Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τις κυβερνητικές εξαγγελίες για τα παράνομα λογισμικά παρακολούθησης.
Ομολογουμένως η Ελλάδα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί χώρα της καινοτομίας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να καμαρώνουμε για τα λίγα αλλά σημαντικά επιτεύγματα της μικρής μας χώρας. Είτε είναι ο φραπές είτε το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία, η Ελλάδα κάθε τόσο βάζει τα μικρά της λιθαράκια στην παγκόσμια πρόοδο και όπως φαίνεται αυτή τη φορά είναι έτοιμη να τοποθετήσει ολόκληρη κοτρώνα καθώς τα κυβερνητικά στελέχη, όπου σταθούν και όπου βρεθούν, ανακοινώνουν με υπερηφάνια ότι σύντομα η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα που θα απαγορεύσει τα παράνομα λογισμικά παρακολούθησης. Μάλιστα ο υπουργός Δικαιοσύνης Τσιάρας δήλωσε με καμάρι ότι η απαγόρευση δεν θα είναι μια απλή απαγόρευση αλλά θα είναι μια απαγόρευση αυστηρή. Δηλαδή αυτός που θα χρησιμοποιεί παράνομο λογισμικό δεν θα ακούει μόνο ένα «δεν ντρέπεσαι;» αλλά πιθανότατα ένα «δεν ντρέπεσαι, ρε παλιοχαρακτήρα;» από τις ελληνικές διωκτικές αρχές.
Κάποιοι κακόπιστοι μπορεί να αναρωτηθούν πώς είναι δυνατόν να απαγορευτεί κάτι που είναι παράνομο. «Αφού είναι παράνομο θα απαγορεύεται ήδη» θα σκεφτούν με επιπολαιότητα και θα εκτεθούν για άλλη μια φορά, εκτός αν είναι κάτοικοι εξωτερικού οπότε δικαιολογούνται. Εμείς που είμαστε κάτοικοι εσωτερικού ξέρουμε ότι στην Ελλάδα παρανομία και απαγόρευση σπανίως έχουν σχέση. Ας πούμε, είναι παράνομο να χτίζεις αυθαίρετα αλλά δεν απαγορεύεται γιατί αν απαγορευόταν η πολιτεία θα τα γκρέμιζε. Είναι παράνομο να περνάς με κόκκινο ή να οδηγείς πάνω από το όριο ταχύτητας αλλά δεν απαγορεύεται γιατί αν απαγορευόταν όλο και κάποιος άνδρας (ή γυναίκα ή ό,τι άλλο) της ΕΛΑΣ θα σου επέβαλε κάποιο πρόστιμο. Είναι παράνομο να οδηγείς με κρυμμένες τις πινακίδες του οχήματος σου αλλά αν περάσεις έτσι δίπλα από ένα πηγαδάκι της ΔΙΑΣ κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί του (βέβαια εκεί μπορεί να βρίσκονται στη μέση κάποιου τέιστινγκ για κάποια καινούργια ποικιλία καφέ οπότε ίσως το παράδειγμά μου δεν είναι καλό). Εκατοντάδες χωματερές είναι παράνομες αλλά δεν απαγορεύονται αφού κανείς δεν φροντίζει να τις κλείσει ή να τιμωρήσει όσους τις χρησιμοποιούν. Συνεπώς, αυτό που θέλει να κάνει η κυβέρνηση με τα παράνομα λογισμικά παρακολούθησης θα είναι εντελώς πρωτοποριακό καθώς ΚΑΙ θα είναι παράνομα ΚΑΙ θα απαγορεύονται.
Αν νομίζετε ότι κάνω κάποιου είδους πλάκα θα σας πω ότι αν ήθελα να κάνω πλάκα θα έγραφα ότι «η πρόθεση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τα παράνομα λογισμικά είναι πολύ σοβαρή καθώς η ελληνική νομοθεσία μπορεί να απαγορεύει τη χρήση τους αλλά δεν απαγορεύει την εμπορία ή την κατοχή τους». Αυτό μάλιστα, είναι ένα ωραίο αστείο. Κι αυτά που το κάνουν ακόμα ωραιότερο είναι ότι α) δεν αποκλείεται να είναι αλήθεια και β) ως πρακτική δικαιώνει τους συντρόφους που στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τους βομβιστές μπαχαλάκηδες αναρωτιόντουσαν «τι κακό κάνει κάποιος που έχει μια μολότοφ» και «τι σας πειράζει εσάς αν κάποιος θέλει να κουβαλάει μια μολότοφ;». Γιατί, όπως και τις μολότοφ, τα λογισμικά παρακολούθησης μπορεί κάποιος να τα έχει απλώς για να απολαμβάνει την κατοχή τους. Για να κάνει μια ωραία συλλογή βρε αδερφέ. Στο κάτω-κάτω με την ίδια ακριβώς αστεία λογική πωλούνται θορυβώδεις εξατμίσεις, σιδηρογροθιές και γενικώς πράγματα που είναι παράνομο να χρησιμοποιείς αλλά όχι να έχεις ή να πουλάς.
Ακόμα πιο αστείο είναι να νομίζει κανείς ότι η «απαγόρευση» αυτή θα έχει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα. Στον ψηφιακό κόσμο ένα λογισμικό μπορεί να αγοραστεί και μια παρακολούθηση να γίνει απ’ οπουδήποτε και η μόνη πραγματική άμυνα είναι αυτή που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια όλοι όσοι έχουν κάτι άξιο παρακολούθησης να πουν: δεν το λένε στο τηλέφωνο.
Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην περηφάνια που νιώθω κάθε φορά που ακούω κυβερνητικό στέλεχος να λέει: «η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα που απαγορεύει τα παράνομα λογισμικά». Δεν ξέρω βέβαια αν θα βρει μιμητές καθώς σε άλλα μέρη του κόσμου μπορεί το παράνομο έτσι κι αλλιώς να απαγορεύεται. Από την άλλη η κοροϊδία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των Ελλήνων οπότε γιατί όχι; Και μπράβο μας.