ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ-ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ

την Μάι 29, 2021

Ἀγαπητέ κ. Διευθυντά,

Χαίρετε ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι!

Πρό 10ημέρου εἶδα στά Κυθηραϊκά τήν ἐπιτιμητική καί ἐπικριτική ἐπιστολή τοῦ κ. Νικολάου Ἐμμ. Παπαδάκη, Θεολόγου, Διδάκτορος Δογματικῆς, μέ τόπο διαμονῆς τά Ἰωάννινα.

Πρώτη μου κίνησις ἦταν νά πληροφορηθῶ, μέσῳ συνεργατῶν μου, τά ἀκριβῆ στοιχεῖα καί τήν διεύθυνση τοῦ ἐπιστολογράφου, ὄχι γιά νά κινήσω δικαστική διαδικασία γιά τό λιβελλογράφημά του αὐτό, ἀλλά γιά νά ἐπικοινωνήσω διά ζώσης μέ τόν ἄγνωστο σέ μένα θεολόγο-Διδάκτορα τῆς Δογματικῆς. Ἤθελα νά τοῦ συστήσω νά μελετήσῃ, ἄν ἤθελε, τά Θεολογικοῦ καί Ἁγιοπατερικοῦ Φιλοκαλικοῦ περιεχομένου συγγράμματα τῆς ἐλαχιστότητός μου, τά Ὑμνογραφικά ποιήματα, τά «Μηνύματα τῆς Κυριακῆς», πού εἶναι Ἁγιογραφικά κηρύγματα καταχωρημένα στό Youtube κ.ἀ., γιά νά μᾶς εἰπῇ ὡς δογματολόγος ποῦ ὑπάρχουν θεολογικές καί δογματικές ἐκτροπές, γιατί μέσα στόν καταιγισμό καί καταιονισμό τῶν ἀπομειωτικῶν ἐκφράσεων «ἀρχίζει νά ἀμφιβάλῃ καί γιά τίς θεολογικές μου γνώσεις».

Δυστυχῶς ἡ ἐπιμελημένη ἔρευνα τῶν συνεργατῶν μου ἀπέβη ἄκαρπος. Γιατί τό πρόσωπον αὐτό, πού φέρεται ὡς ἐπιστολογράφος, εἶναι ἀνύπαρκτο. Ἀναζητήθηκε τηλεφωνικά στό 11880 καί 11888, καί δέν ὑπάρχει αὐτό τό ὄνομα στά Ἰωάννινα. Δέν ὑπάρχει οὔτε σταθερό οὔτε κινητό του τηλέφωνο, ἐκτός ἐάν τό ἔχῃ ἀπόρρητο. Ἐπίσης, δέν εἶναι γνωστός στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους τῶν Ἰωαννίνων, οὔτε ὑπάρχει στό διαδίκτυο κανένα ἄλλο ἄρθρο πού νά ὑπογράφῃ ὁ Νικόλαος Ἐμμ. Παπαδάκης, Θεολόγος, Διδάκτωρ Δογματικῆς. Ἀλλά οὔτε καί ὅ,τιδήποτε ἄλλο μέ καταχώρηση ὡς Παπαδάκης Νικόλαος, Θεολόγος. Ὅποια ἄλλη καταχώρηση μέ αὐτό τό ὄνομα εἶναι ἐντελῶς ἄλλου γνωστικοῦ ἀντικειμένου. Ἀκόμη δέν ὑπάρχει διδακτορική διατριβή Δογματικῆς μέ τό ὄνομα αὐτό στό ἀρχεῖο διδακτορικῶν διατριβῶν. Ὁ κάτοχος διδακτορικοῦ ὑπογράφει συνήθως ὡς Διδάκτωρ Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., ἤ Διδάκτωρ Δογματικῆς Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α., καί ὄχι μόνον Διδάκτωρ Δογματικῆς.

Ἐάν ἐσεῖς, κ. Διευθυντά, ἔχετε ἀκριβῆ στοιχεῖα τοῦ ἐπιστολογράφου σας, νά μᾶς τά γνωρίσετε. Εἰ δ ̓ ἄλλως, τί νά ὑποθέσουν οἱ ἀναγνῶστες σας; Μετά τήν ἔρευνα αὐτή καί τά ἀποτελέσματά της, μοῦ ἔρχεται ἕνα ἐρώτημα: Ἄν ἕνα ἄλλο παρόμοιο λιβελλογράφημα ἀφοροῦσε ἐσᾶς προσωπικά, ἤ τήν ἐφημερίδα σας, ἤ ἕνα ἀπό τά δικά σας πολιτικά ἤ μή πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐμφανῶς στηρίζετε καί

Ἀξιότιμο
κ. Ἐμμανουήλ Καλλίγερο Διευθυντή «ΚΥΘΗΡΑΪΚΩΝ» Ἀθήνα.

προβάλλετε, θά τό ἀνεβάζατε στήν ἠλεκτρονική σας ἐφημερίδα, μέ τήν ἴδια ἄνεσι καί εὐκολία, ἤ θά ἐρευνούσατε ὅλα τά παραπάνω στοιχεῖα, γιά νά βεβαιωθῆτε ἄν ὑπάρχῃ ἤ δέν ὑπάρχει; Τί ὁρίζει γι ̓ αὐτό ἡ δημοσιογραφική δεοντολογία;

Φιλοξενήσατε καί τήν ἀπάντηση στήν ἀνοιχτή ἐπιστολή τοῦ κ. Ν. Παπαδάκη τοῦ κ. Ἀναστασίου Ὁμ. Πολυχρονιάδη, διδάκτορος Θεολογίας Α.Π.Θ., τόν ὁποῖον δέν γνωρίζω προσωπικά. Ἁπλῶς, μοῦ τηλεφώνησε αὐτές τίς ἠμέρες γιά νά μοῦ συμπαρασταθῇ στόν ἀγῶνα γιά τίς ἀνοικτές ’Εκκλησίες, γιά τήν τελετή καί τήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως κ. ἄ., ὅπως καί πολλοί ἄλλοι τό κάμνουν συχνά ἀπό ὅλη τήν Ἐλλάδα καί τό ἐξωτερικό, γιά τόν ἴδιο σκοπό, καί τόν ἐρώτησα ἄν γνωρίζῃ τόν ἐν λόγῳ ἐπιστολογράφο (πού τοῦ εἶναι ἄγνωστος) καί μαθαίνοντας γιά τήν ἐπιστολή αὐτή, τήν ἀνεζήτησε στήν ἱστοσελίδα σας καί μέ δική του πρωτοβουλία ἀπάντησε.

Ὁ κ. Πολυχρονιάδης, μέ ἐκκλησιαστικό ἦθος καί φρόνημα καί μέ σωστή θεολογική κατάρτισι, διορθώνει τόν ὑποτιθέμενο Διδάκτορα τῆς Δογματικῆς καί τοποθετεῖ τά θιγόμενα θέματα στήν σωστή θεολογική τους θέση.

Ὁ ὑποτιθέμενος ἐπιστολογράφος σάν νά ὁμιλεῖ ἐξ ὀνόματος τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τῶν Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων καί τοῦ Ποιμνίου μου, ἀλλά καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, συμβουλεύει, κρίνει, ἐπικρίνει τόν ὑποφαινόμενο γιά τήν ποιμαντική του διακονία, καταλογίζει σκληρότητα καί ἀκαμψία ἔναντι προβληματικῶν περιπτώσεων ἀνθρώπων τοῦ ποιμνίου μου, ἀπειλεῖ· καί τί ἄλλο δέν κάμνει; Ἀναμιγνύει πολλά θέματα, πού γιά να ἀπαντηθοῦν θέλουν πολλή μελάνη.

Σέ τρία-τέσσερα θέματα θά ἀναφερθῶ σύντομα «πετῶντι καλάμῳ», διότι ἴσως θά ἤθελαν οἱ ἀναγνῶστες σας μία ἀπάντηση.

1. «Τά λιβελλογραφήματα τοῦ ἁγίου Κυθήρων». Ποιά καί πότε ἐκυκλοφόρησαν; Ἄς ἀναφέρει ὁ κάθε ἐπικριτής μου ἕνα, μόνον ἕνα, ἄν μπορῇ. Εἶναι ἄλλο οἱ θεολογικές, ἐκκλησιολογικές καί ἀπολογητικές πραγματεῖες, πού ἀναπτύσσουν τά καίρια καί ἀκανθώδη θεολογικά, ἐκκλησιολογικά καί δογματικά θέματα (ὅπως τό Οὐκρανικό ζήτημα, ἡ περί Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας δογματική διδασκαλία καί αἱ παρεκκλίσεις ἀπό τά δόγματα καί τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν κοινωνία καί συμπροσευχή μέ αἱρετικούς, κακοδόξους καί σχισματικούς) καί ἄλλο νά συντάσσῃς λιβελλογραφήματα κατά προσώπων.

2. Μέ τό ὀξύτατο Οὐκρανικό ζήτημα καί μέ τίς συμπροσευχές ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας μέ ἀκοινωνήτους, ἑτεροδόξους, κακοδόξους, αἱρετικούς καί ἑτεροθρήσκους, τίς ὁποῖες ἀπαγορεύουν ρητῶς οἱ Θεῖοι καί Ἱεροί Κανόνες, ὑπάρχει διαφωνία ὄχι μόνον ἐμοῦ, ἀλλά καί πολλῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μέ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.

Σέβομαι τόν θεσμό τοῦ Πρωτοθρόνου τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείου, προσεύχομαι ὑπέρ τοῦ Παναγ. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἀποστέλλω ἑόρτιες εὐχές πρός Αὐτόν, κατά τά ὀνομαστήρια καί τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης (παρ ̓ ὅτι, ἀφ ̓ ὅτου ἀνέκυψε τό Οὐκρανικό ζήτημα, δέν

λαμβάνω ἀπαντήσεις ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο). Καί ἄν διευθετηθῇ ἱεροκανονικῶς καί Ἁγιοπνευματικῶς τό φλέγον θέμα τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἐν Πανορθοδόξῳ Ἱερᾷ Συνόδῳ, τότε ἡ Παναγία ἡ Μυρτιδιώτισσα, τό πανελλήνιο αὐτό καί παγκόσμιο προσκύνημα, ὄχι μόνον τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακ. Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θά δεχθῇ πανευφροσύνως διά πανηγυρικό Πατριαρχικό Συλλείτουργο.

3. Ἡ ποιμαντική φροντίδα εἶναι «τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν» καί ἀποτελεῖ τήν προτεραιότητα ἐμοῦ καί τῶν Ἱερέων μας, πρωτίστως δέ καί κυρίως, ἡ μέριμνα γιά τήν χειραγώγηση τῆς νεολαίας μας, πού εἶναι δύσκολο ἐγχείρημα στήν ἐποχή μας. Εἶναι ἀνυπόστατο νά μᾶς καταλογίζεται ὅτι ἀπωθοῦμε τούς νέους, τά παιδιά μας μέ ἕνα ὕφος στυγνό καί αὐστηρό. Δέν εἶναι αὐτή ἡ ἀλήθεια. Τά ὀνόματα μαθητῶν καί μαθητριῶν Γυμνασίου καί Λυκείου τά μνημονεύουμε ὅλο τόν χρόνο στίς Θεῖες Λειτουργίες. Ὁ καϋμός μας εἶναι, πού γιά διαφόρους λόγους δέν ἔχουμε κοντά μας, ὅπως θά θέλαμε, τά παιδιά μας.

Εἶναι ἀπέραντη ἡ χαρά μας, ὅταν μερικά ξεχωρίζουν καί κοσμοῦν μέ τήν παρουσία τους τούς ἱερούς ναούς μας καί τίς ἄλλες ἐκδηλώσεις τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας γιά τούς νέους μας (Κατηχητικά, χορωδία, χορευτικά, γιορτές κατηχητικῶν, συναντήσεις νέων).

Ὅσο γιά τούς συνανθρώπους μας πού ἔχουν πνευματικά καί ἠθικά προβλήματα, ἐνῶ δέν ἀπορρίπτουμε κανένα, συμβουλεύουμε, ὅταν ἔρχωνται κοντά μας, σύμφωνα μέ τήν ἠθικές καί πνευματικές παραινέσεις τῆς Ἐκκλησίας καί ἀναμένουμε ὅπως ὁ ἀγαθός Πατέρας τόν γιό του, στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου, γιά νά δεχθοῦμε μέ μετάνοια τόν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο στήν ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας. Δέν εἴμαστε κήνσορες καί ἀνακριτές, καί

4. Ἐμβόλια καί μάσκες. Μᾶς ἐπικρίνει ὁ ἐπιστολογράφος ἀλλά καί ἄλλοι τινές, ὅτι ἀσχολούμαστε μέ τά ἐμβόλια, χωρίς νά εἴμαστε γιατροί. Στούς ἱερεῖς μας λέμε νά ἀφήνουν ἐλεύθερους τούς ἐνορίτες νά ἀποφασίζουν γιά τήν ὑγεία τους, ἄν θά κάνουν ἤ δέν θά κάνουν τό ἐμβόλιο.

Προσωπικά ἐγώ, ὁ Ἐπίσκοπός σας, ὡμίλησα μία φορά σέ Ἱερά Παράκλησι στήν Παναγία μας τήν Μυρτιδιώτισσα (27 Δεκεμβρίου 2020, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἐσταυρωμένου Χώρας Κυθήρων) γιά τά ἐμβόλια, τότε πού στήν Αὐστραλία οἱ τρεῖς θρησκευτικοί ἡγέτες ἀπευθύνθηκαν στόν πρωθυπουργό τῆς χώρας καί ἐξέφρασαν τήν ἐπιφύλαξή τους γιά τά ἐμβόλια, λέγοντας ὅτι ἔχουν πληροφορίες ὅτι ἐμπεριέχουν προϊόν ἀπό νεκρωμένα ἔμβρυα. (Ὁ Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος μετά ταῦτα ἐδήλωσε ὅτι δέν ὑπάρχει πρόβλημα καί ἔκαμε τό ἐμβόλιο). Τό ἴδιο πρόβλημα εἶχαν καί τά ἑκατομμύρια τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν. Ἀπευθύνθηκαν στό Βατικανό καί ὁ Πάπας ἀπάντησε:«Βάλτε τό ἐμβόλιο, ἔστω καί ἄν προέρχεται ἀπό κυτταρικές σειρές ἐκτρώσεων».

Τότε εἶπα, ἐάν ἔτσι ἔχουν τά πράγματα γιά τά ἐμβόλια, ὑπάρχει καί ἠθικό ζήτημα. Καί ἄν αὐτό εἶναι ἀληθές, προσωπικά δέν θά κάνω τό ἐμβόλιο. Ὅσο γιά τίς

μάσκες πιστεύω ὅτι δέν εἶναι ἀπαραίτητες ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Βέβαια, οἱ Κ.Υ.Α. τίς κάνουν ὑποχρεωτικές καί μάλιστα νά φοριένται διπλές. Ὅμως, ἡ παράδοσις τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας (καί ὄχι τῶν ἀνθρώπων) ποτέ στό παρελθόν δέν γνώρισε τέτοια προστατευτικά μέτρα ἐντός τῶν καθαγιασμένων καί καθιερωμένων Ἱερῶν Ναῶν, ὅπου τούς ἐπισκιάζει ἡ ἄκτιστη Χάρις, καί σέ βαρύτερες ἀπό τόν κορωνοϊό ἐπιδημίες καί λοιμικές ἀσθένειες. Δέν κινδυνεύουμε ἐκκλησιαζόμενοι ἀπό τήν Θεία Κοινωνία, οὔτε ἀπό τόν ἀσπασμό τῶν Ἁγίων Λειψάνων καί τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀπό τόν Ἁγιασμό καί τήν Ἀρτοκλασία, ἀπό τό Ἀντίδωρο καί τήν εὐλογία τοῦ Ἱερέως. «Ὅσοι πιστοί!». Βεβαίως, ὁ Ἱερός Ναός κινδυνεύει ἀπό πυρκαϊές πού προέρχονται ἀπό ἀνθρώπινη εὐθύνη καί ἀπροσεξία. Καί ἀπό σεισμό, ὅταν τόν παραχωρήσῃ ὁ Θεός διά τάς ἁμαρτίας μας. «Τά θυσιαστήρια Σου κατέσκαψαν καί τούς προφήτας Σου ἀπέκτειναν», γράφει ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἄλλο τί γίνεται μέ τήν εὐθύνη καί ὑπαιτιότητα τῶν ἀνθρώπων καί ἄλλο πῶς ἐνεργεῖ ἡ πανσθενουργός Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Ἐάν τό τελευταῖο διάστημα παρετηρήθησαν θάνατοι ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί Μοναχῶν, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι συνέβησαν ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ, ἀλλά αὐτές οἱ περιπτώσεις πού γνωρίζουμε, δέν ἐμολύνθησαν ἀπό τόν ἰό «ἐν Ἐκκλησίαις».

Αὐτά, ἀγαπητέ κ. Ἐμμ. Καλλίγερε, σχετικά μέ τό ψευδώνυμο δημοσίευμα.

Μέ τιμή καί εὐχές, ὁ Μητροπολίτης,

† ὁΚυθήρωνκαίἈντικυθήρωνΣεραφείμ.