Κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά με τις πυρκαγιές

Κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά σε σχέση με τις πυρκαγιές. Η βελτίωση του μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανανάψουν πυρκαγιές στη χώρα. Ούτε ότι το κράτος θα αποκτήσει την ικανότητα να σβήνει μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο όποια φωτιά εμφανιστεί μέσα στην επικράτεια. Αυτά είναι αρλούμπες. Και σε καιρό κλιματικής κρίσης και σε καιρό κλιματικής κανονικότητας.

Ούτε θα δούμε ποτέ το 64% της ελληνικής έκτασης που αποτελείται από κανονικά δάση ή από τις λεγόμενες δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις, να γίνεται καρό από τις αντιπυρικές ζώνες που θα διασχίζουν τη γη οριζοντίως και καθέτως. Καλό θα είναι στο μεταξύ, πριν πολιτικοί και πολιτικίζοντες ξεφουρνίζουν τις βλακείες για «τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου», να ρίχνουν μια ματιά στα στοιχεία. Παρά τις εκτάσεις που καίγονται κάθε χρόνο, η δασική κάλυψη της χώρας αυξάνεται κάθε χρόνο λόγω της αστυφιλίας και της εγκατάλειψης της υπαίθρου.

Ούτε θα αποκτήσουν ποτέ οι δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας την ικανότητα να καθαρίζουν κάθε χρόνο όλα τα περιαστικά δάση τους, όπου συνήθως ξεσπούν οι πιο καταστροφικές και επικίνδυνες για την ζωή πυρκαγιές. Είναι τέτοιος ο όγκος του ξύλου που θα πρέπει να συλλέγεται, να θρυμματίζεται και να αξιοποιείται κάθε χρόνο, που ακόμα κι αν ο μισός ελληνικός πληθυσμός ασχολούνταν με αυτό, πάλι δεν θα προλαβαίναμε.

Ούτε θα αποκτήσει ποτέ η χώρα μια τέτοια στρατιά πυροσβεστών ώστε να σβήνονται όλες οι φωτιές σε κλασματικό χρόνο. Ηδη, με 1,3 πυροσβέστες ανά 1.000 κατοίκους, είμαστε μέσα στις καλύτερες θέσεις στατιστικά ανάμεσα στις αναπτυγμένες χώρες. Ούτε από οργανωτική άποψη πάσχουμε, τουλάχιστον στο καθαυτό κομμάτι της πυρόσβεσης. Η στρατιωτική συγκεντρωτική δομή του πυροσβεστικού σώματος που διατηρήθηκε τα μεταπολεμικά χρόνια για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας (αντί να πάει στους δήμους όπως στην υπόλοιπη Δύση) θεωρείται εκ των υστέρων ζηλευτή.

Ούτε θα αποκτήσει ποτέ η χώρα επαρκή στόλο πυροσβεστικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων, ώστε να καλύπτεται όλη η έκτασή της από αέρος. Ηδη, με τα σχεδόν 50 εναέρια μέσα που διαθέτουμε (ιδιόκτητα και νοικιασμένα), θεωρούμαστε η καλύτερα προετοιμασμένη χώρα της Ευρώπης στην εναέρια πυρόσβεση.

Οποιος πιστεύει, ελπίζει ή υπόσχεται ένα ιδανικό και 100% αποτελεσματικό εναέριο πακέτο πυρόσβεσης, είτε λέει συνειδητά ψέματα είτε δεν ξέρει τι του γίνεται. Οι φωτιές θα ανάβουν πάντα και η στρατηγική της πυρόσβεσης θα παραμένει η ίδια, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Πρώτα η προστασία της ανθρώπινης ζωής, μετά των ζώων (οικόσιτων και άγριων), μετά των αρχαιολογικών και λατρευτικών χώρων (όπου και αν υπάρχουν), μετά των περιουσιών (σπιτιών, επιχειρήσεων, καλλιεργειών) και τέλος του ίδιου του δάσους (κατά το δυνατόν). Η σειρά αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ.

Ούτε θα αλλάξει ποτέ το μοτίβο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Υστερα από κάθε πυρκαγιά οι κυβερνήσεις θα λένε ότι έκαναν το καλύτερο δυνατό και οι αντιπολιτεύσεις θα κατακεραυνώνουν. Με τους πολίτες που βρέθηκαν στο έλεος της καταστροφής να απαιτούν αποζημιώσεις, που όταν δίνονται δεν θα είναι ποτέ αρκετές. Μέχρι τη στιγμή που θα γίνει κοινή συνείδηση ότι οι περιουσίες μας πρέπει να ασφαλίζονται για τον κίνδυνο φωτιάς.