Περιμένουν… καρτερικά τους ξένους αγοραστές τα πρώτα ελαιόλαδα

Εν αναμονή, ακόμη, των κινήσεων της αγοράς συνεχίζονται οι ελαιοποιήσεις, χωρίς να έχει αρχίσει ο κύριος όγκος του προϊόντος για τη χώρα με την Κορωνέικη ποικιλία στα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής. Οι άνθρωποι του εμπορίου μιλούν για «πάγωμα» στην αγορά, καθώς οι βιομηχανίες του εξωτερικού δεν ζητούν ποσότητες, χωρίς να έχουν με τη σειρά τους παραγγελίες.

Οι παραγωγοί των πρώιμων ποικιλιών δεν θέλουν μεγάλο διάστημα ακόμη για να ολοκληρώσουν τη διαδικασία της συλλογής. Η ανομβρία, που επικρατεί εδώ και καιρό, επιδρά στα ελαιόδεντρα και τρενάρει τρόπον τινά τη συλλογή, σε μία χρονιά με σημαντικές μειώσεις ποσοτήτων, ενώ παραγωγικά κέντρα ανησυχούν και από την ύπαρξη του δάκου. Όλα αυτά, τη στιγμή που, μέρα με τη μέρα, αναμένεται να βάλουν μπρος τα ελαιοτριβεία, για να υποδεχθούν μαζικότερα τις Κορωνέικες ελιές.

Κι ενώ η κλιματική αλλαγή παραμένει το κυριότερο πρόβλημα σε όλη τη χώρα, ως δεύτερο σημαντικότερο αναφέρεται εκείνο της έλλειψης εργατικών χεριών και των υψηλών μεροκάματων, που ακόμη κι αν δεν πιέζει παντού τους παραγωγούς, δεδομένης της μείωσης σε ποσότητες, διατηρεί την ανησυχία για το μέλλον.

Σημαντικές οι μειώσεις σε Αθηνοελιά και Μαυροελιά

Στην περιοχή της Αθηνοελιάς στη Νότια Λακωνία, μιλούν πλέον για μία καταστροφική χρονιά σε όρους ποσοτήτων. Ο συνεταιρισμός των Αγ. Αποστόλων δεν έχει προχωρήσει ακόμη σε άλλες πράξεις, πέρα από την πρώτη που άνοιξε τη σεζόν, ενώ σε όρους ποσοτήτων αναμένει φέτος να φτάσει μόλις τους 300 τόνους από τους 1.945 πέρυσι. «Είναι καταστροφή», σχολιάζει ο πρόεδρός του, Παναγιώτης Μπατσάκης, αναφέροντας ότι οι παραγωγοί θα πουλήσουν στο τέλος, αφού φέτος έχουν τη δυνατότητα να περιμένουν.

Στη σημαντική μείωση για την ποικιλία αναφέρθηκε και ο Δημήτρης Κομπής, πρόεδρος στον Συνεταιρισμό Αγ. Νικολάου Βοιών «Μαλέας». «Να πιάσουμε τους 35 τόνους, δεν νομίζω παραπάνω», υποστηρίζει, ποσότητα που απέχει κατά πολύ από τους 400 τόνους σε μια καλή χρονιά. «Δεν μας έχουν δώσει ακόμη μία τιμή οι έμποροι», επισημαίνει, ως προς το φρέσκο ελαιόλαδο, ενώ κατά τον ίδιο, ένα ιδιωτικό ελαιοτριβείο έχει ακουστεί ότι δίνει 8,5 ευρώ.

«Η μείωση μπορεί να φτάσει μέχρι και το 70%», υποστηρίζει ο Κυριάκος Αγγελάκος, παραγωγός από τον Συνεταιρισμό Νομίων-Φουτιών. «Η συλλογή είναι σχεδόν στη μέση, θα τελειώσουμε πολύ γρήγορα φέτος», εκτίμησε, αφού παρατηρείται και δακοπροσβολή, οπότε εντείνονται οι προσπάθειες των παραγωγών, ώστε να μην έχουν απώλειες.

Ο συνεταιρισμός, κατά τον ίδιο, έχει ποσότητες προς διάθεση, όμως οι έμποροι εμφανίζονται διστακτικοί, αφού εντοπίζουν αντίστοιχα απουσία ενδιαφέροντος από το εξωτερικό. Οι παραγωγοί, πάντως, ευελπιστούν σε ένα καλό επίπεδο τιμών για να μπορέσουν να βγουν οι υποχρεώσεις, καθώς αντιμετωπίζουν αυξημένο κόστος, ενώ λιγότερα και ακριβότερα είναι τα εργατικά χέρια στην περιοχή.

«Η ποικιλία Μαυροελιά δεν μας έδωσε αυτό που περιμέναμε, έχει χαμηλή παραγωγή, κάτω από το 50% σε σχέση με πέρυσι. Στην Κορωνέικη θα είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα, αλλά γενικά η χρονιά είναι πεσμένη», σημειώνει ο Γιώργος Κόκκινος, πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Νηλέας, από τη Δυτική Μεσσηνία. Οι ελαιοποιήσεις της περιόδου δείχνουν πολύ καλή ποιότητα, αλλά οι αποδόσεις είναι κάπως μειωμένες, αν και για την Κορωνέικη αναμένεται να βελτιωθούν.

«Έχουμε ποσότητες ήδη, αλλά δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον σε εμάς από τους αγοραστές», προσθέτει ο ίδιος, συμπληρώνοντας ότι στην περιοχή έχει ακουστεί μία τιμή στα 7,80 από ιδιώτη. «Είναι λίγο νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα», συμπληρώνει.

Το «προβληματικό» 2021-2022 θυμίζει η φετινή χρονιά στη Λέσβο

Σεζόν που θυμίζει το 2021-2022, μία «χρονιά που ήταν πέρα για πέρα προβληματική» σε σημείο να δοθεί επιδότηση από το ΥΠΑΑΤ, διανύουμε φέτος στη Λέσβο, όπως λέει ο πρόεδρος του ΑΣ Ακρασίου, Χρήστος Κουτλής.

Η νέα παραγωγή δεν αναμένεται μεγαλύτερη από 4.000-5.000 τόνους λαδιού για το νησί, που σε μία καλή χρονιά μπορεί να πιάσει και τους 20.000 τόνους. Οι καιρικές συνθήκες επισημαίνονται ως η κύρια αιτία αυτής της εικόνας. Η ανομβρία των τελευταίων μηνών έχει κάνει τις ελιές στα ορεινά σαν ρεβίθι, ενώ κι ο αυξημένος δάκος προσβάλλει τον καρπό.

Το μάζεμα της ελιάς έχει ξεκινήσει δειλά-δειλά και συνήθως δυναμώνει μετά τη γιορτή των Ταξιαρχών. Από τα πρώτα αλέσματα, κατά τον κ. Κουτλή, προκύπτουν μέτριες οξύτητες, με κυρίαρχα τα παρθένα και τα βιομηχανικά, αλλά και χαμηλές αποδόσεις, της τάξεως του 6 προς 1. «Όταν πέσουν οι ελιές που έχουν χτυπηθεί, θα βελτιωθούν ενδεχομένως», εξηγεί.