Οφειλόμενη τιμή στον Καθηγητή Νίκο Πετρόχειλο

Στα χρόνια των γυμνασιακών μας σπουδών στο Εξατάξιο Γυμνάσιο Αγιάσου πέρασαν περίπου πενήντα καθηγητές. Είναι γεγονός ότι στο σύνολό τους, εκτόςελαχίστων εξαιρέσεων, προσπάθησαν να μας βοηθήσουν. Συνέβαλαν στη μόρφωσή μας και στην αγωγή μας, ο καθένας με τις ικανότητές του, τις γνώσεις του και τη βούλησή του για προσφορά.

Ένας όμως καθηγητής υπήρξε η απόλυτη εξαίρεση. Πρόκειται για τον φιλόλογο Νίκο Πετρόχειλο, που είχε την τύχη η δική μου τάξη να τον έχει καθηγητή στην Α΄, στη Β΄ και στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου, στα Αρχαία και στα Νέα Ελληνικά. Έκανε μάθημα εντελώς διαφορετικό από τους άλλους συναδέλφους του. Ήταν ο πρώτος των πρώτων. Επιβλητικός, αλλά συγχρόνως προσιτός. Πάντα κοντά στον μαθητή, στον καλό, κυρίως όμως στον αδύνατο. Έδινε και την ψυχή του μέσα στην τάξη. Είχε τη δύναμη να αφήνει έξω από την τάξη όλα τα προβλήματα και να δίνει τον εαυτό του στους μαθητές του, Σε μια εποχή που οι σωματικές ποινές ήταν στην ημερήσια διάταξη, αυτός δεν ακούμπησε ποτέ κανένα μαθητή ούτε μάλωσε κανέναν ούτε έβρισε κανέναν. Μέσα στην τάξη έδινε πραγματικό ρεσιτάλ.

Ο Πετρόχειλος, εκτός από το καθαυτό έργο του, δηλαδή την παροχή των γνώσεων και τη διαμόρφωση της αγωγής των μαθητών, έφερε στο σχολείο καινοτομίες άγνωστες για εκείνη την εποχή. Καθιέρωσε τα φιλολογικά απογεύματα. Κάθε μήνα γινόταν ένα αφιέρωμα σε κάποιο λογοτέχνη. Τότε γνωρίσαμε τον Σολωμό, τον Παλαμά, τον Κάλβο, τον Καβάφη και άλλους μεγάλους πεζογράφους και ποιητές μας. ‘Οταν έβλεπε ότι η τάξη υστερούσε σε κάποιο θέμα, μας μάζευε στο σχολείο τα απογεύματα, για να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Στους αδύνατους μαθητές έκανε ιδιαίτερα μαθήματα είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι του, χωρίς βέβαια ποτέ να δεχθεί κάποιο δώρο. Επειδή εκείνη την εποχή το Γυμνάσιό μας δεν είχε καθηγητή Αγγλικών, ανέλαβε και μας δίδασκε Αγγλικά εκτός ωραρίου και εννοείται χωρίς αμοιβή.

Ήταν ο εκπαιδευτικός που μας έμαθε πολλά και σωστά γράμματα. Η ολοκληρωμένη και αδαμάντινη προσωπικότητά του, το ακέραιο ήθος του και η άμεμπτη συμπεριφορά του σφράγισαν τις παιδικές μας ψυχές, γι’ αυτό και μέχρι σήμερα τον θυμόμαστε έντονα και τον αναπολούμε. Η ημέρα που έφυγε από την Αγιάσο έμεινε ιστορική. Είχαμε κατεβεί στο Ηρώο, στην Καρυά, και τον ξεπροβοδίσαμε. Η συγκίνηση, τόσο η δική του, όσο και η δική μας, δεν ξεχνιέται εύκολα.

‘Όταν έφυγε από την Αγιάσο, δίδαξε για μερικά χρόνια σε σχολεία της Αττικής και στη συνέχεια έγινε καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η πολιτεία, βλέποντας τις γνώσεις και τις ικανότητές του, την περίοδο 1989-1990 τον διόρισε Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου, θέση πολύ υψηλή και άκρως τιμητική. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της Εταιρείας Κυθηραϊκών Μελετών και Κοσμήτορας του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Αγίας Παρασκευής, ενώ ήταν συγγραφέας πολλών βιβλίων. Η Ακαδημία Αθηνών, εκτιμώντας το πολύπλευρο έργο του, του απένειμε  το βραβείο του Ανωτάτου Πνευματικού  Ιδρύματος της χώρας.

Εφέτος το καλοκαίρι ο Πετρόχειλος το πέρασε σην Αγιάσο, μαζί με τη σύζυγό του Κυβέλη Παπακωνσταντίνου, επίσης επιτυχημένη και άξια φιλόλογο καθηγήτρια, η οποία μάλιστα κατάγεται από την Αγιάσο από τη μεριά της μητέρας της, και έχουν σπίτι στο χωριό μας.

Οι μαθητές που τελειώσαμε το εξατάξιο Γυμνάσιο το 1969, οργανώσαμε μικρή δεξίωση, για να τον τιμήσουμε μετά από μισό αιώνα. Στις 29 Αυγούστου μαζευτήκαμε στην Καφενταρία και μέσα σε ένα κλίμα χαράς αλλά και συγκίνησης τον είχαμε κοντά μας. Ήρθανε στη μνήμη μας παλιές αξέχαστες μέρες, θυμηθήκαμε πρόσωπα και γεγονότα. Επιτέλους αποτίσαμε φόρο τιμής στον καλύτερο δάσκαλό μας. Βέβαια, επειδή το κλίμα που δημιουργήθηκε ήταν μοναδικό, αποφασίσαμε να ανταμώσουμε και για δεύτερη φορά και να του παραθέσουμε γεύμα. Την 1^η Σεπτεμβρίου συναντηθήκαμε και πάλι, αυτή τη φορά στο Σταυρί, αλλά ήρθαν και άλλοι μεγαλύτεροι από μας, που είχαν όμως καθηγητές είτε τον Νίκο Πετρόχειλο είτε τη σύζυγό του Κυβέλη Παπακωνσταντίνου. ΄Ηταν και πάλι μια πολύ θερμή συνάντηση και δημιουργήθηκε εξαιρετικό κλίμα.

Αγαπημένε μας καθηγητή, ευχόμαστε μέσα από την ψυχή μας να είσαι πάντα γερός και χαρούμενος και να ανταμώνουμε και το μέλλον τα καλοκαίρια στην Αγιάσο, που τόσο πολύ αγαπάς. Δεν σε ξεχνούμε ποτέ. Η άριστη παιδαγωγική και διδακτική σου ικανότητα μας σημάδεψαν σε όλη μας την πορεία. Σε ευχαριστούμε πολύ.

 ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΞΕΝΕΛΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023