Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος

Είναι φανερό ότι το περιβάλλον στη χώρα μας υφίσταται ένα βάναυσο χειρισμό από τους περισσότερους από μάς, μια υποβαθμισμένη και κερδοσκοπική διαχείριση με την ανοχή και συνήθως με την μεθόδευση του ίδιου του κράτους.

‘Έχουμε το πλεονέκτημα να ζούμε στο ομορφότερο τμήμα του πλανήτη, να απολαμβάνουμε το καλύτερο κλίμα, να διαθέτουμε τις καλύτερες παραλίες, τα πανέμορφα νησιά μας, την πλουσιότερη χλωρίδα και πανίδα στα μοναδικά δασικά οικοσυστήματα της ορεινής και ημιορεινής Ελλάδας.

Advertisement

Αν αξιοποιούσαμε τα συγκριτικά αυτά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε, θα είμασταν μια πανέμορφη χώρα, οικονομικά εύρωστη, μοναδική στον κόσμο. Δεν το πράττουμε. Πορευόμαστε χωρίς σχεδιασμό με αναξιοκρατία, με ιδιοτέλεια. Επι 10ετίες στη χώρα μας πολεοδομούν και ρυμοτομούν οι καταπατητές και οι ιδιοκτήτες εκτάσεων, με ιδιωτικούς δρόμους πλάτους 4 m, χωρίς κανένα εγκεκριμένο σχέδιο από το κράτος, το οποίο πολλές φορές νομοθετεί με ιδιοτέλεια για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Δεκάδες χιλιάδες τα παράνομα κτίρια σε καταπατημένες εκτάσεις παραλιών και πανέμορφων δασών μας. Στην Αθήνα μπαζώθηκαν και τσιμεντώθηκαν, μετατράπηκαν σε λεωφόρους δεκάδες ποτάμια και χείμαρροι, μεταξύ των οποίων ο Κηφισός, ο Ιλισός, ο Ηριδανός, όπως και σε πολλές πόλεις και χωριά της χώρας μας. Ένα έγκλημα διαρκείας. Αποτέλεσμα όλων αυτών καθίσταται αδύνατη η προστασία των δομημένων αυτών εκτάσεων από τις πυρκαγιές και είναι αδύνατη η αποκατάσταση και η ανάπτυξη. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουμε αποκτήσει δασικούς χάρτες και κτηματολόγιο, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει χωροταξικός σχεδιασμός και ανάπτυξη. Είμαστε μεταξύ των πρώτων στην παραβατικότητα και εγκληματικότητα, στη ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι εμφανής η έλλειψη περιβαλλοντικής συνείδησης και παιδείας, η αδυναμία διαχείρισης ακόμη και των σκουπιδιών μας.

Είμαστε μια κοινωνία χωρίς όραμα, σε ελεύθερη πτώση, με οπαδική συμπεριφορά, που μάθαμε να ζούμε με δανεικά, τα οποία δεχόμαστε ότι θα τα αποπληρώσουν οι επόμενες γενιές. Με ευθύνη δικιά μας αναγκάστηκαν τα παιδιά μας κατά εκατοντάδες χιλιάδες μετά τις σπουδές τους να πάνε σε άλλες χώρες να εργασθούν, γιατί δεν ανέχονται την εκμετάλλευση, την αναξιοκρατία, την ιδιοτέλεια.

Είναι ελάχιστες οι εξαιρέσεις πετυχημένων παρεμβάσεων από το κράτος και φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μας απομένει μια ευκαιρία, να επιλέγουμε με τη ψήφο μας σε κάθε εκλογική διαδικασία τους ικανούς, τους άξιους εκπροσώπους που αποδεδειγμένα εργάζονται για το σύνολο και για το φυσικό περιβάλλον.