Επώνυμο το οποίο διέγραψε βραχύβια πορεία και χάθηκε πολύ σύντομα.
Προέρχεται από το βαφτιστικό Θεόδωρος και δημιουργήθηκε από παρωνύμιο κλάδου της οικογενείας Αρώνη στα Αρωνιάδικα. Είναι γνωστή η συνήθεια στην οικογένεια αυτή να διαχωρίζονται οι κλάδοι της με παρωνύμια, τα οποία γίνονται στη συνέχεια επώνυμα.
Πολλά από τα παρωνύμια αυτά προέρχονται από βαφτιστικά με την προσθήκη της κατάληξης –όπουλος, συνηθισμένης στην Πελοπόννησο (Αναστασόπουλος, Παναγιωτόπουλος κ.ά).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση από έναν Θεόδωρο Αρώνη προέκυψε το παρωνύμιο Θεοδωρόπουλος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα ως επώνυμο. Υπάρχουν ελάχιστες μαρτυρίες από τις αρχές του 20ού αι.
Το 1917, όταν οι πρόεδροι των Κοινοτήτων των Κυθήρων ζήτησαν από την κυβέρνηση της Τριανδρίας στη Θεσσαλονίκη την υπαγωγή των Κυθήρων στη σφαίρα επιρροής του Ελ. Βενιζέλου, κηρύσσοντας ταυτόχρονα την αυτονομία των Κυθήρων, ανάμεσα σ’ αυτούς που υπέγραψαν τη σχετική διακήρυξη είναι και ο πρόεδρος της κοινότητος Αρωνιαδίκων Κοσμάς Θεοδωρόπουλος.[1]
Το επώνυμο δεν είχε συνέχεια, καθώς μεσολάβησε μετανάστευση της οικογενείας στην Αυστραλία κι εκεί οι περισσότεροι επανέφεραν το Αρώνης ως επώνυμο καταργώντας το Θεοδωρόπουλος, το οποίο έτσι μάλλον διεκδικεί το ρόλο του πλέον βραχύβιου επωνύμου απ’ όσα δημιουργήθηκαν στα Κύθηρα. Εννοείται ότι το Θεοδωρόπουλος των Κυθήρων δεν έχει την παραμικρή σχέση με το συνηθέστατο σε πολλές περιοχές της Ελλάδος και ειδικά της Πελοποννήσου επώνυμο.