ΑΠΛΑ ΑΝΙΚΑΝΟΙ;

Μία συνηθισμένη φωτιά από αυτές που ανάβουν συχνά και η οποία οφειλόταν πιθανότατα σε ένα ασυνείδητο που πέταξε ένα τσιγάρο είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν στάχτη γύρω στις 25.000 στρ ανάμεσα στα οποία  μία τεράστια έκταση επί του κεντρικού δρόμου και ο χώρος γύρω στη Μυρτιδιώτισσα. Ο λόγος; Ασυγχώρητη ολιγωρία και ελλείψεις και εγκληματική αμέλεια και ανικανότητα όλων όσων χειρίστηκαν την υπόθεση από θέσεως ευθύνης. Ας δούμε το χρονικό της φρίκης.

Το πρωί της 4^ης Αυγούστου μία μικρή φωτιά εμφανίστηκε λίγο έξω από τον περίβολο του νέου Νοσοκομείου. Σύμφωνα με περιγραφές αυτοπτών δεν έλαβε αμέσως διαστάσεις, αλλά μετά από αρκετή ώρα, όταν οι τοπικές πυροσβεστικές δυνάμεις, που έσπευσαν σε λίγα λεπτά, δεν κατάφεραν να την ελέγξουν αποτελεσματικά. Άλλες μαρτυρίες αναφέρουν ότι, ενημερώθηκε επίσης πυροσβεστικό όχημα, το οποίο στάθμευε πλησίον της περιοχής, αλλά δεν επενέβη άμεσα αναμένοντας εντολές, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος, ενώ άλλες μαρτυρίες, οι οποίες ελέγχονται, μιλούν για ελλείψεις στο ίδιο το όχημα, ακόμη και επαρκούς ποσότητος νερού! Ένα άλλο ερώτημα εδώ, το οποίο τίθεται από πολλούς,  είναι γιατί δεν επενέβησαν εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο, το οποίο διαθέτει μέσα πυρόσβεσης. Ασφαλώς δεν ήταν  αρμοδιότητά τους, αλλά σε τέτοιες ώρες είναι προφανές ότι μετράει η σωτηρία του τόπου, καίτοι εμείς δεν έχουμε σαφή εικόνα για να λάβουμε θέση στο θέμα αυτό, όπως τονίσαμε και στις ραδιοφωνικές εκπομπές του Ρ/Σ Tsirigo FM από το οποίο μεταδίδαμε την επικαιρότητα.

Σύμφωνα, πάντως με αξιόπιστες μαρτυρίες σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι έσπευσαν άμεσα και προσπάθησαν να περιορίσουν τη φωτιά, κάτι που δεν κατέστη δυνατόν τελικά. Το κακό για την Πυροσβεστική είναι ότι η φωτιά «τους έφυγε» και κλήθηκαν τα εναέρια μέσα, ενώ πέρασαν και δυνάμεις από την Πελοπόννησο. Γρήγορα, εξ αιτίας και των ισχυρών ανέμων η φωτιά απείλησε τους οικισμούς Πιτσινάδες, Αρωνιάδικα, Περλεγκιάνικα, Ντουριάνικα  και το γραφικό Μυλοπόταμο, ενώ έφθασε γρήγορα στη Σκληρή για να απειλήσει στη συνέχεια Αλοϊζιάνικα και Κυπριωτιάνικα (τα οποία εκκενώθηκαν προληπτικά).

Παρά, πάντως, τη μεγάλη έκταση του πύρινου μετώπου, το βράδυ, με την πτώση των ανέμων, η φωτιά φάνηκε να έχει τεθεί υπό έλεγχο και το πρωί της επομένης υπήρχαν λίγα σημεία με ενεργές εστίες, τις οποίες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν 2 πυροσβεστικά αεροπλάνα. Και, ενώ σύντομα δόθηκε εντολή να φύγουν και αυτά, ξαφνικά τα μέτωπα φούντωσαν και γρήγορα έλαβαν ανεξέλεγκτες διαστάσεις χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης. Το μέτωπο στο Μυλοπόταμο εγκλώβισε τους κατοίκους για λίγες ώρες και το χωριό σώθηκε κυρίως χάρις σε ένα ελικόπτερο, το οποίο έκανε στοχευμένες ρίψεις.

Πάντως, πολύ γρήγορα, σχηματίστηκαν μέτωπα στους Αρέους, που απειλούσαν να κινηθούν ανατολικά προς Δόκανα και Φράτσια και νότια από τα Στρατηγάδικα που απειλούσαν το Μερμηγκάρι και τα Μυρτίδια.

Παρά την πύρινη λαίλαπα και την παρουσία του Β’ υπαρχηγού του Π.Σ. κ. Βασιλειάδη και του επιτελάρχη Τριπόλεως κ. Λαρέζου τα αεροπλάνα δεν έκαναν την εμφάνισή τους παρά αργά το απόγευμα για να αποχωρήσουν και πάλι αμέσως μετά αφήνοντας το νησί στο έλεος της φωτιάς, ενώ για πολλές ώρες είχαν χαθεί και τα επίγεια μέσα και οι κάτοικοι από τα χωριά Καλοκαιρινές, Πιτσινιάνικα, Καρβουνάδες και Φράτσια έκαναν απεγνωσμένες εκκλήσεις για αποστολή βοηθείας, οι οποίες έμεναν αναπάντητες τις πιο πολλές περιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση σε Καλοκαιρινές και Πιτσινιάνικα, όπου τα χωριά αυτά σώθηκαν κυριολεκτικά από τους ίδιους τους κατοίκους, αφού οχήματα δεν εμφανίστηκαν και όπου εμφανίστηκαν έλεγαν οι υπεύθυνοι ότι δεν έχουν εντολές να επέμβουν ή ότι κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν τα οχήματα, τα οποία απλά ….έφευγαν.

Τη φράση «Δεν έχουμε εντολή να επέμβουμε» την άκουσαν πολλές φορές δεκάδες Κυθήριοι ως απάντηση σε αγωνιώδεις εκκλήσεις να σώσουν ό,τι μπορούσε να σωθεί, κάτι που τελικά δεν έγινε, όπως μαρτυρεί το αποτέλεσμα.

Η κατάσταση στα Πιτσινιάνικα, πάντως,  έφθασε σε οριακό σημείο και, όπως κατήγγειλε ο δικηγόρος κ. Κ. Καλλίγερος (Tsirigo FM) στις 6/8 οι πυροσβεστικές δυνάμεις δεν επενέβησαν τελικά με αποτέλεσμα να δηλώσει ότι θα υποβάλλει μήνυση κατά των υπευθύνων για παράβαση καθήκοντος. Την ίδια ώρα η φωτιά απειλούσε σπίτια στα Φράτσια και την Καρβουνάδα, όπου επιχειρούσαν πυροσβεστικά, αλλά τη διαφορά εδώ έκαναν οι λίγοι (μόνο 9) πιστοποιημένοι εθελοντές πυροσβέστες που είχαν εξοπλιστεί από  το Δήμο λίγους μήνες πριν. Το παράδοξο είναι ότι μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε σχηματισθεί καν Συντονιστικό όργανο (την ευθύνη σχηματισμού του έχει ο έχων το γενικό πρόσταγμα των επιχειρήσεων αξιωματικός του Π.Σ.) αργότερα δε δηλώθηκε ότι αυτό δεν έγινε λόγω απουσίας του Δημάρχου (ήταν στην Αθήνα για το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών και επέστρεψε το Σάββατο 5/8) ενώ στο νησί βρίσκονταν και ήταν συνεχώς στα μέτωπα της φωτιάς οι Αντιδήμαρχοι κκ Κομηνός και Ζαντιώτης.

Τελικά η κατάσταση το Μαύρο Σάββατο ξέφυγε τελείως και αργά τη νύχτα μικρές εστίες φωτιάς είχαν φθάσει στη διασταύρωση του δρόμου των Μυρτιδίων προς Λαχνό. Και ενώ οι εστίες αυτές ήταν μικρές και επιχειρούσε εκεί πυροσβεστικό όχημα και επίγεια δύναμη δεν έγινε καμία επέμβαση με αποτέλεσμα στις 16.30’ της επομένης 6/8 να φθάσει το μέτωπο στη Μυριδιώτισσα, να κάψει τα πάντα μέχρι του Βάνη και να απειλήσει ακόμη και το Προσκύνημα το οποίο εκκενώθη προληπτικά από τους προσκυνητές και σώθηκε εξ αιτίας του οργανωμένου δικτύου πυρόσβεσης, της δράσης των εθελοντών με επικεφαλής τους ανθρώπους της Επιτροπής και δυνάμεων του Π.Σ., που έφθασαν πλέον αν και ήταν πια αργά για το περιβάλλον και τις καλλιέργειες του προσκυνήματος που καταστράφηκαν σχεδόν στο σύνολό τους.

Να σημειωθεί ότι αργά το βράδυ του Μαύρου Σαββάτου έγινε παρέμβαση του πρωθυπουργού, ο οποίος, διαπιστώσας προφανώς την πλήρη ανεπάρκεια των επιτελών του Π.Σ. ζήτησε να «σωθούν τα Κύθηρα» μεγάλο μέρος των οποίων ήταν ήδη στις φλόγες! Πάντως την επομένη 6/8 η κατάσταση άλλαξε, αφού εμφανίστηκαν πάλι με ικανοποιητικό ρυθμό  τα εναέρια μέσα, καθώς και τα επίγεια, που ενισχύθηκαν με δυνάμεις του στρατού. (Εδώ για την ιστορία να αναφέρουμε ότι έφθασαν μεν πολλά μεγάλα χωματουργικά οχήματα του στρατού, τα οποία έκαναν λίγες αντιπυρικές ζώνες κατόπιν εορτής, οι περισσότερες μικρού πλάτους, άρα και ελεγχόμενης αποτελεσματικότητος, για να αποχωρήσουν χωρίς άλλη ουσιαστική προσφορά στις 12/8).

Αποτέλεσμα. Το πρωί της 7/8 βρήκε ένα νησί μαύρο από τα αποκαΐδια με πιο πολύ μαύρο στις ψυχές των ανθρώπων, που καταστράφηκαν ή απειλήθηκαν οι περιουσίες τους από μία φωτιά που άδικα και αναιτιολόγητα έλαβε αυτές τις διαστάσεις. Τον απολογισμό τον κάναμε στην αρχή, όσον αφορά την καμένη έκταση που υπολογίζεται κοντά στο 9-10%  του νησιού, καίτοι δεν είχαμε πολύ μεγάλες καταστροφές στις καλλιέργειες. Η μεγαλύτερη καταστροφή είναι η εικόνα κατά μήκος του κεντρικού δρόμου και στα Μυρτίδια, όπου είχαμε μία ανάλογη καταστροφή πριν 18 χρόνια, την 4^η αν δεν μας απατά η μνήμη μας, παρ’ όλα αυτά δε ΟΥΔΕΙΣ έβαλε λίγο μυαλό να δημιουργήσει εκεί μία αντιπυρική ζώνη και να σώσει τη ζωντανή φυσική αναδάσωση που είχε γίνει. (Σημειώνουμε ότι τα «Κ» είχαν κάνει εκτενές αφιέρωμα για το σκοπό αυτό ήδη από το 2008, αλλά… φωνή βοώντος!) Ακόμη πάντως και τη 2^η μέρα της φωτιάς μπορούσαν πολλά να σωθούν, αλλά έλειπε ο συντονισμός, ενώ ήταν εμφανής η επιχειρησιακή ανεπάρκεια των υπευθύνων, οι οποίοι απλά πήγαιναν …πίσω από τις φλόγες και πάντα κατόπιν εορτής, ενώ μάλλον δυσχέραιναν παρά βοηθούσαν τους άνδρες που είχαν υπό τις διαταγές τους, πολλοί από τους οποίους κινήθηκαν με αυταπάρνηση, ενώ και τα μέσα που διέθεταν παρουσίαζαν προβλήματα σε πολλές περιπτώσεις.

Φυσικά όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να μην μείνει απολύτως τίποτα από τα αλσύλλια κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, που παραδόθηκαν στην πυρά (Δόκανα, Κερά Ρήνη, Φράτσια) όπως και όλο σχεδόν το παρόδιο αλσύλλιο προς Αρέους και Μυλοπόταμο. Μία ανυπολόγιστης, αισθητικής και όχι μόνο, αξίας, που χάθηκε άδικα εξ αιτίας όσων είπαμε, αλλά, κύρια, εξ αιτίας της έλλειψης στοιχειώδους σχεδιασμού και επιχειρησιακής επάρκειας των υπευθύνων. Μέσα στον πανικό των αρμοδίων, πάντως, ο Δήμαρχος ζήτησε να κηρυχθεί το νησί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κάτι που έγινε λίγο αργότερα, μένει όμως να δούμε στη συνέχεια αν δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πυρκαγιάς. (Ήδη το Υπ. Εσωτερικών διέθεσε κονδύλιο €180.000 για μελέτες αναγκαίων έργων από το Δήμο). Αν κρίνουμε πάντως από την μεγάλη πυρκαγιά στη Νεάπολη πριν 2 χρόνια, που ακόμη περιμένουν, μάλλον θα πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι. Να αναφέρουμε ακόμη ότι εξ αιτίας της φωτιάς κάηκε ένας μεγάλος αριθμός στύλων ηλεκτρισμού και υπήρχαν πολλές διακοπές ρεύματος. Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε την ετοιμότητα της ομάδας στα Κύθηρα και την άμεση ενίσχυσή της από την Πελοπόννησο έτσι ώστε να γίνουν γρήγορα οι αποκαταστάσεις ζημιών και να περιοριστούν οι συνέπειες. Όσον αφορά το νερό, υπήρχαν  προβλήματα, όπως ήταν αναμενόμενο, αν  και οι τοπικές υπηρεσίες του Δήμου κατάφεραν να λειτουργήσουν τις γεωτρήσεις έτσι ώστε να περιοριστούν οι συνέπειες, καίτοι δεν έλειψαν τα προβλήματα και τα παράπονα, τόσο όσον αφορά την πίεση, όσο και τη διαθεσιμότητα στους κρουνούς, οι οποίοι είχαν αλλαχθεί πρόσφατα. Σε πολλές όμως περιπτώσεις δεν υπήρχαν κλειδιά και καθυστερούσε ο εφοδιασμός των βυτίων, τα οποία έσπευσαν να διαθέσουν οι ιδιώτες, που έμειναν στην πλειοψηφία τους στις θέσεις τους αυτό το τραγικό τριήμερο και βοήθησαν στην κατάσβεση προσπαθώντας να μην μείνουν κατά το δυνατόν τα πυροσβεστικά μέσα χωρίς νερό. Να σημειωθεί εδώ και η αθόρυβη συνεισφορά πολλών ιδιωτών που βοήθησαν τους πυροσβέστες στο έργο τους, ενώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι καθημερινά ο Δήμος και η Εγχώριος διέθεταν πάνω από 300 μερίδες φαγητού και αναψυκτικά. Επίσης οι εργαζόμενοι στα Μυρτίδια προσέφεραν αμέριστη βοήθεια στους πυροσβέστες που έμειναν εκεί όσες ημέρες χρειάστηκε.

Όποιος διαβάσει ολόκληρο το μικρό αυτό χρονικό της καταστροφής, ένα ανάλογο του οποίου είχαμε ονομάσει πριν δύο δεκαετίες περίπου «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» για τις τότε αδικαιολόγητες επίσης παραλήψεις και καταστροφές, θα έχει ήδη μία σαφή εικόνα των ευθυνών. Όμως αυτό δεν φθάνει. Πρέπει να διερευνηθούν επισταμένως οι ευθύνες όλων και να αποδοθούν χωρίς αναστολές.   Μάλιστα θα έπρεπε να εξετασθεί και από το Δημοτικό Συμβούλιο η προσφυγή στη Δικαιοσύνη με κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς, ώστε να γίνει δικαστική διερεύνηση των ευθυνών, ειδικά για τα Μυρτίδια, για την καταστροφή των οποίων αναφέρεται ότι υπάρχει πλήθος στοιχείων σχετικά με την προκλητική αδιαφορία ή πλήρη ανικανότητα των εχόντων την επιχειρησιακή ευθύνη εκεί, αλλά και όπου αλλού προκύψει.

Μετά την κατάσβεση άρχισε, όπως πάντα, η φαγωμάρα. Φταίει αυτός, εκείνος,  ο άλλος, φταίει το κακό το ριζικό μας, το κεφάλι το ξερό μας, όπως λέει ο ποιητής. Εκείνο που προξένησε αλγεινή εντύπωση στα Κύθηρα είναι ότι, ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκας (οποία αντινομία στον τίτλο..) επετέθη στο Δήμαρχο Κυθήρων, όχι γιατί δεν έκανε καλά τη δουλειά του, αλλά γιατί είναι ….Ν.Δ. Ακολούθησε η βουλευτής κυρία Γεννιά (ΣΥΡΙΖΑ), η οποία βρισκόταν στα Κύθηρα για διακοπές, βρέθηκε στα μέτωπα της φωτιάς, ακολούθησε τον κ. Τόσκα και, για να σώσει τους υπαιτίους της συμφοράς, που δεν ήταν άλλοι από τις επιλογές του κ. Τόσκα, έκανε μία ανάλογη επίθεση. Επίσης έντονα αρνητικά σχολιάστηκε η κρατική ΕΡΤ, η οποία έστειλε μετά το τριήμερο «ολοκαύτωμα» του νησιού εκπρόσωπό της, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να περάσει μία άλλη εικόνα από αυτήν που όλοι είδαμε και δεν ήταν άλλη από το τρίπτυχο, ανικανότητα, ανευθυνότητα, ασυνειδησία.  Όσον αφορά την πρόληψη, είχαμε αποκαλύψεις από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η οποία ανέφερε ότι επιχειρούσαν ελάχιστα πυροσβεστικά λόγω βλαβών και παλαιότητος (στην ουσία από τα 18 επιχειρούν μόνο 6)  ενώ  ήταν και πολύ μακριά η βάση ανεφοδιασμού τους (Ανδραβίδα) με αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμου χρόνου. Παράλληλα, η ενοικίαση 10 πυροσβεστικών αεροπλάνων, που έχει συμφωνηθεί με τη Ρωσία, καθυστερεί για γραφειοκρατικούς λόγους (ίσως τα νοικιάσουν το ….χειμώνα). Η ίδια εφημερίδα απεκάλυψε ότι είχαν γίνει πέντε έγγραφα από το Δήμο Κυθήρων και την τοπική Π.Υ. για την μεγάλη ανεπάρκεια σε μέσα και προσωπικό και εκφράζονταν φόβοι για καταστροφή, αλλά ουδείς έκανε το παραμικρό από τους αρμοδίους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αντί ο κ. Τόσκας να ζητήσει ένα τυπικό συγγνώμη από τους Κυθήριους, που είδαν τον τόπο τους να καταστρέφεται, είχε το θράσος να πει ότι οι Κυθήριοι τού όφειλαν ένα ευχαριστώ! (Για την καταστροφή και την απαράδεκτη ανεπάρκεια των επιτελών του;). Απίθανο θράσος.

Όσον αφορά στις ευθύνες τώρα. Μάλλον πολύ δύσκολα θα βρει κανείς έστω και έναν στα Κύθηρα να πιστεύει ότι η ηγεσία της Πυροσβεστικής, που ήταν παρούσα, έδειξε ετοιμότητα. Αντίθετα όλοι διαπίστωσαν την πλήρη ανεπάρκεια σχεδιασμού και συντονισμού έτσι που οδηγηθήκαμε τελικά στην πλέον καταστροφική από περιβαλλοντική άποψη πυρκαγιά που έπληξε ποτέ το νησί. Ο επιμερισμός των ευθυνών είναι μία υπόθεση, η οποία πολύ δύσκολα θα αποδώσει καρπούς, αφού δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι σήμερα. Σε λόγο καιρό όλα θα έχουν ξεχαστεί και θα μένει ένα θλιβερό θέαμα να μας στοιχειώνει για πολλά χρόνια. Όσο και αν είναι παρήγορο ότι γλύτωσαν τα περισσότερα τουριστικά μέρη του νησιού, η αίσθηση της ασχήμιας δύσκολα θα δώσει τη θέση της σε κάτι πλέον αισιόδοξο. Όμως, η πίεση για την απόδοση ευθυνών δεν πρέπει να περάσει σε αδράνεια. Φυσικά, μετά την παρέμβαση-κόλαφο του πρωθυπουργού οι υπεύθυνοι της καταστροφής θα έπρεπε να είχαν πάει άμεσα στα σπίτια τους και να υποστούν κυρώσεις, αφού δεν είχαν την ευαισθησία να παραιτηθούν. Όμως και αυτή η ίδια η παρέμβαση, αφού δεν συνοδεύτηκε από μία τιμωρία κατέληξε να φαίνεται ότι έγινε απλά για τα μάτια. Καλόν πάντως είναι να επαναλάβουμε κι εδώ όσα ερωτήματα τέθηκαν κατά τη διάρκεια του δραματικού τριημέρου, το οποίο έζησε ο τόπος μας και ακόμα καλλίτερο να έρθουν να τα απαντήσουν όλοι όσους και όσο τους αφορούν, ειδικά την τοπική Πυροσβεστική, την ηγεσία της, στην οποία χρεώνονται οι πλέον κρίσιμες αστοχίες, και στο Δήμο και την Περιφέρεια, όσον αφορά το δικό τους χώρο και σε όσα δεν έχουν δώσει απάντηση μέχρι τώρα.

1. Πόσοι από τους εδώ πυροσβέστες είχαν κάνει αναγνώριση του νησιού έτσι ώστε να γνωρίζουν έστω τους δρόμους και να κατευθύνουν τους άλλους;
2. Γιατί δεν επέτρεψαν στους ιδιώτες που γνώριζαν τα κατατόπια να τους δείξουν τους δρόμους;
3. Γιατί επέμεναν οι επικεφαλής των επιχειρήσεων στην προτεραιότητα της διάσωσης των οικισμών όταν, στις περιπτώσεις που κινδύνευαν έπρεπε πρώτα να προστατευθούν οι περιβάλλοντες χώροι με πυκνή βλάστηση;
4. Γιατί δεν εφαρμόστηκε σχέδιο ανάσχεσης στα σημεία που υπήρχαν φαρδείς δρόμοι;
5. Γιατί αφέθηκαν οι ελπίδες στα εναέρια μέσα, τα οποία, ειδικά το Μαύρο Σάββατο, ήταν σπάνια και αναποτελεσματικά;
6. Είχαν ή δεν είχαν προβλήματα πολλά από τα οχήματα, τα οποία υποτίθεται θα επιχειρούσαν; Είναι αλήθεια όσα έχουν καταγγείλει συνδικαλιστές του Π.Σ. για κακή συντήρηση και έλλειψη ανταλλακτικών στα οχήματα και τα αεροπλάνα;
7. Γιατί έδειχναν πλήρη αδιαφορία επέμβασης οι επιτελείς και δεν έδιναν εντολή να παρέμβουν τα οχήματα, τα οποία πολλές φορές είχαν χαθεί από τα μάτια του κόσμου;
8. Στο μέγιστο τώρα ερώτημα, δηλαδή τι θα γίνει από δω και πέρα, μάλλον την απάντηση την γνωρίζουμε καλά. ΤΙΠΟΤΑ. Ξέρουμε ότι θα κηρύξουν αναδασωτέα, αμπέλια, λιόφυτα, περιβόλια και ….σπίτια ίσως, καθώς δεν θα έχουν …προσωπικό να κάνουν τη σωστή καταγραφή. Και ξέρουμε, όπως και σε άλλες πυρκαγιές ότι θα κάνουν τα στραβά μάτια στο μεγαλύτερο εχθρό της φύσης, τα κατσίκια, τα οποία θα αναλάβουν το πλέον καταστροφικό έργο μετά τη φωτιά, όπως γίνεται εδώ και χρόνια, με την πλήρη ανοχή και πολλών εντοπίων, που βγάζουν μεροκάματο από αυτά, αλλά και την αδυναμία των τοπικών δημοτικών αρχών και της Περιφέρειας να επιβάλλουν το νόμο και να πράξουν το αυτονόητο. Άρα, μάλλον δεν έχουμε ελπίδα πατριώτες.

Τώρα όλοι περιμένουν να δουν την πορεία των ανακρίσεων και τον καταλογισμό των ευθυνών, αν και οι πάντες έχουν πεισθεί ότι θα μείνει πάλι άταφη η αγωνία τους και αδικαίωτη η οδύνη τους για τη μεγάλη καταστροφή που έζησαν.

9. Γιατί, ενώ υπήρχαν επιστολές, τόσο του Δημάρχου Κυθήρων για μη επαρκή στελέχωση της Π.Υ., αλλά και συνδικαλιστών της Π.Υ. για το ίδιο θέμα αδιαφόρησαν όλοι και μετά την καταστροφή, ή ψέλλιζαν διάφορες δικαιολογίας ή τους έφταιγαν οι …άλλοι;

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ 327 – Σεπτέμβριος 2017