Ξεχασμένες διαδρομές στα Κύθηρα…

Η σοφή πρωτοβουλία που πήρε το Κ.Ι.Π.Α. πριν λίγα χρόνια να αναβιώσει τα παλαιά μονοπάτια και τις ξεχασμένες διαδρομές των παλαιότερων χρόνων, δεν ενίσχυσε μόνο τον τουρισμό σε «νεκρές» εποχές, αλλά βοήθησε και πολλούς από μας να βγάλουν από τη λήθη διαδρομές των προγόνων μας, που είχαν ξεχαστεί εντελώς από τη μακρόχρονη εγκατάλειψη των καλλιεργειών σε πολλά σημεία του νησιού. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε, ακόμα περισσότερο δε, να εγκαταλείψουμε, τέτοιες διαδρομές. Είτε αυτές θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν χωράφια με ελιές ή άλλες καλλιέργειες, είτε θα ήταν δυνατόν να προστεθούν στις πεζοπορικές διαδρομές που κάθε χρόνο επεκτείνει το Κ.Ι.Π.Α., είτε, απλά, γιατί δεν πρέπει να κλείνουν δρόμοι για οποιοδήποτε λόγο.  Ακόμη οι δρόμοι αυτοί πρέπει να μένουν ανοιχτοί και για να χρησιμοποιούνται σε ενδεχόμενες πυρκαγιές.

Το θέμα έφεραν στις στήλες μας δύο περιστατικά του περασμένου καλοκαιριού, όταν περιπατητές προσπάθησαν να ακολουθήσουν έναν γραφικό χωματόδρομο στον Κάλαμο και βρέθηκαν μπροστά σε συρματοπλέγματα, ενώ ζευγάρι αλλοδαπών που επιχείρησαν το ίδιο ρωτούσαν να μάθουν πώς θα ήταν δυνατόν αν κάνουν μία διαδρομή, την οποία είδαν στο google map αλλά τους ήταν αδύνατον να περάσουν! Για να διαπιστώσουμε του λόγου το ασφαλές ακολουθήσαμε τη διαδρομή που μας υπέδειξαν. Είχαν ξεκινήσει από το παλαιό Δημοτικό Σχολείο στον Κάλαμο και από κει ξεκινήσαμε κι εμείς. Σε λιγότερο από 1χλμ σε βατό χωματόδρομο και σε μία πανέμορφη φύση γεμάτη με τεράστια κυπαρίσσια (του Μπούμπουρα) και πυκνή βλάστηση, φθάσαμε σε καλλιεργημένα ελαιόφυτα, όμως ο δρόμος που οδηγούσε εκεί ήταν κλειστός με συρματόπλεγμα! Βρήκαμε τρόπο να περάσουμε και λίγο αργότερα, στη γέφυρα στο ρέμα ΒΔ νέα συρματοπλέγματα έκλειναν το δρόμο, ευτυχώς όμως εκεί, κυνηγοί, όπως καταλάβαμε από τα φυσίγγια, είχαν κάνει πρόσφατα  ένα άνοιγμα. Σε άλλο ένα χλμ περίπου και στη θέση Χάλα σε άλλο γεφύρι, ακριβώς ίδιο θέαμα και άλλο κλειστό σημείο. Δυστυχώς παραπάνω ο δρόμος ήταν δύσβατος και δεν προχωρήσαμε. Όμως, αυτός ο κλειστός σήμερα με …τεχνητά εμπόδια, αλλά και από την εγκατάλειψη, δρόμος, ήταν μέχρι τη δεκαετία του 1960 ένας από τους κύριους δρόμους που ένωναν το Λειβάδι από τον οικισμό Βλαστιάνικα και τις Αγριολίες, αλλά και το Στραπόδι με τον Κάλαμο μέσω Μαρινάτης. Ο δρόμος αυτός είχε καθαριστεί και αποκατασταθεί περίπου το 1990 από τον τότε κοινοτάρχη, αείμνηστο, Αρτ. Καλλίγερο, αλλά εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια και είναι σε άθλια κατάσταση λίγο μετά τα ορνιθοτροφεία Φατσέα μέχρι περίπου τη Χάλα, δηλαδή σε μήκος κοντά στα 4χλμ, αφού μέχρι τα ορνιθοτροφεία αποκαταστάθηκε πρόσφατα και ασφαλτοστρώνεται.

Καταλήγοντας το σύντομο αυτό οδοιπορικό έχουμε να τονίσουμε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπονται αυτοί οι δρόμοι και μάλιστα να αποκόπτονται με συρματοπλέγματα. Ο Δήμος έχει μεγάλη ευθύνη σε παρόμοια θέματα, αν και ασφαλώς στην περίπτωση αυτή δεν ήξερε κανείς τίποτε. Έπειτα, πρέπει οι δρόμοι αυτοί να εντάσσονται στο πρόγραμμα αγροτικής οδοποιΐας και να καθαρίζονται ανά 5-10 χρόνια για να μένουν ανοιχτοί. Και, τελευταίο, να αναλάβει δράση το Κ.Ι.Π.Α. να εντάσσει όσους μπορεί στο πρόγραμμα μονοπατιών και οδοιπορικών διαδρομών, έτσι ώστε να υπάρχει ένα ακόμη κίνητρο να διατηρούνται.

Υ.Γ. Τα «Κ» παρακαλούν και όσους διαπιστώνουν ανάλογες περιπτώσεις να τις θέτουν υπ’ όψιν μας, ώστε να γίνουν γνωστές και να τύχουν της δέουσας προσοχής.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022