως μετά τη θριαμβευτική εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, το 2019. Εγραψα τότε στη στήλη αυτή δύο κείμενα: «Περί αχαριστίας» (9/2/2020) και «Περί αχαριστίας και αλαζονείας» (22/2/2020). Αμφιβάλλω αν θυμάστε την αφορμή για τα κριτικά κείμενα. Σας θυμίζω. Δεν ψήφισε για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και δεν ψήφισε μια τροπολογία για το ποδόσφαιρο. Ούτε εθνικά θέματα ούτε ακρίβεια ούτε woke agenda που επικαλείται σήμερα. Απλά, ήθελε από τότε να δείξει ότι αυτός έχει τη δική του πολιτική agenda και δεν είναι υποχρεωμένος σε κομματική πειθαρχία.

Θυμίζω ότι στην εκλογή Προέδρου είχε τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, αλλά ο άτακτος Αντωνάκης δεν δέχεται τέτοιες ξεπερασμένες υποχρεώσεις. Το θέμα δε της ασήμαντης τροπολογίας για το ποδόσφαιρο προκάλεσε και την αντίδραση των κύκλων του. (Ο σύμβουλός του, παλαιός κομμουνιστής, Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος εξασφάλισε τον διά βίου βιοπορισμό του με τη χαριστική πρόσληψή του στη Βουλή –προνόμια πρώην πρωθυπουργών– συνήθως εμφανίζεται «αντ’ αυτού» επιβεβαιώνοντας ότι είναι ο «his masters voice».) Τι μας δήλωσαν τότε οι κύκλοι;

Η δήλωση των συνεργατών του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ αποπνέει επικίνδυνη αλαζονεία. «Ο κ. Αντώνης Σαμαράς ούτε έδωσε εξηγήσεις ούτε του ζητήθηκαν ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί». Σε ένα θέμα κομματικής πειθαρχίας δεν του ζητήθηκαν εξηγήσεις για να «μη ρίξουν λάδι στη φωτιά», αλλά αυτό το «ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί» από πού προκύπτει και γιατί προστέθηκε; Κάθε εκλεγμένος είναι υπόλογος στην παράταξή του και σε αυτούς που τον ψήφισαν. Κανένας δεν μπορεί να είναι πάνω από το κόμμα. Ειδικά ο Σαμαράς που δοκίμασε τις δυνάμεις του μακριά από τη Ν.Δ. και έζησε την πολιτική απομόνωση.

Ετσι, λοιπόν, ξεκίνησε η έμπρακτη αμφισβήτηση του Αντωνάκη προς τον Κυριάκο. Τα υπόλοιπα που ακούγονται και γράφονται για το σήμερα είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Οτι δηλαδή ο Αντώνης συμπεριφέρεται έτσι γιατί ο Κυριάκος δεν τον συμβουλεύεται. Τότε ούτε διαπραγματεύσεις με «πειρατές» υπήρχαν ούτε μειοδοσία Γεραπετρίτη βρισκόταν στο τραπέζι ούτε απολύτως τίποτα από αυτά που επικαλείται σήμερα. Για μένα τότε ήταν ολοφάνερο ότι ο Αντώνης ξεκινούσε, χωρίς καμιά αιτία, την αμφισβήτηση του Κυριάκου!

Πάμε τώρα στις τελευταίες απαράδεκτες δράσεις του, οι οποίες προκάλεσαν και τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Εκανα την αξιολόγησή μου με δύο κείμενα: «Τα παιδία παίζει» (22/9/2024) και «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των αχρείων» (27/10/2024). Για μένα ήταν ολοφάνερο ότι βλέποντας ότι δεν υπάρχουν έντονες αντιδράσεις στη συμπεριφορά του, σταδιακά αναβάθμισε την πολεμική του, νομίζοντας ότι κανένας δεν μπορεί να τον πειράξει. Χαρακτηριστικό δείγμα της αμετροέπειάς του.

Θυμίζω συνοπτικά τι μεσολάβησε πριν από τη διαγραφή του. Δριμύ κατηγορώ (Αντωνάκη και Κωστάκη) στην παρουσίαση βιβλίου. Απουσία (Αντωνάκη και Κωστάκη) από την ομιλία του πρωθυπουργού στην Εκθεση Θεσσαλονίκης. Απουσία (Αντωνάκη και Κωστάκη) από τη γιορτή για τα 50 χρόνια της Ν.Δ. Αξίζει της προσοχής σας, ότι ο γέρος τότε Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πήγε με το μπαστούνι στην αντίστοιχη γιορτή για τα 40 χρόνια της Ν.Δ. το 2014 με αρχηγό και πρωθυπουργό τον Αντωνάκη. Διαφορά ήθους ενός ηγέτη και ενός νάνου της πολιτικής. Απαράδεκτη συμπεριφορά του Αντωνάκη στη βράβευση της συζύγου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε τον Μητσοτάκη και τους Κυπρίους ότι ετοιμάζονται για εθνική μειοδοσία. Και έτσι φτάσαμε στην «περίφημη» συνέντευξη του Αντωνάκη στο ΒΗΜΑ (11/11/2024) που προκάλεσε και τη διαγραφή του.

Η αντίδραση του Αντωνάκη στη διαγραφή είναι χαρακτηριστική: «Ολα αυτά που είπα στη συνέντευξή μου τα έχω ξαναπεί πολλές φορές. Προφανώς η διαγραφή μου ήταν προαποφασισμένη». Λυπάμαι, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα και θα σας τεκμηριώσω ότι αυτά που είπε στη συνέντευξή του δεν τα έχει ξαναπεί.

– Αποπομπή Γεραπετρίτη

Πότε στο παρελθόν ζήτησε την αποπομπή ενός σημαντικού υπουργού της κυβέρνησης της Ν.Δ.; Ποτέ. Μάλιστα έκανε και την απρέπεια να κάνει «κοπτοραπτική» στη συνέντευξη του Γεραπετρίτη. Σας παραθέτω αυτούσια τη θέση του κ. Γεραπετρίτη για την οποία ζητήθηκε η αποπομπή του: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας, της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης». Βλέπετε να λέει πουθενά ότι για να γίνει αυτό θα «ξεπουλήσουμε» την πατρίδα μας;

– Πρόταση για Πρόεδρο Δημοκρατίας

Ομολογώ ότι τα έχω χαμένα! Τον τελευταίο καιρό ο Κώστας Καραμανλής ήταν ο στενότερος σύμμαχός του στην αμφισβήτηση του Κυριάκου. Με το να τον προτείνει για Πρόεδρο, κυριολεκτικά τον «έκαψε»! Και μετά βγήκαν οι «κύκλοι» του Καραμανλή και μας έλεγαν ότι δεν υπήρχε καμία προ συνεννόηση για την πρόταση του Αντωνάκη. Δηλαδή, προτείνεις κάποιον για Πρόεδρο χωρίς να τον ρωτήσεις αν ενδιαφέρεται για την Προεδρία και αν θέλει να τον προτείνεις εσύ; Εμένα δεν μου φαίνονται λογικά πράγματα αυτά.

– Κώστας Καραμανλής

Πιστός στη νέα παράδοση να κάνει πολιτικές τοποθετήσεις σε παρουσίαση βιβλίων, διακήρυξε ότι η Προεδρία δεν τον ενδιαφέρει. Εχω την εντύπωση ότι σε οποιονδήποτε γινόταν η τιμή να τον προτείνουν για πρώτο πολίτη της χώρας δεν θα αντιδρούσε έτσι απαξιωτικά. Μπορούσε να απαντήσει διπλωματικά ότι η επιλογή του προσώπου είναι προνόμιο του πρωθυπουργού και απαιτεί την έγκριση του Κοινοβουλίου. Η άρνησή του δεν απαξιώνει τον θεσμό, αλλά απαξιώνει αυτούς που δεν σέβονται τους θεσμούς.

Σχολίασε επίσης και τη διαγραφή του Αντωνάκη. Είπε: «Η άλλη γνώμη, η διαφορετική ανάγνωση, ακόμα και η έντονη κριτική δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Και πάντως δεν αντιμετωπίζονται με πειθαρχικά μέτρα, καθιστώντας μάλιστα δυσχερέστερη την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για τη στήριξη της εθνικής γραμμής».

Κοίτα ποιος μιλάει! Αυτός που διέγραψε από τη Ν.Δ. τον Γιώργο Σουφλιά, τον Στέφανο Μάνο και τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο. Η ημερομηνία έδειχνε 3 Φεβρουαρίου 1998, ενώ δεν είχε συμπληρωθεί καν χρόνος από την ανάδειξή του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Συνεπώς, ο Κώστας Καραμανλής δεν διέγραφε έναν απλό συνεργάτη του, αλλά τον συνδιεκδικητή της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργο Σουφλιά.

Θυμάται κανείς γιατί τους διέγραψε; Για ένα ήσσονος σημασίας θέμα που αφορούσε ένα νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ. Και τώρα που έγινε «σοφότερος» μας λέει ότι ακόμα και η έντονη κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα!

ΥΓ. Ο τίτλος φυσικά αφορά την αποπομπή του Σαμαρά το 1992 και την τωρινή διαγραφή του. Απλά, είμαι βέβαιος ότι δεν πρόκειται να δημιουργήσει νέο κόμμα, για να μην ξαναζήσει την πολιτική έρημο που ο ίδιος περιγράφει χαρακτηριστικά: «Για έντεκα ολόκληρα χρόνια κοιτούσα το ταβάνι».

*Ο κ. Ανδρέας Γ. Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.