Η ποινική θεώρηση της Δίκης του Χριστού (Το ζάθεον πυρ ξαναχτυπά)

Ένα βιβλίο γραμμένο από τον Κυθήριο νομικό Κωνσταντίνο Καλλίγερο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις «ζάθεον πυρ» του επίσης Κυθήριου Γιώργη Κασιμάτη, γνωστού και ως Δρυμωνιάτη, παρουσιάστηκε στα Κύθηρα αυτό το καλοκαίρι, προκαλώντας σύναξη του βιβλιόφιλου κοινού. Δεν ήταν μόνο το δυναμικό δίδυμο των δημιουργών αυτού του βιβλίου που πυροδότησε την κοσμοσυρροή, συνέβαλλε και το θέμα που διαπραγματεύεται ο συγγραφέας του. Μια θεώρηση της δίκης του «Άνθρωπου» Ιησού, αντιπαραβάλλοντας τις συνθήκες που πράγματι επικράτησαν κατά την διεξαγωγή της, με αυτές που θα έπρεπε να ίσχυαν. Δηλαδή με αυτές που επέβαλε το ρωμαϊκό δίκαιο που ίσχυε τότε στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, μα και ο Ιουδαϊκός νόμος που επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο σε μια υπόθεση με θρησκευτικές επεκτάσεις. Ο συγγραφέας περιγράφει με σαφήνεια και αντικειμενικότητα τα γεγονότα, μα συνάμα ως μελετητής του δικαίου διαχρονικά, εκθέτει τις παραλήψεις και αποκαλύπτει την καθολική εχθρική στάση των «δικαστών» προς τον κρινόμενο Ιησού, στάση ανεπίτρεπτη κατά τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης. Δηλαδή μία συγκεκριμένη τακτική που η ιστορία κατ’ επανάληψη έχει καταγράψει σε δίκες «παρωδίες», με προαποφασισμένη τη θανατική καταδίκη. Από αυτή την εχθρική στάση και διάθεση των δικαστών ο συγγραφέας δεν εξαιρεί τον Πόντιο Πιλάτο, αλλά ευθέως τον εντάσσει σε αυτούς που ανέλαβαν να απαλλάξουν την τότε άρχουσα τάξη από τον «ενοχλητικό» Ιησού. Ως έμπειρος νομικός, ο Κωνσταντίνος Καλλίγερος αναλύει τη νομική πλευρά του θέματος και με τη βοήθεια των διαχρονικών νομικών θεσφάτων που φθάνουν στο σύγχρονο δίκαιο και που τείνει να διεθνοποιηθεί, προβάλλει τη δίκη του Χριστού σε πλαίσιο δίχως χρονικά όρια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ». Εντάσσει και τη δίκη του Χριστού στη διαχρονική πραγματικότητα που απαντάται στην ανθρωπότητα και που οι εκάστοτε ισχυροί κατορθώνουν να απαλλάσσονται από οποιαδήποτε «αντίθετη άποψη». Ασφαλώς το «αγαπάτε αλλήλους», η ουσία της διδαχής του Ιησού, αποτελούσε αντίθετη άποψη τόσο για το τότε Ιουδαϊκό ιερατείο, όσο και για τους κοσμοκράτορες Ρωμαίους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συγκεκριμένη  παρατήρηση του συγγραφέα. Αντιγράφω: «Αυτή την  “αντίθετη άποψη” – και αυτό είναι το παράδοξο –  την προβλέπουν και την στοχοποιούν ικανό χρόνο πριν, ούτως ώστε, όταν προκύψει αυτή η “αντίθετη άποψη” να είναι ήδη προκατασκευασμένος και ο τρόπος και τα μέσα του αφανισμού της».

Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο φίλος και διακεκριμένος νομικός Κωσταντίνος Γ. Καλλίγερος που αξίζει να τα διαβάσουμε για να συνδέσουμε τη συναισθηματική αδικία που όλοι ως παιδιά  νιώσαμε τις ημέρες της Μ. Εβδομάδας, με όσα η ζωή μας έχει διδάξει. Ένα βιβλίο που υπενθυμίζει γεγονότα, αποκαλύπτει κάποια άλλα, μας εισάγει στις περί δικαίου έννοιες, όπως «Δίκαια δίκη», «Νόμιμος δικαστής», «Ανθρώπινα δικαιώματα» και το κυριότερο, εμπλουτίζει τους προβληματισμούς μας. Εύχομαι καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου Κώστα και στον επίσης φίλο και εκδότη Δρυμωνιάτη, που πυροδότησε εκ νέου το «ζάθεον πυρ», κραταιά εκδοτική παρουσία να αποκτήσει. Είναι φανερό πως η δυναμική της Κυθηραϊκής πένας βαίνει αυξανόμενη και πως εκτός της πυράς του νου, χρήζει και εκδοτικού πυρσού.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024