Ύδρευση: γεωτρήσεις και αφαλατώσεις
Κατά την προεκλογική περίοδο ετέθη πολλές φορές το θέμα των γεωτρήσεων και των αφαλατώσεων και αναφέρουμε τις απαντήσεις του Δημάρχου πάνω σε αυτό.
Όσον αφορά τις γεωτρήσεις η απάντησή του ήταν ότι δεν έχει, προς το παρόν, άλλο άμεσο τρόπο για να λύσει το θέμα της επάρκειας τους μήνες αιχμής πλην από αυτόν. Το μόνο έργο που θα ελαφρύνει τις αντλήσεις από τις γεωτρήσεις και θα καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών στο μισό περίπου νησί, σε συνδυασμό με τις αφαλατώσεις, είναι το έργο στις Όχελες, το οποίο αναμένεται να δημοπρατηθεί μάλλον τον επόμενο χρόνο.
Όσον αφορά τις αφαλατώσεις, προβλέπονται δύο μονάδες στην Αγία Πελαγία που θα καλύψουν τις ανάγκες ίσως στο σύνολό τους και μία στο Διακόφτι, αλλά τις έχει αναλάβει η Περιφέρεια και η αδειοδότηση περιβαλλοντικών και άλλων όρων καθυστερεί. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι, η επιλογή των μικρών μονάδων έχει μεν το πλεονέκτημα της κάλυψης τοπικών αναγκών, καθώς το δίκτυο είναι τεράστιο (πλησιάζει, λένε, τα 400χλμ) έχει όμως το μειονέκτημα ότι αυξάνει το κόστος συντήρησης. Εάν το έργο ανελάμβανε ιδιωτική επιχείρηση τότε ο Δήμος (ή η Περιφέρεια) θα απαλλάσσονταν από τη συντήρηση.
Παρόμοια έργα έχουν γίνει σε πολλά μέρη της Ελλάδος και εκεί το πρόβλημα εντοπίζεται σε δύο σημεία. Στην επάρκεια και στην τιμή. Σήμερα λειτουργούν σε όλο το Αιγαίο 41 μονάδες με τελευταίο απόκτημα τη μονάδα της Πάρου που παράγει 2.500κυβ/ημέρα. Σύμφωνα με τον τύπο, το κόστος σήμερα κυμαίνεται στον καταναλωτή γύρω στα 2 ευρω/κυβικό, καίτοι στο Δήμο στοιχίζει περισσότερο κυρίως λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους, αλλά οι Δήμοι, φοβούμενοι το πολιτικό κόστος, κρατούν τις τιμές χαμηλά επιδοτώντας ουσιαστικά την κατανάλωση με την ενίσχυση του κράτους, κάτι, φυσικά, που στρεβλώνει την αγορά.
Στα Κύθηρα αυτή τη στιγμή ο Δήμος χρεώνει το νερό από 0,90-1,51 ευρώ/κυβ. ανάλογα με την κλιμακούμενη κατανάλωση, τιμή που είναι περίπου ανάλογη με τα περισσότερα νησιά. Για να δούμε τι γίνεται και αλλού, αφού το θέμα νερό «καίει» από πολλές πλευρές και θα πρέπει να σταματήσουμε το στρουθοκαμηλισμό (να μην θέλουμε γεωτρήσεις, αλλά παράλληλα να ζητούμε και επάρκεια και χαμηλότερη τιμή…) έχουμε ένα παράδειγμα, αυτό του Ισραήλ. Τις ανάγκες του σε ποσοστό πάνω από 20% καλύπτει μεγάλη μονάδα 2,5χλμ από τη Μεσόγειο και το κόστος φθάνει μόνο στα 0,51 ευρώ/κυβ. (προφανώς λόγω μεγέθους της μονάδος). Για μία απλή σύγκριση, το νερό που έφθανε στα νησιά του Αιγαίου με τις υδροφόρες κόστιζε γύρω στα 10 ευρώ/κυβ., αλλά, επειδή το πλήρωναν οι φορολογούμενοι μέσα σε όλα, κανείς δεν ασχολιόταν!
Με το παρόν άρθρο απλά επαναθέτουμε το μεγάλο αυτό πρόβλημα και θέτουμε τις βάσεις για μία συζήτηση, στην οποία ενδιαφέρον θα έχει αν προσέλθουν όσοι γνωρίζουν το θέμα καλλίτερα και ο Δήμος, βέβαια, που θα το χειριστεί το επόμενο διάστημα.
Επ’ αυτού με χαρά θα φιλοξενήσουμε σχετικά άρθρα με στοιχεία για ενημέρωση του κόσμου, καθώς, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η ενημέρωση υποψηφίων και πολιτών έχει μείνει πολύ πίσω με αποτέλεσμα να ακουστούν από ανακρίβειες μέχρι απίθανες «λύσεις».
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ. 348 ΙΟΥΛΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ