Πληροφορίες για τον Πύργο των Βενιέρων στο Μανιτοχώρι

Από τον αναγνώστη μας Σταμ. Γιαννιώτη λάβαμε επιστολή με τις παρακάτω πρόσθετες πληροφορίες για τον λεγόμενο Πύργο των Βενιέρων, του οποίου η ζεματίστρα, μοναδικό παρόμοιο κτίσμα στα Κύθηρα, καταστράφηκε φέτος, όπως γράφαμε στο προηγούμενο. Εννοείται ότι όσο πολύτιμες και να είναι οι όποιες πληροφορίες, που κάτι προσθέτουν στις πενιχρές μας γνώσεις για διάφορα μνημεία του τόπου δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα από μόνες τους αν οι κάθε λογής αρμόδιοι δεν διαβάζουν τον τοπικό τύπο και δεν λαμβάνουν έγκαιρα μέτρα για την προστασία όσων μνημείων κινδυνεύουν, κάτι άλλωστε που είναι υποχρέωσή τους. Αξίζει πάντως να διαβαστούν αυτές οι πρόσθετες πληροφορίες, καίτοι το πλέον χρήσιμο θα ήταν αν κάποιος μας έλεγε ποία χρονολογία αναγραφόταν στο κτήριο αυτό, η οποία μπορεί να ήταν και το έτος κατασκευής ή προσθήκης.

«Διαβάζοντας σήμερα στα «Κυθηραϊκά» το άρθρο για την κατάρρευση της ζεματίστρας στο Μανιτοχώρι,  γράφω κάποια πράγματα που είχα μάθει παλιότερα για το σπίτι αυτό του παππού μου, από τη μητέρα μου και τα αδέλφια της.

Ο πύργος των Βενιέρηδων αγοράστηκε από δύο αδελφούς ενός κλάδου των Καλούτσηδων.
Στον πύργο κατοίκησαν οι δύο αδελφοί. Στο μέρος της ανατολικής πλευράς έμεινε αυτός ο οποίος δεν παντρεύτηκε, ώστε, κατά τη συνήθεια της εποχής,  η περιουσία να παραμείνει περιορισμένη κατά το δυνατόν στην οικογένεια.

Ο άλλος αδελφός, ο Παναγιώτης,  παντρεύτηκε μια κερκυραία ονόματι Κανέλα.

Η Κανέλα δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει και προκειμένου να μη χαθεί το νήμα της οικογένειας, ο άντρας της (ο Παναγιώτης) με τη συγκατάθεσή της*, απέκτησε με μιαν άλλη κοπέλα έναν γιο, τον Αντώνη, τον οποίο αναγνώρισε ως επίσημο παιδί του. Το παιδί αυτό όμως δεν αναγνωρίστηκε από τον αδελφό του.

Στον Αντώνη, λόγω του μελαγχολικού ύφους του, εδόθη το παράνομα Μελικονίας.

Ο μεγάλος αδελφός, ο οποίος δεν αναγνώριζε το παιδί, χολωμένος ίσως, έγραψε ως κληρονομία το δικό του μερίδιο στο σπίτι, στη γυναίκα που τον φρόντιζε.

Το σπίτι χωρίστηκε έκτοτε σε δύο ανεξάρτητες οικίες. Και μπορεί κανείς, ακόμη και σήμερα,
να διακρίνει το σημείο στο οποίο κτίστηκε η μια εσωτερική πόρτα, χωρίζοντας έτσι το σπίτι.

Ο Αντώνης παντρεύτηκε κάποια Κυράνη. Απέκτησε μαζί της πέντε κόρες και τέσσερεις γιους, μεταξύ αυτών και τον Δημήτρη (1883-1960), τον πατέρα της μητέρας μου και παππού μου.
Στη νότια πλευρά του σπιτιού νομίζω υπάρχει χαραγμένη στον τοίχο μια χρονολογία. Ίσως πρόκειται για το έτος που κτίστηκε ο πύργος.
Δυστυχώς, και ανεπίτρεπτα θα έλεγα, δεν την θυμάμαι».

*Η συνήθεια αυτή ήταν διαδεδομένη στη Μάνη. Η γυναίκα που τεκνοποιούσε ονομαζόταν σύγκρια (=συν κυρία).

Σταμ. Γιαννιώτης, Κως.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ. 242 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2019 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ