ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΑΘΗΣ-ΣΠΙΘΕΑΣ. Τρία χρόνια τώρα και η απουσία του είναι πάντα αισθητή.

Σήμερα συμπληρώνονται τρία χρόνια από την πρόωρη φυγή από τον κόσμο μας του φίλου Μανώλη Στάθη-Σπιθέα.

Ο άνθρωπος αυτός λείπει από όλους μας ή, για την ακρίβεια, από όσους είναι σε θέση να αντιληφθούν τι προσέφερε, τι θα μπορούσε να προσφέρει αν ζούσε και τι ήταν αυτό που άφησε πίσω του.

Όσο και αν το πρώτο μπορεί να είναι θέμα προσωπικής εκτίμησης ενός εκάστου, είμαστε σίγουροι ότι λίγοι θα μπορούσαν να αρνηθούν ότι θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στον τόπο του και άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό, γιατί άφησε πίσω του μερικά πράγματα που μας λείπουν. Τον ήπιο λόγο, τη διαλεκτική στάση του και την βαθειά γνώση του σε πλείστα θέματα από αυτά που επηρεάζουν το νησί μας. Αυτό το τελευταίο είναι ένα δυσεύρετο προσόν, ειδικά στις μέρες μας.

Με το Μανώλη, ακόμη και σε όσα διαφωνούσες μαζί του, και ο γράφων διαφωνούσε σε πολλά, μπορούσες να συζητήσεις. Παρατηρούμε με θλίψη και στο μικρό μας τόπο ότι κάθε μέρα που περνά μειώνονται οι δυνατότητες συζήτησης, καθώς συνεχώς λιγοστεύουν όσοι έχουν την παιδεία, τη γνώση και το ανάλογο ήθος για συζήτηση, αλλά και διάθεση να προσφέρουν.  Κι αυτό το τελευταίο είναι η μεγάλη σκιά που βαρύνει και ολόκληρη τη χώρα μας αυτό τον καιρό των μεγάλων ανακατατάξεων και των μεγάλων κινδύνων.

Δυστυχώς, καίτοι οι σοφοί λένε ότι η φύση αναπληρώνει όλα τα κενά και έτσι είναι, μία απώλεια, όπως του Μανώλη αφήνει κενά που δύσκολα κλείνουν. Όμως κανείς μας δεν μπορεί να τα βάλει με δυνάμεις που είναι ανώτερες από τις δικές μας.

Ο γράφων, στις ατελείωτες και πυκνές συζητήσεις μαζί του, έδινε μία μόνο συμβουλή, σχετικά με το ελάττωμα που δεν τον άφηνε. Το τσιγάρο. Όχι ότι θα τον έσωζαν οι συμβουλές μας, αλλά αυτές ήταν απότοκοι ειλικρινούς ενδιαφέροντος για όσους, εκτός από φίλοι, είναι γενικά και χρήσιμοι άνθρωποι.

Τρία χρόνια είναι ένας αιώνας απουσίας από την οικογένειά σου, από τους φίλους σου και τον τόπο σου.

Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη Μανώλη και θα παρακαλάμε, να βρίσκονται πάντα άνθρωποι σαν και σένα στον τόπο μας, γιατί τότε θα είμαστε όλοι καλλίτερα.

Ειδικά σήμερα που περισσεύει η εκτόξευση σε πολλές καίριες θέσεις όσων υπερτιμούν τους εαυτούς τους και υποτιμούν τη συνολική συνεισφορά των υπολοίπων…..

Ε.Π.Καλλίγερος