Το μεγάλο παζάρι του Ερντογάν

Στο Βίλνιους ο Ερντογάν αναδείχθηκε σε μεγάλο παίκτη. Έδωσε υποσχετική για την Σουηδία και πήρε ένα μεγάλο ναι για τα F-16 και δήλωση του Σαρλ Μισέλ για ανάκαμψη της συνεργασίας ΕΕ-Τουρκίας και αναζωογόνηση των σχέσεων.

Τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ ξεχάστηκαν, όσο και αυτά της αποφυλάκισης Καβάλα και Ντεμιρτάς. Ανάλογη κολοτούμπα έκανε και η Ουάσινγκτον που «ξέχασε» caatsa και S-400, που ήταν η αφορμή για το άτυπο εμπάργκο, που είχε επιβληθεί στην Άγκυρα.

Επικαλούμενος τις θερινές διακοπές της Εθνοσυνέλευσης ο Ερντογάν παραπέμπει την ψήφιση του νόμου για την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ τον προσεχή Οκτώβριο, που σημαίνει στην πράξη ότι θα κινηθεί παράλληλα με το Κογκρέσο.

Αν μπλοκάρει ο Μενέντεζ την αγορά των F-16, τότε και η Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα θα πει γιοκ στη Σουηδία. Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους, για να πουν το ναι στην τελωνειακή ένωση, που έχει παγώσει εδώ και χρόνια και στη βίζα που διακαώς επιθυμεί ο Ερντογάν, τι άραγε θα ζητήσουν να πάρουν;

Οι πληροφορίες μιλούν για έλεγχο των διακινητών, που ξαποστέλνουν καραβιές μεταναστών στο Αιγαίο και Μεσόγειο. Όμως η Τουρκία έχει μάθει διαχρονικά να μην τηρεί τις συμφωνίες που υπογράφει. Το κάνει ήδη και με την υπάρχουσα συμφωνία για την επιστροφή των παράτυπων μεταναστών.

Το έχει κάνει άλλωστε και διαχρονικά με τον βίαιο ξεριζωμό από τις πατρογονικές τους εστίες των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Το έκανε και στην Κύπρο με την εισβολή και τον βίαιο διαχωρισμό Ε/Κ και Τ/Κ. Ποιος εγγυάται ότι θα τηρήσει ενόψει και των νέων συνομιλιών τα συμφωνηθέντα;

Αυτές οι ανησυχίες δεν έχουν να κάνουν με πατριωτικές κορώνες κάποιων κατ επάγγελμα υπερπατριωτών. Η ιστορία διδάσκει και προβληματίζει μια και η εν γένει συμπεριφορά του γείτονα είναι στο σύνολό της προβληματική.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι και η «κατάπαυση πυρός» στο Αιγαίο είναι μια σοβαρή ανάσα για την πολεμική μας αεροπορία, ούτε έχει αντιρρήσεις για τα μέτρα εμπιστοσύνης. Καλοδεχούμενη επίσης και η συνάντηση υψηλού επιπέδου το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη.

Όμως γιατί άραγε στο παρελθόν οι 66 διερευνητικές επαφές δεν απέδωσαν το παραμικρό; Μήπως οι μαξιμαλιστικές θέσεις της Άγκυρας ήταν το πραγματικό εμπόδιο για να καταλήξουν σε κάποιο αποτέλεσμα;

Αλλά και επί της ουσίας. Η Ελληνική πλευρά μιλάει συνεχώς για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Κάποιοι στην Ελλάδα θεωρούν ότι το Δικαστήριο του Αμβούργου είναι προσφορότερο για την περίπτωση μας. Όμως η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει τα Διεθνή αυτά Δικαστήρια.

Θα τα αναγνωρίσει ενόψει μιας Ελληνοτουρκικής προσφυγής; Μάλλον αμφίβολο δείχνει. Αλλά και το νομικό σκέλος της οποιασδήποτε προσφυγής που θα βασιστεί; Μήπως στο Δίκαιο της Θάλασσας που επίσης δεν αναγνωρίζει η Τουρκία;

Και το σοβαρότερο. Θα πάρει πίσω η Άγκυρα τον χάρτη της γαλάζιας πατρίδας και το εκτός νόμου Τουρκολυβικό μνημόνιο;

Θα πει κανείς, αν δεν μιλάμε, σημαίνει ότι θα ζούμε από κρίση σε κρίση. Η πρακτική που εφαρμόστηκε στο παρελθόν με επιτυχία εξασφαλίζοντας ήρεμα νερά, ήταν αυτή των ατελέσφορων συνομιλιών, που απέτρεψαν κρίσεις χωρίς όμως να λύνεται και κανένα πρόβλημα.

Όμως τώρα ο Ερντογάν, σε αυτή την περίοδο τη απόλυτης του εξουσίας και θέλοντας να υπερκεράσει τον Κεμάλ Ατατούρκ επιδιώκει να ανατρέψει τις συμφωνίες, που υπέγραψε ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας και να κάνει πράξη τα λεγόμενα από τον ίδιο σύνορα της καρδιάς του.

Κι αν τώρα, λόγω συγκυρίας, οικονομικής κυρίως και δευτερευόντως γεωπολιτικής, κάνει το καλό παιδί στη Δύση δεν σημαίνει ότι απεμπόλησε τα όνειρα μιας μεγαλύτερης Τουρκίας.

Το κλασσικό ανατολίτικο παζάρι οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι έχουμε να κάνουμε με τακτικισμό και όχι με αλλαγή στρατηγικής.

Για την ώρα ο Ερντογάν θέλει διακαώς νέα κεφάλαια, που επειδή είναι τεράστια μόνο η Δύση και όχι οι Άραβες και ο φίλος του ο Πούτιν μπορούν να του παρασχουν. Ταυτόχρονα επιδιώκει να πάρει τα F-16, σε συνδυασμό με τους πυραύλους αέρος – αέρος μεγάλης εμβέλειας, προκειμένου να προσεγγίσει την ελληνική υπεροπλία στον αέρα.

Γι αυτό και μας λέει ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν τα F-16 εναντίον της Ελλάδας, ξεχνώντας για την ώρα τις παραβιάσεις και τις πτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, παριστάνοντας τώρα ξαφνικά την αθώα περιστερά.

Ο κ. Μπαϊντενόπουλος το είπε καθαρά ότι θέλει να δώσει το F-16 στην Τουρκία και να φροντίσει και την περαιτέρω αμυντική θωράκιση της Ελλάδας. Κόλπο γκρόσο που λένε. Θα μας πληρώσετε και θα  δώσουμε στους μεν και στους δε όπλα, για να έχετε να παίζετε…