Το πατάρι, η χρυσή γκαρσονιέρα και τα 57 τ.μ. για τις «άτυχες ψυχές»

Ιστορίες καθημερινής τρέλας βιώνουν οι ενδιαφερόμενοι ενοικιαστές κατοικιών στην Αττική, που καταδεικνύουν και την πόλωση που επικρατεί μεταξύ των ιδίων και των ιδιοκτητών. Κάποιοι εξ αυτών προβάλλουν σήμερα υπέρογκες απαιτήσεις για τα ακίνητα τους, είτε γιατί θεωρούν (ή κάποιος τους έχει πείσει γι’ αυτό) ότι θα είναι εύκολο να βρουν ενοικιαστή, λόγω της έλλειψης προσφοράς, είτε επειδή θέλουν να βγάλουν τα σπασμένα από τυχόν δαπανηρές επισκευές που έχουν πραγματοποιήσει ή «φέσια» που έχουν υποστεί από κακοπληρωτές ενοικιαστές.

Ετσι, για παράδειγμα, συναντά κανείς αγγελίες όπως αυτή για την ενοικίαση διαμερίσματος 34 τ.μ. στο Νέο Ψυχικό που εκμισθώνεται έναντι 600 ευρώ, δηλαδή 17,6 ευρώ/τ.μ. Η μέση ζητούμενη τιμή ενοικίασης στην ευρύτερη περιοχή διαμορφώνεται πέριξ των 11-12 ευρώ/τ.μ. – περιλαμβάνονται ασφαλώς και μεγαλύτερης επιφάνειας ακίνητα, όπου η αναλογία κόστους ενοικίασης ανά τ.μ. είναι χαμηλότερη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον –αν και μάλλον για τους λάθος λόγους– θα συγκεντρώσει και το ενοικιαστήριο για διαμέρισμα 3ου ορόφου, επιφάνειας 85 τ.μ., στην οδό Σπ. Μερκούρη στο Παγκράτι. Για το ανακαινισμένο αυτό «διαμάντι» το μηνιαίο ζητούμενο ενοίκιο αγγίζει τα 1.300 ευρώ ή μόλις 15,3 ευρώ/τ.μ. Η μέση ζητούμενη τιμή στο κέντρο της Αθήνας διαμορφώνεται πλέον πέριξ των 11 ευρώ/τ.μ.

Ευρηματικοί

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ευρηματικότητα κάποιων ιδιοκτητών. Στο κέντρο της Αθήνας, κάποιος έχει μετατρέψει το πατάρι καταστήματος εντός στοάς σε διαμέρισμα και μάλιστα και με μπάνιο (το αν είναι του καταστήματος ή όχι, ελέγχεται). Το μηνιαίο κόστος για το «διαμέρισμα» αυτό είναι μόλις 350 ευρώ. Η θέα προς την υπόλοιπη… στοά είναι ανεμπόδιστη, αν εξαιρέσει κανείς τα κάγκελα ασφαλείας που περικλείουν το μάλλον μοναδικό παράθυρο του προνομιακού αυτού ακινήτου.

Στην Καισαριανή εκμισθώνεται διαμέρισμα επιπλωμένο 46 τ.μ. έναντι 900 ευρώ. Δηλαδή, στα 19,6 ευρώ ανά τετραγωνικό.

Στις αγγελίες συχνά γίνονται και απόπειρες «μάρκετινγκ α λα ελληνικά». Για παράδειγμα, ένας ιδιοκτήτης διαμερίσματος 57 τ.μ. στου Ζωγράφου αξιώνει 830 ευρώ για το ακίνητό του ή 14,5 ευρώ/τ.μ. Για να προσελκύσει ενδιαφερομένους, σημειώνει ότι βρίσκεται κοντά στις σχολές, προσφέρει ανεμπόδιστη θέα στον Υμηττό και είναι ιδανικό για φοιτητές ή επαγγελματίες, και όχι μόνο, π.χ. «άτυχες ψυχές που πίστεψαν σε ένα όνειρο αλλά χώρισαν». Εν τω μεταξύ, τις… διαθέσεις τους δείχνουν και όσοι τυχόν προέρχονται από τη βραχυχρόνια μίσθωση. Σπίτια ανακαινισμένα, επιπλωμένα και εξοπλισμένα διατίθενται μεν μέσω μακροχρόνιων συμβολαίων, αλλά σε τιμές πολύ υψηλές, που αποδεικνύει και τα λεγόμενα στελεχών της βραχυχρόνιας μίσθωσης, ότι δηλαδή η μεταφορά κάποιων ακινήτων από τις πλατφόρμες στη μακροχρόνια μίσθωση δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των προσιτών διαμερισμάτων, που είναι και το κύριο ζητούμενο σήμερα. Ενα τέτοιο παράδειγμα παρατηρείται στην περιοχή της Κυψέλης, όπου για διαμέρισμα 55 τ.μ. ζητούνται 1.000 ευρώ/μήνα, δηλαδή 18 ευρώ/τ.μ. Στο κόστος αυτό περιλαμβάνονται και οι λογαριασμοί ρεύματος, ύδρευσης και το Διαδίκτυο, ενώ το ακίνητο είναι επιπλωμένο και εξοπλισμένο με ηλεκτρικές συσκευές.

Πρόκειται εμφανώς για ιδιοκτήτη που επέλεξε να αποχωρήσει από τη βραχυχρόνια, πιθανώς επειδή τα χρήματα που αποκόμιζε δεν ήταν αυτά που ίσως θα ήθελε, λόγω και της περιοχής, κι έτσι προτίμησε τη μακροχρόνια, διατηρώντας όμως το ίδιο μοντέλο λειτουργίας, δηλαδή ενσωματώνοντας στην τιμή και τους λογαριασμούς. Ωστόσο, όπως φαίνεται, ακόμα κι αν κάποιοι ιδιοκτήτες επιλέξουν να κάνουν χρήση της τριετούς φοροαπαλλαγής και βγάλουν τα ακίνητά τους από τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ζητήσουν και ιδιαίτερα υψηλό ενοίκιο.

Αλλο ένα τέτοιο παράδειγμα εντοπίζεται στην Καισαριανή. Εκεί εκμισθώνεται διαμέρισμα 46 τ.μ. έναντι 900 ευρώ, χωρίς να υπάρχει κάποια αναφορά σε λογαριασμούς. Ωστόσο, το ακίνητο είναι επιπλωμένο. Το κόστος όμως ανά τ.μ. αγγίζει τα 19,6 ευρώ! Πάντως, το κοινό στο οποίο απευθύνονται τέτοιες τιμές δεν μοιάζει λογικό να είναι Ελληνες και ιδίως εργένηδες, με δεδομένο και το μικρό τους μέγεθος. Πιο πιθανό είναι –κι ας μην προωθούνται ως τέτοια– να αφορούν επαγγελματίες του εξωτερικού, δηλαδή «ψηφιακούς νομάδες», που έχουν και τη σχετική οικονομική άνεση να ανταποκριθούν στις τιμές αυτές. Ωστόσο, οι άνθρωποι αυτοί συνήθως προτιμούν ακίνητα που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, ή έχουν μεγάλο κήπο και πισίνα, ή έστω βρίσκονται κοντά σε τουριστικά αξιοθέατα (π.χ. στην Πλάκα, στο Γκάζι ή στο Μοναστηράκι), κι ασφαλώς είναι και υψηλότερων ποιοτικών προδιαγραφών συγκριτικά με ένα διαμέρισμα 70-80 ετών στην Κυψέλη που δεν έχει καν ανακαινιστεί.

Μέχρι τον Μάιο

Μια ακόμα σχετική αγγελία εντοπίζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου εκμισθώνεται νεόδμητο διαμέρισμα ισογείου με ένα υπνοδωμάτιο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο, με μηνιαίο κόστος 500 ευρώ. Στην τιμή περιλαμβάνονται και οι λογαριασμοί, ενώ το ακίνητο είναι εξοπλισμένο κι επιπλωμένο. Πάντως, το κόστος φαίνεται λογικό, με εξαίρεση βέβαια το ότι ο ενδιαφερόμενος καλείται να το εγκαταλείψει για κάποιους μήνες τον χρόνο, κάτι που γεννά δυσκολίες, ειδικά αν πρόκειται π.χ. για φοιτητή που έχει εξεταστική περίοδο τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο.

Την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά συνοψίζει ένας χρήστης κοινωνικών μέσων, που αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ψάχνω αρκετό καιρό σπίτι και παρατήρησα ότι πολλοί ιδιοκτήτες παραδέχθηκαν ότι σήμερα ζητούν διπλάσια χρήματα σε σχέση με όσα πλήρωνε ο προηγούμενος ενοικιαστής τους. Αρκετοί επίσης μου παραπονέθηκαν για ζημιές. Οι ιδιοκτήτες θεωρούν δεδομένο ότι θα τους χαλάσεις το σπίτι και δεν θα πληρώνεις. Ολοι οι καλοπληρωτές που σέβονται τα ακίνητα τσουβαλιάζονται με τους κακοπληρωτές που τα διαλύουν. Δεν τους νοιάζει καθόλου ποιον βάζουν μέσα, μόνο να πάρουν παραπάνω ενοίκιο θέλουν και για όσο το πάρουν».

Περιορισμένη προσφορά

Μεγάλο πρόβλημα είναι ασφαλώς και η περιορισμένη προσφορά. Υπολογίζεται ότι, μόνο κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, τα ακίνητα που διατίθενται προς ενοικίαση στην Αττική μειώθηκαν κατά 30%, σε μόλις 16.000. Η μεγαλύτερη μείωση παρατηρείται στα πιο μικρά ακίνητα, κάτω των 120 τ.μ., που άλλωστε εμφανίζουν και τη μεγαλύτερη ζήτηση.

Κάπως έτσι, στην Αττική καταγράφεται αύξηση των ενοικίων έως 50% από το 2019 μέχρι σήμερα. Η αύξηση αυτή παρατηρείται στα ανατολικά προάστια του λεκανοπεδίου, όπου η μέση ζητούμενη τιμή ενοικίασης έχει αυξηθεί από τα 6 στα 9 ευρώ/τ.μ. Ετσι, για τη μίσθωση ενός διαμερίσματος 80 τ.μ. απαιτούνται πλέον 720 ευρώ, από 480 ευρώ πριν από πέντε χρόνια. Αντίστοιχα, πολύ υψηλές αυξήσεις κατά 44% καταγράφονται και σε άλλες περιοχές της Αττικής, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν προσιτές. Στα δυτικά προάστια, το μέσο ενοίκιο διαμορφώνεται σήμερα σε 8,33 ευρώ/τ.μ., από 5,77 ευρώ/τ.μ. το 2019. Μεγάλες αυξήσεις παρατηρούνται και στα βόρεια προάστια, με 39,5%. Οι περιοχές αυτές συγκεντρώνουν μεγάλη ζήτηση, κυρίως από νοικοκυριά μεσαίων και ανώτερων εισοδημάτων, αλλά πλέον η μέση ζητούμενη τιμή έχει φτάσει τα 11,3 ευρώ/τ.μ., κάτι που σημαίνει ότι διαμερίσματα κατάλληλα για οικογένειες με δύο παιδιά, δηλαδή από 100 τ.μ. και πάνω, απαιτούν πλέον πάνω από 1.100 ευρώ/μήνα, όταν το 2019 το σχετικό τίμημα διαμορφωνόταν πέριξ των 800 ευρώ.

Φωτο:

Από το 2019 οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτιναχθεί. Η μεγαλύτερη αύξηση, έως 50%, σημειώθηκε στα ανατολικά προάστια, όπου η μέση ζητούμενη τιμή ενοικίασης αυξήθηκε από τα 6 στα 9 ευρώ/τ.μ. Στα δυτικά προάστια φτάνει πλέον στα 8,33 ευρώ/τ.μ., στα βόρεια στα 11,3 ευρώ/τ.μ. και στο κέντρο στα 10 με 11 ευρώ/τ.μ. [SHUTTERSTOCK]