Ο πονηρός γκαντέμης

Στη Σαμαριά για βόλτα επήγ’ ο Κονταράτος

και μπατικά εβάδιζε σα φοβισμένος γάτος,

μην πάθει, λέει, τίοτα κακό στην ανηφόρα

και τα τινάξει πρόωρα, κούφια να είν’ η ώρα.

Έκαμε και διαθήκη στον Ομαλό απάνω,

την τέχνη του μου άφησε ρίμες να σας ε-κάνω.

(Για τουτηδώ τη ρίμα επήρα και ρεγάλο,

είπε ο Παπαδόνικος να σφάξει ένα γάλο…)

Πριν φύγει όλοι του ‘λεγαν να το ξανακοιτάξει,

μήπως χαλάσει ο καιρός, το πλοίο μη βουλιάξει.

Είναι γκαντέμης ξέρετε από πολύ παλιά,

στο Μητσοτάκη βάζει στη γκαντεμιά γυαλιά..

Να ξέρετε δε σίγουρα πως όσα γράφω εδώ,

είν’  απολύτως έγκυρα και υπογράφω εγώ.

Είχε, λοιπόν, στο πρόγραμμα τη Σαμαριά μια Τρίτη

να έχει μέρες αρκετές μετά να δει την Κρήτη.

Όμως πριν φύγει σκέφτηκε να πα’ να προσκυνήσει,

φοβούμενος η γκαντεμιά μην τον αποσκουντήσει,

πότα στα Αντικύθηρα ΄πο βλάβη ή καιρό

και στην Κοντελετού επήγε, εκεί κοντά θαρρώ..

Κι εσείς να μη γελάτε για το διάβημά του,

σωτήριο εφάνηκε εις τη συνέχειά του

γι’  αυτό και σώος γύρισε οπίσω δηλονότι,

φέρνοντας μια λαμπάδα στον παπα Παναγιώτη.

Φαίνεται πως σωτήριο ήταν αυτό το τάμα

κι η Παναγία έκαμε πολύ μεγάλο θάμα,

γιατί εσκέφτη ο πονηρός, αυτό το μέγα τέρας

και στο φαράγγι έφθασε ξημέρωμα Δευτέρας,

αλλάζοντας το πρόγραμμα την τύχη να γελάσει

και το φαράγγι αλώβητος στη ζούλα να περάσει.

Οχτώ ώρες του έφαγε στην έξοδο να φτάσει

και το φαΐ που έφαγε κόντευε να ξεράσει.

Ελάφασε, ξεφύσαγε κι έβγαλε το φαράγγι,

κόβοντας κάπου –  κάπου βλαστάρι ή σπαράγγι.

Εις τα Χανιά εγύρισε στους παρτσινέβελούς του.

Την άλλη μέρα έμαθε όσα δε βάνει ο νους του.

Την Τρίτη μέρα που ‘τανε κι είχε προγραμματίσει

στη Σαμαριά τη βόλτα του τότε να ξεκινήσει,

παπάδες, λέει, έριχνε, βροχές αστραποβρόντια

και ο Θεούλης τούδειχνε τα άγριά του δόντια.

Φαίνεται και στον Ουρανό πως κάνουνε προγράμματα

και στων θνητών τις ράχες τους ετοιμάζουν ράμματα.

Χαλάτζι έπεφτε σωρός βροχή με το τουλούμι

κι όσοι εκεί βρεθήκανε εψάχνανε λαγούμι,

να μπούνε μέσα να κρυφτούν να μην τους πάρ’ η μπόρα

και βρουν τα πτώματά τους στων Σφακιανών τη Χώρα!

Όπως θα καταλάβατε, αυτή η Θεομηνία,

για τον Αντρέα στήθηκε με τέχνη και μανία.

Όμως αυτός ο πονηρός είχε αλλάξει μέρα,

για Τρίτη προγραμμάτιζε μα έφθασε Δευτέρα.

Έτσι που λέτε γλύτωσε ΄πό τον κακό χαμό,

όταν δεκάδες έφθασαν κοντά εις το γκρεμό

και η ΕΜΑΚ τους έσωσε, ώρες αποκλεισμένους

και στα Χανιά τους γύρισε στο κόκκαλο βρεγμένους.

Λένε, ο παπάς του Λειβαδιού έκανε διαολία,

καθώς σπανίως βλέπει αυτόν στην εκκλησία

μα ‘στειλε λάθος μέρα τους ουρανούς ν’  ανοίξουν

και στον Αντρέα του παπά τη δύναμη να δείξουν.

Και έτσι δεν του πέτυχε, καθώς είχε προκάμει

να φύγει ενωρίτερα ΄πο το κακό ποτάμι.

Γι’  αυτό παπά μου βρες κανένα μαύρο γάτο,

αν θέλεις να τρομάξεις μ’  αυτόν τον Κονταράτο.

Προς χάριν παραδείγματος να βρεις θρεμμένους γάλους

εκεί στου Παπαδόνικου πούχει πολλούς μεγάλους.

Κι αμέσως  προς αποτροπήν αν θες να τον τρομάξεις,

όταν περνά, εις το παρμπρίζ πάνω να τους πετάξεις.

Κι αν θέλεις αποτέλεσμα να έχ’ η τιμωρία

στην τσέπη μία δώστου να τηνε φάει … κρύα.

Στείλε του τ’ αυτοκίνητο μακριά σε συνεργείο

όχι με τρόπ’ ορθόδοξο,  μα μέσα σε ….ψυγείο.

Και για να είσαι σίγουρος ότι θα τονε τσούξει

«κάρφωσε» τη μεταφορά, η τσέπη του να σκούξει!

Αμφιδάμας

 

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ. 303, Ιούνιος 2015