Η Βέμπο τραγουδά το …ράφτιγκ!

Βάζει ο Γιώργης τη στολή του

κι ο Ανδρέας τη δική του

με  πολλή χαρά.

Και μια μέρα με φεγγάρι

σε ποτάμι αριβάρει

με βαθειά νερά.

Μ’ ένα κάρο Τσιριγώτες

παίρνουν τα βουνά

και ταράζουνε τις βόλτες

και τα ταβερνιά.

 

Αχ Γιώργη, θα τρελαθώ Γιώργη,

στο Καρπενήσι, στον Άη Γιώργη.

 

Ξεκινούν την άλλη μέρα

μ’ έναν δυνατό αέρα

για ράφτιγκ με βιολιά.

Δρόμο παίρνουν και δρομάκι

και πηδούν στο ποταμάκι,

ξέρουν τη δουλειά….

Τρώνε φάπες σαν χαλάζι,

από την παρέα,

μα κανέναν δεν τον νοιάζει,

την περνούν ωραία.

 

Αχ Αντρέα, θα τρελαθώ Αντρέα,

που μάθατε το ράφτιγκ κάτω στον Περαία…

 

Σαν νέοι Ναπολέοντες,

ορμούν οι πειναλέοντες

στα βουνά ψηλά,

για να βρουν το διάολό τους,

και να κάνουν το δικό τους

τσούρμο στα τρελά.

Κι οι τρουλίτοι οι καημένοι,

βρε τι τρομερό,

νηστικοί, ξελιγωμένοι

πέφτουν στο νερό.

 

Αχ βρε Γιώργη, Αχ Αντρέα

παλικάρια μας ωραία,

αααααχχχχχχχχ

 

Πέφτουν μέσα στα νερά,

πλατσουρίζουν σα μωρά

κι απ’ τη βάρκα που ΄χουν θέα,

όταν βλέπουν τους λεβέντες,

-που δεν παίρνουν ΄πο κουβέντες-

και τον Κώστα το Σπιθέα…..

Τους αρπάζει με τα χέρια

τους σηκώνει στον αέρα

τους πααίνει σε μια σόμπα

κι έχουν γίνει όλοι ρόμπα.

 

Έτσι πάθαν’  οι καημένοι,

μεγάλη συμφορά

το Τσιρίγο περιμένει,

τώρα τη σειρά.

Ράφτιγκ για να μάθουν

μέσα στο Δρυμώνα

και στα Λουραντιάνικα,

κάτω εις τη Βρύση,

τρέχουν  μην το πάθουν

τούτο το χειμώνα

και  κανά ποτάμι

τους …καταποντίσει!

 

Υ.Γ. Η ιστορία που διαβάσατε με το παραμύθι του Κονταράτου είναι πέρα για πέρα αληθινή. Εδώ, χάριν του στίχου, αλλά και λόγω αβρότητος, αλλάξαμε αυτόν  που τον παρέσυρε ο Γειασαντρέας στον πάτο με το συντρίβολο, καθώς επρόκειτο για μια γυναίκα, που από ατυχία βρέθηκε δίπλα του και την παρέσυρε στον πάτο μαζί του. Δυστυχώς δεν είχαν ιδέα από το άγνωστο στα Κύθηρα άθλημα, αφού στο νησί δεν έχουμε ποτάμια. Όμως φαίνεται ότι οι δικοί μας είχαν μάθει σχετικά κατά τη θητεία τους στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, όπου παρακολούθησαν ράφτιγκ, κυνήγι αλεπούς και άλλα αθλήματα για …ευγενείς