Η κρυφή αξιολόγηση

Εγινε πολλή κουβέντα για το αν πρέπει να είναι υποψήφιος βουλευτής ένας υπουργός Μεταφορών που απέτυχε να διασφαλίσει ότι δεν θα συγκρούονται τα τρένα. Ηταν μια λάθος συζήτηση, διότι δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο κακός υπουργός κ. Κώστας Αχ. Καραμανλής μπορεί είναι καλός βουλευτής. Δεν μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα εάν ήταν καλός υπουργός. Στο κοινοβουλευτικό σύστημα συνηθίζονται τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και δεν ξέρουμε αν οι υπουργικές ανεπάρκειες του κ. Καραμανλή οφείλονται στο κοινοβουλευτικό του έργο. Μπορεί, π.χ., την ώρα που είχε σύσκεψη για τον ΟΣΕ να έτυχε συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, τη μόνη συνεδρίαση όπου μετέχουν όλοι οι υπουργοί.

Από την άλλη πλευρά, θεω-ρούμε θεμιτό να εμποδίζονται οι κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις κάθε υπουργού από τα κυβερνητικά του καθήκοντα. Αυτό φαίνεται στην εικόνα της άδειας Βουλής. Σπανίως οι υπουργοί εμφανίζονται στον «ναό της Δημοκρατίας», και αυτό δεν ενοχλεί. Το κορυφαίο όργανο της λαϊκής κυριαρχίας είναι δευτερεύον στην αντίληψη του κόσμου. Εξ ου και οι πολλές συζητήσεις για τον ποιον θα έχουμε πρωθυπουργό και ουδεμία για το τι σόι Βουλή θα έχουμε. Νομίζουμε ότι οι βουλευτές εκλέγονται μόνο για να ψηφίζουν, κάτι που υλοποίησε ο προηγούμενος Καραμανλής· επί δώδεκα χρόνια δεν είπε ούτε μία λέξη στη Βουλή. Επίσης ο μόνος τρόπος για να μάθουμε ότι κάποιοι έχουν βουλευτική ιδιότητα είναι εάν: 1) Ξεστομίσουν κάποια παρόλα στην τηλεόραση (συχνό φαινόμενο), 2) κάνουν κανένα σκάνδαλο, με εταιρείες εξωχώριες και μη (σπανιότερο), 3) καταψηφίσουν πρόταση του κόμματός τους (σπανιότατο).

Advertisement

Ετσι όπως τα μπλέξαμε, δύσκολα θα βγάλουμε άκρη, αλλά υπάρχουν 40-50 «υπουργεύοντες» που ζητούν την ψήφο μας. Πώς τους αξιολογούμε αυτούς; Σε αντίθεση με τους βουλευτές, που έχουν απεριόριστο δικαίωμα λόγου και ψήφου, οι υπουργοί έχουν μόνο μία δουλειά: να υλοποιήσουν το πρόγραμμα που έταξε στον λαό το κόμμα τους. Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν εκπλήρωσαν επαρκώς τα καθήκοντά τους;

Ευτυχώς, στην αρχή της θητείας ο πρωθυπουργός το έκανε λιανά. Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου (10.7.2019) ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι «σήμερα, όλοι οι υπουργοί παρέλαβαν ένα φάκελο με τους στόχους μας ανά υπουργείο. (…) Η κυβέρνηση θα λειτουργήσει με αυστηρά χρονοδιαγράμματα και διαρκή αξιολόγηση».

Τι απέγιναν αυτοί οι φάκελοι; Δεν ξέρουμε. Αν δεν ήταν μια χιπ-χοπ μεταρρύθμιση, σαν το ταξίδι που έκανε προχθές ο κ. Γιώργος Γεραπετρίτης με το τρένο, αυτοί οι φάκελοι κάπου θα υπάρχουν. Μήπως πρέπει να δούμε αυτές τις αξιολογήσεις κι εμείς, ώστε να ψηφίσουμε σωστά;