Νίκος Καρύδης | Επικήδειος

Αγαπημένε μου φίλε και συμμαθητή Νίκο

Με βαθιά θλίψη ήρθαμε σήμερα εδώ συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, σύσσωμο το Τσιρίγο, να σου πούμε το τελευταίο αντίο και να σε βεβαιώσουμε ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, γιατί ακόμη και αν το θέλαμε δεν θα μπορούσαμε, δεν μας το επιτρέπουν όλα τα στοιχεία της προσωπικότητάς σου, του χαρακτήρα σου και τα ψυχικά σου χαρίσματα που έχουν κάνει την ψυχή και την καρδιά μας να σε αγαπήσουν. Όλος αυτός ο κόσμος σήμερα εδώ δείχνει πόσο αγαπητός άνθρωπος ήσουν στην ζωή σου.

Σε πρωτογνώρισα στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου και εκεί άρχισε να χτίζεται σιγά-σιγά μια αλληλοεκτίμηση και μια φιλία. Έξι χρόνια μαζί στην Χώρα, το πρωί στα θρανία και το απόγευμα βολτάροντας στους δρόμους της πόλης, μαζί με άλλους συμμαθητές, με στάσεις καθ’ οδόν, για αστεία, πειράγματα και καλαμπούρια.

Είχα την ευκαιρία στα έξι αυτά χρόνια συνεχούς συνύπαρξης να σε γνωρίσω καλά. Ήσουν ένα παιδί καλοσυνάτο, με αγνά αισθήματα, κοινωνικό, με φιλική και γελαστή διάθεση, δοτικό, που σε συμπαθούσαν οι συμμαθητές σου και σε αγαπούσαν  οι φίλοι σου.

Μετά χώρισαν οι δρόμοι μας, εσύ στα Κύθηρα και εγώ στην Αθήνα. Παρά το γεγονός ότι ζούσαμε σε ξεχωριστά μέρη, η φιλία μας που άνθησε στα άγουρα χρόνια της νιότης μας, διατηρήθηκε για 75 τόσα χρόνια.  Συνδετικός κρίκος ήταν ο Μυλοπόταμος και οι συζητήσεις μας τα καλοκαίρια στα πλατανάκια,  για τα παλιά και για τα νέα.  Αυτές οι συναντήσεις μας ήταν το βάλσαμο ανανέωσης και διατήρησης της φιλίας μας.

Όσο μεγαλώναμε, έβλεπα στις συζητήσεις μας αυτές έναν ώριμο άνδρα που δεν είχες όμως απωλέσει τίποτα από την παιδικότητά σου και τα ψυχικά σου χαρίσματα που είχα γνωρίσει στα παιδικά μας χρόνια, είχαν γίνει στάση ζωής. Τουναντίον μάλιστα, μερικά με τον καιρό είχαν εμπλουτιστεί με την πείρα του χρόνου και την σοφία της ηλικίας.

Στην επαγγελματική σου ζωή ασχολήθηκες στον Μυλοπόταμο, διαδοχικά με πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες,    αλλά για ότι και αν έκανες  είχες πάντα γνώμονα και   οδηγό την ηθική και την τιμιότητα στις συνεργασίες σου και στις συναλλαγές σου, για αυτό ήσουν πάντα αγαπητός από τους συνεργάτες σου και τους πελάτες σου.

Δημιούργησες μια πολύ καλή και συνεκτική οικογένεια, γιατί, όπως μου είχες πει, επέλεξες μια εξαιρετική σύζυγο που σε αγαπούσε πολύ, και με την δική σου ανταποδοτική αγάπη, βαδίσατε χέρι-χέρι σε όλη την μακρά κοινή σας ζωή.

Αποκτήσατε τρεις εξαιρετικές κόρες και είχες την χαρά να δεις και εγγόνια. Σε όλη σου την ζωή, είχες συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο την Κατίνα, ιδιαίτερα όμως κατά την διάρκεια της ασθένειας σου, είχες την αμέριστη φροντίδα της, δεν έφυγε ούτε στιγμή από δίπλα σου. Οι κόρες σου ήταν επίσης κοντά σου κατά τις δύσκολες ώρες σου. Ανάμεσα σε μια τέτοια ζεστή και γεμάτη αγάπη οικογένεια δεν μπορεί παρά να έφυγες ευτυχισμένος.

Στην σύζυγό σου Κατίνα, στις κόρες σου Μαριέττα, Καλλιόπη,  Βένη και τις οικογένειές τους, εύχομαι από καρδίας να είναι καλά να σε θυμούνται.

Εγώ δεν θα σε ξεχάσω ποτέ αγαπημένε παιδικέ φίλε ζωής.

Καλό σου κατευόδιο. Ο Θεός να σε αναπαύσει.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024