Τώρα θα δούμε τον… Μπαϊντενόπουλο

Είναι κάπως αστείο που ο πρόεδρος Ερντογάν μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα με τον Πάνο Σκουρλέτη για την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ: θλίψη και απογοήτευση. Και συνάμα είναι και ένα χρήσιμο μάθημα για την άρθρωση ψύχραιμου αντιπολιτευτικού λόγου. Ασκήθηκε κριτική επειδή δεν ακούστηκε το όνομα της Τουρκίας στο Κογκρέσο. Το άκουσε ο Ερντογάν και είναι αρκετό. Το ερώτημα είναι τι γίνεται στη συνέχεια.

Από την κυβέρνηση υπάρχουν διαρροές ότι περιμένουν ένα καυτό καλοκαίρι στα ελληνοτουρκικά, μη συμβατό με τα διμερή ήθη που επιβάλλουν χαμήλωμα των τόνων κατά τη θερινή περίοδο. Αλλωστε όλοι γνωρίζουν ότι δεν χρειάζονται και πολλά: δύο δηλώσεις και πέντε χαμηλές πτήσεις μαχητικών στέλνουν τους τουρίστες αλλού. Και βάρκες φορτωμένες με πρόσφυγες να πλέουν δίπλα σε κρουαζιερόπλοια. Υπάρχουν και άλλα που ακούγονται κατά καιρούς, για σενάρια δολιοφθορών, αλλά τίποτα δεν μπορεί να τεθεί δημόσια όσο δεν υπάρχουν αποδείξεις.

Advertisement

Εχει ξανασυμβεί και στο παρελθόν. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ακολουθούν τη διαδρομή roller coaster του λούνα παρκ. Μόνο που για πρώτη φορά ακούγονται τόσο βαριές κουβέντες. Ο Ερντογάν είπε ότι δεν υπάρχει για αυτόν ο Μητσοτάκης. Είναι δύσκολο να το αποσύρει τόσο σύντομα. Ναι, έχει πει και για τον Μακρόν τρομακτικά πράγματα και μετά μίλησαν στο τηλέφωνο. Ομως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι πιο περίπλοκη υπόθεση και στη ρητορική του Ερντογάν ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν στη βάση της ισοτιμίας.

Ο τούρκος πρόεδρος θα κάνει πίσω μόνο αν πάρει αυτά που ζητεί από τις ΗΠΑ, ξεκινώντας από την αναβάθμιση των F-16 που έχει αποκτήσει και εμβληματικό χαρακτήρα, καθώς ετέθη από τον Μητσοτάκη στην ελληνοαμερικανική ατζέντα. Εβαλε στο τραπέζι και τις ενστάσεις του για την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας και περιμένει.

Εδώ, λοιπόν, πέρα από το κλίμα και τις εντυπώσεις, είναι το πεδίο όπου στα αλήθεια θα δοκιμαστούν τα αποτελέσματα της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ. Η στάση που θα υιοθετήσουν οι ΗΠΑ, θα μας δείξει και πόσο αποτελεσματικοί ήταν οι εθνικοί χειρισμοί στο πεδίο. Τι θα κάνουν οι Αμερικανοί; Θα βαδίσουν πάλι στο λεπτό σχοινί των ισορροπιών ή θα στείλουν ένα σαφές μήνυμα για την ασφάλεια της Ελλάδας; Ναι, είναι σημαντικές και χρήσιμες οι δηλώσεις, οι προθέσεις και οι δεσμεύσεις. Αλλά όλο το παιχνίδι, όλη αυτή η σχέση που υφαίνεται, κυρίως αποσκοπεί στην κάλυψη μιας ζωτικής ανάγκης: να δίδεται το σωστό μήνυμα στην Τουρκία, την κατάλληλη στιγμή. Και η στιγμή είναι τώρα.