Δεύτερη θητεία: Μία άλλη πολιτική ζητά ο κόσμος

ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ εκλογές ο κόσμος στο νησί έδωσε και πάλι την εμπιστοσύνη του στον προηγούμενο Δήμαρχο σε μία πάγια εκλογική συνήθεια μετά την καθιέρωση του Δήμου το 1998 που θέλει τον κόσμο να εμπιστεύεται τους ίδιους για μία δεύτερη θητεία και να τους «βαριέται» στη συνέχεια. Το ίδιο έγινε με τον αείμνηστο Αρτέμη Καλλίγερο και με το Θεόδ. Κουκούλη και μένει να δούμε τη συνέχεια….

Για την ανάλυση του φαινομένου θα θέλαμε απλά να σημειώσουμε ότι δεν πρέπει μόνο ο κόσμος να «βαριέται» με τον ίδιο υποψήφιο, αλλά γίνεται αισθητή η κόπωσή του μάλλον για συγκεκριμένους λόγους, τους οποίους το εκλογικό σώμα φαίνεται να αντιλαμβάνεται ταχύτερα και καλλίτερα από τους υποψηφίους.

Advertisement

Αν θέλαμε να δούμε έναν από αυτούς θα επισημαίναμε ότι στη δεύτερη θητεία τους οι εκλεγόμενοι μέχρι τώρα κάθισαν στις «δάφνες τους» διαχειριζόμενοι απλά την κατάσταση χωρίς να δώσουν αυτό το «κάτι άλλο» που φαίνεται να ζητούσε ο κόσμος.

Και αν θέλαμε να αναζητήσουμε ποίο ήταν αυτό το «κάτι άλλο» των ψηφοφόρων θα επιχειρήσουμε να το οριοθετήσουμε ανάμεσα στα εξής: εξισορρόπηση των τοπικών πραγμάτων σωστής διαχείρισης της καθημερινότητος (έργα μικρής εμβέλειας, απορρίμματα, ύδρευση κλπ) με μία ανάλογη εξωστρέφεια προς την πλευρά της πολιτείας για τον προγραμματισμό μερικών μεγαλύτερων έργων, που θα άλλαζαν τον χάρτη του νησιού και θα κρατούσαν τους νέους στον τόπο τους. (Συγκοινωνία, αεροδρόμιο, επάρκεια νερού, έργα υποδομής κλπ).

Για τα έργα της δεύτερης κατηγορίας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το κύριο βάρος πέφτει στην Περιφέρεια και την κεντρική κυβέρνηση, αλλά ο τρόπος χειρισμού αυτών των υπερκείμενων αρχών βαρύνει την εκάστοτε δημοτική αρχή, κάτι που οφείλει να λάβει σοβαρά υπ’  όψιν της η παρούσα, αν δεν επιθυμεί να έχει την ίδια τύχη στην περίπτωση που θα επιχειρήσει για τρίτη φορά…

Κι εδώ έχει ασφαλώς μεγάλη σημασία και η διαθεσιμότητα πόρων (το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων πλέον χρησιμοποιείται κυρίως για τα μπαλώνει τα ελλείμματα και να καλύπτει τις άτολμες πρωτοβουλίες των κυβερνώντων), αλλά και η εντεινόμενη γραφειοκρατία, που αποτελεί τροχοπέδη για κάθε μεγάλο ή μικρό έργο, όμως δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι ένα έργο θα μπορούσε να προωθηθεί για κάθε περιοχή αν είχε θεμελιωθεί σωστά η διεκδίκησή του και είχε στηριχθεί σε σοβαρές μελέτες.

Παράδειγμα, είναι η ώρα μάλλον για σοβαρές ανακατατάξεις στην ακτοπλοΐα εξ αιτίας των οικονομικών εξελίξεων και η δημοτική μας αρχή δεν πρέπει να καταληφθεί εξ απήνης.

Όσον αφορά  τα μικρά τοπικά έργα και την καθημερινότητα. Όσο και αν σε αυτόν τον τομέα μπορούν να ισχυρίζονται ότι τα πήγαν καλά, ποτέ δεν πρέπει να σταματά η προσπάθεια να γίνουν καλλίτερα, τη στιγμή που η επικρότηση των ψηφοφόρων δεν είναι πάντα για την καλή διαχείριση, αλλά και για την επιφύλαξή τους για τους …άλλους, τους οποίους δεν εμπιστεύθηκαν, πιθανόν για όσα είπαν ή δεν είπαν ή όσα οι ψηφοφόροι υπέθεσαν γι’  αυτούς.

Όσον αφορά τα τοπικά έργα, μεγάλο μέρος της ευθύνης πέφτει στα τοπικά συμβούλια, η εκλογή των οποίων ήταν με νέο τρόπο που κινήθηκε στη σωστή κατεύθυνση, ασχέτως αν μόνο σε μία περίπτωση έγινε κατορθωτό να κατέλθουν όλοι σε κοινό ψηφοδέλτιο λέτε και τα προβλήματα κάθε πρώην κοινότητος θα τα χειρίζονταν καλλίτερα ή χειρότερα οι υποψήφιοι του Α ή του Β! Φυσικά με αυτή τη νοοτροπία είδαμε σε μερικές περιπτώσεις ακραία παραδείγματα ανθρώπων που απλά πιέστηκαν να «γεμίσουν»  το «τσουβάλι» των υποψηφιοτήτων! Αλλά, αυτά πέρασαν. Ας πάμε σε αυτούς που εξελέγησαν. Οι πρόεδροι των τοπικών ή οι μοναδικοί τους εκπρόσωποι στις περισσότερες πρώην κοινότητες, οφείλουν να παρίστανται στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων ασχέτως αν συζητούνται θέματα του χωριού τους. Φυσικά έχουνε ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση αν συζητούνται τα θέματα των κοινοτήτων τους. Απόψεις και συμπεριφορές του τύπου: -Εγώ δεν πάω γιατί δεν βγήκα με … «αυτούς» ή, απλά να αδιαφορούν γενικώς και μία φορά το χρόνο να «πετούν» στο Δήμο ένα χαρτί με αιτήματα, ανέφικτα ή ουτοπικά πολλές φορές, αφού πολλοί αγνοούν ακόμη και τις στοιχειώδεις λειτουργίες ενός Δήμου, θα πρέπει να αποκλειστούν παντελώς. Και οι Δήμοι οι ίδιοι θα πρέπει να ζητήσουν την μερική ή ολική περικοπή των αμοιβών όσων απουσιάζουν συχνά και αδικαιολόγητα. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πολλοί μόνο γι΄ αυτήν την αμοιβή τρέχουν. Και ο Δήμαρχος δεν αρκεί να στηλιτεύει παρόμοιες συμπεριφορές, «δικών» του ή «αντιπάλων», αλλά να ζητά τη λήψη μέτρων. Δεν μπορεί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να γινόμαστε μάρτυρες παρόμοιων συμπεριφορών, που μόνο τότε γίνονται γνωστές, εκπροσώπων τοπικών συμβουλίων. Μόνο δημοκρατικό και επιτρεπτό δεν είναι αυτό.

Και για να κλείσουμε εδώ να καταλήξουμε με μία παρατήρηση προς την πλειοψηφία. Ασχέτως αν πολλοί σας συγχώρησαν διάφορες «αμαρτίες» και λάθη και σας έδωσαν μία ακόμη ευκαιρία, μην το εκλάβετε αυτό ως λευκή επιταγή, γιατί, εκτός από τη ζημία που θα κάνετε στον τόπο, θα έχετε ακριβώς την ίδια τύχη με τους προηγουμένους. Και αν για μερικούς αυτό είναι αδιάφορο για μας δεν είναι καθόλου. Τώρα θα μετρήσουμε καλλίτερα τα …απίδια που θα βάλετε στο καλάθι!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ. 348 ΙΟΥΛΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ