Οι ταμπουρωμένοι της Εσφιγμένου

Τα όσα διαδραματίζονται χρόνια τώρα στο Αγιον Ορος γύρω από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την εφαρμογή των νόμων από την ελληνική πολιτεία στην επικράτειά της.

Εδώ και πενήντα τρία χρόνια, μια ομάδα φανατικών ζηλωτών μοναχών έχει κλειστεί στο μοναστήρι προβάλλοντας εαυτούς ως θεματοφύλακες της ανόθευτης ορθόδοξης χριστιανικής πίστης και κατατάσσοντας όλους τους άλλους πιστούς στα όργανα του Πάπα, στους διαβόλους και τριβόλους. Με την πάροδο του χρόνου αποκόπηκαν από την οργανωμένη αγιορείτικη κοινωνία, που αποφάσισε την απέλασή τους και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο τους κήρυξε σχισματικούς, και έστησαν στον Αθω το δικό τους «βασίλειο».

Οι καταληψίες όχι μόνο αρνούνται να αποχωρήσουν αλλά αγνοούν και τις αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που τους υποχρεώνουν να παραδώσουν τη μονή στη νέα, νόμιμη αδελφότητα, που συγκροτήθηκε με απόφαση της Ιεράς Κοινότητος, ανώτατου διοικητικού σώματος της μοναστικής πολιτείας.

Eχουν υψώσει πανό που γράφει «Oρθοδοξία ή θάνατος» και μέσω ενός άριστα οργανωμένου επικοινωνιακού δικτύου υποστηριζόμενου από σκληρούς φονταμενταλιστές παλαιοημερολογίτες, εντός και εκτός Ελλάδος, όπως και από ακροδεξιά κόμματα, απειλούν με ολοκαύτωμα αν η πολιτεία επιχειρήσει να τους απομακρύνει…

Κάθε φορά που δικαστικός επιμελητής πρόκειται να μεταβεί στον Αθω για να υλοποιήσει τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ξεσηκώνουν τον κόσμο μεταδίδοντας απίστευτα πράγματα που φανατίζουν τον κόσμο.

Επί παραδείγματι, παρακολουθούσα τούτες τις μέρες τον φονταμενταλιστή ηγούμενό τους σε περιθωριακό τηλεοπτικό κανάλι, να παραληρεί με ισχυρισμούς όπως ότι καταφθάνουν για να τους βγάλουν από το μοναστήρι αστυνομικοί από ευρωπαϊκές χώρες, επειδή τάχα οι δικοί μας αρνούνται να εκτελέσουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ότι έρχονται Γάλλοι κομάντο της αστυνομίας να αρπάξουν από την Εσφιγμένου το κομμάτι της σκηνής του Μεγάλου Ναπολέοντα, που φυλάσσεται εκεί, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης τηλεφωνεί στους δικαστές και τους υπαγορεύει τις αποφάσεις και άλλα του είδους στα όρια της γελοιότητας.

Μολονότι την ευθύνη της έννομης τάξης και ασφάλειας στον Αθω εκ του Καταστατικού Χάρτη την έχει η πολιτεία, εν προκειμένω το κράτος δείχνει απρόθυμο ή ανίκανο να εφαρμόσει τους νόμους, επιτρέποντας σε κάποιους μοναχούς να της κουνούν το δάκτυλο.

Το θέμα της Εσφιγμένου εξελίσσεται σε ωρολογιακή βόμβα καθώς σιγοντάρεται από εγχώριους ακροδεξιούς πολιτικούς κύκλους που την έχουν μετατρέψει σε εκλογικό τους ορμητήριο, αλλά και ισχυρές δυνάμεις εκτός Ελλάδος που εργάζονται υπογείως για την αποσταθεροποίηση των σχέσεων του Αγίου Ορους με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Πέρα από τις επικίνδυνες εθνικές προεκτάσεις, έχει άδικο ο απλός πολίτης να αναρωτιέται γιατί άραγε ο πέλεκυς του νόμου να πέφτει στην κεφαλή του με το παραμικρό και να γίνονται ανεκτές «άγιες παρανομίες», όπως αυτή της Εσφιγμένου;