Ο δρόμος που οδηγεί στο πουθενά: Η ανεκπλήρωτη υπόσχεση πίσω από το πιο μυστηριώδες τούνελ του πλανήτη

Ένας ημιτελής δρόμος και μία ανατριχιαστική πινακίδα υποδηλώνουν τον ανείπωτο πόνο των εκτοπισθέντων εξαιτίας μιας υπόσχεσης που δεν εκπληρώθηκε ποτέ.

7 Δεκεμβρίου 1941. Τα ιαπωνικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ στη Χαβάη, όπου ναυλοχεί ο Αμερικανικός Στόλος του Ειρηνικού. Ακριβώς την επόμενη ημέρα, ο Πρόεδρος, Φρανγκλίνος Ρούσβελτ, ζητά από το αμερικανικό Κογκρέσο να κηρύξει τον πόλεμο στην Ιαπωνία, κάτι που σηματοδοτεί την είσοδο των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η είσοδος, ωστόσο, της χώρας στον χορό των πολεμικών συρράξεων συνεπάγεται ραγδαία αύξηση στη ζήτηση για αλουμίνιο για αεροσκάφη, πλοία και πυρομαχικά. Μία λύση που θα έδινε σε σημαντικό βαθμό η κατασκευή του φράγματος Φοντάνα στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.

 

 

Εκεί, ωστόσο, που κατασκευάστηκε το φράγμα (1944) υπήρχε η πόλη Judson, της κομητείας Swain, που θυσιάστηκε στον βωμό των τεράστιων ενεργειακών αναγκών των ΗΠΑ. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν άρον άρον τα σπίτια τους τα οποία σκεπάστηκαν από τα νέρα της λίμνης.

 

Πέρα από τις περουσίες τους, οι εκτοπισθέντες άφησαν πίσω τους και τα πολύτιμα οικογενειακά νεκροταφεία τα οποία μπορούσαν να επισκέπτονται μόνο εφόσον περνούσαν με βάρκα τη λίμνη Φοντάνα, ή κάνοντας μία εξαντλητική πεζοπορία στο έρημο και το απόκοσμο τοπίο.

Για να διασφαλίσει ότι αυτές οι οικογένειες δεν θα απομονώνονταν εις το διηνεκές από τα νεκροταφεία όπου ήταν ενταφιασμένα τα αγαπημένα τους πρόσωπα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποσχέθηκε στους εκτοπισθέντες ότι θα δημιουργούσε έναν δρόμο μήκους περίπου 50 χλμ. Σήμερα, και ενώ έχουν περάσει περίπου 80 χρόνια, οι υποσχέσεις έχουν μετουσιωθεί σε έναν δρόμο μήκους 10 χλμ. και ένα… μυστηριώδες τούνελ.

 

 

Μία οδική σήραγγα που οδηγεί στο πουθενά, όπως φροντίζει να ενημερώνει τους επισκέπτες μια σχετική πινακίδα όπου αναγράφεται το εξής: “The Road to No-Where” (Ο δρόμος που οδηγεί στο πουθενά).

 

Ακριβώς από κάτω η φράση “A Broken Promise” (Μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση), μια ανατριχιαστική υπενθύμιση προς την κυβέρνηση ότι η υπόσχεση για την κατασκευή ενός δρόμου δεν εκπληρώθηκε ποτέ, διαιωνίζοντας την ταλαιπωρία όσων εγκατέλειψαν τα σπίτια τους για χάρη της κατασκευής πολεμικού εξοπλισμού.

 

 

Ο θυμός των εκτοπισθέντων συνεχίζει να στοιχειώνει την περιοχή γύρω από το φράγμα Fontana, παρά τις όποιες απέλπιδες προσπάθειες της κυβέρνησης να καταλαγιάσει την αγανάκτηση τους.

Το Υπουργείο Εσωτερικών δεσμεύτηκε να καταβάλει το ποσό των 52 εκατ. δολαρίων στην κομητεία Swain, ως μία… παρηγορητική αποζημίωση για τη μη ολοκλήρωση του δρόμου. Μέχρι το 2016, ωστόσο, είχαν πληρωθεί μόνο 12 εκ. δολάρια και η κομητεία υπέβαλε μήνυση για το υπόλοιπο των συμφωνηθέτνων χρημάτων. Το 2018 αποπληρώθηκε η τελευταία δόση.

Όσο για τον δρόμο; Θα συνεχίσει να οδηγεί στο… πουθενά.