Υποψήφιοι ολικής άγνοιας
Θα έβγαζε πολύ γέλιο αν ένας δημοσιογράφος που συντονίζει πάνελ με υποψηφίους ευρωβουλευτές, έστρεφε τη συζήτηση αποκλειστικά σε ευρωπαϊκά θέματα, ζητώντας από τους συμμετέχοντες να τοποθετηθούν με τεχνοκρατικό τρόπο. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει και έτσι έχουμε υποψηφίους να συζητούν για την ακρίβεια και τους παπάδες | Κώστας Γιαννακίδης
Aς αφήσουμε στην άκρη τους εν ενεργεία ευρωβουλευτές. Οχι όλους, αλλά τους περισσότερους. Και ας εστιάσουμε στους υποψηφίους που θέλουν να διαβούν πρώτη φορά το κατώφλι του Κοινοβουλίου. Τους παρακολουθούμε στα πάνελ και στις πολιτικές τους παρεμβάσεις. Οι πιο πολλοί δεν έχουν ιδέα για το αντικείμενο.
Οι δημοσιογράφοι δεν τους εκθέτουν. Κακώς. Αρκεί μία ερώτηση για ένα τεχνικό θέμα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος προκειμένου να αναδειχθεί το μέγεθος της άγνοιάς τους. Αλλά, βλέπετε, αν η συζήτηση φύγει από την ακρίβεια και τους παπάδες, δεν θα είναι ελκυστική προς τον μέσο τηλεθεατή που θα πιάσει το τηλεκοντρόλ και θα αναζητήσει το θεαματικό ξεκατίνιασμα σε άλλο πάνελ.
Ασφαλώς και υπάρχουν εξαιρέσεις μεταξύ των υποψηφίων, αλλά οι περισσότεροι ρίχνουν κουμπουριές στον αέρα με άσφαιρα. Ολοι τους, για παράδειγμα, λένε ότι θα αγωνιστούν για κάτι. Τι είναι αυτό το κάτι; Τα δίκαια της Ελλάδας, η καθημερινότητα των πολιτών, το μέλλον της νεολαίας και φυσικά το περιβάλλον – ειδικά το περιβάλλον.
Εκεί είναι το σημείο που θέλεις να τον βουτήξεις από τον γιακά, να τον στριμώξεις στην καρέκλα και να του ζητήσεις να σου εκθέσει μία προς μία τις ιδέες του για την πράσινη μετάβαση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το μακροοικονομικό αποτύπωμα των ευρωπαϊκών πολιτικών. Θα είχε απίστευτη πλάκα, αλλά δεν το δοκιμάζει κανείς. Κρίμα.
Οσοι δε προέρχονται από αγροτικές περιοχές, πετάνε και κάτι για την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την ανάγκη αλλαγής της. Τι ακριβώς θέλουν να αλλάξουν; Θα το δούμε πάνω στον αγώνα. Μέχρι στιγμής πάντως, αν εξαιρέσουμε τους εν ενεργεία, δεν έχω ακούσει σε πάνελ κάποια πρόταση που να πατάει σε συγκεκριμένα στοιχεία και να επιβεβαιώνει τη γνώση του υποψηφίου για τα ευρωπαϊκά δρώμενα. Είμαι δε απολύτως βέβαιος ότι υπάρχουν υποψήφιοι που δεν γνωρίζουν ούτε τα ευρωπαϊκά κόμματα που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο. Μην πάμε και στους Επιτρόπους, γιατί εκεί το χάχανο θα σκεπάσει τα πάντα. Αντε να ξέρουν την κυρία Ούρσουλα και τον Μαργαρίτη Σχοινά.
Τι γνωρίζουν μετά βεβαιότητας, ειδικά τα φαβορί; Τους μισθούς, το πλαίσιο πρόσληψης συνεργατών, τι ισχύει για τις μετακινήσεις τους και πόσο πάνε τα ενοίκια στις Βρυξέλλες. Ομως, ξέρετε κάτι; Ευτυχώς που ορισμένοι εξ αυτών δεν έχουν ιδέα. Φαντάζεστε να βρεθούν στις Βρυξέλλες και να θέλουν ξαφνικά να κάνουν και πολιτική; Καλύτερα έτσι. Με το ένα χέρι να πατούν το κουμπί της ψηφοφορίας και με το άλλο να εισπράττουν.