Που πηγαίνουν οι τσίχλες όταν φεύγουν από τη χώρα μας

Αναπαραγωγή και διαβίωση

Σε λίγες μέρες οι τσίχλες θα ξεκινήσουν το ταξίδι της επιστροφής στις βορειο-ευρωπαϊκές πατρίδες τους, μετά το ξεχειμώνιασμα και τις…διακοπές στον ζεστό μεσογειακό νότο.

Η επιστροφή γίνεται σταδιακά και διαρκεί μέχρι τα τέλη του Απρίλη και για τις «μεγάλες» τσίχλες, τη δενδρότσιχλα και τη γερακότσιχλα, μέχρι τις αρχές Μάη.

Οι γενέτειρες ευρωπαϊκές χώρες

Η κελαηδότσιχλα ή αλλιώς η κοινή τσίχλα, που είναι και το πολυπληθέστερο μέλος της οικογένειας των τσιχλών, αναπαράγεται κυρίως στην κεντρική Ευρώπη (Γερμανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ρωσία), αποφεύγοντας τις αρκτικές περιοχές και φτιάχνει τη φωλιά της σε δάση κωνοφόρων, σε πουρνάρια, σε θάμνους, σε φράχτες και σε άλση.

Η κοκκινότσιχλα αναπαράγεται κυρίως στις τρείς Σκανδιναβικές χώρες (Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία). Φωλιάζει σε δάση σημύδας και κωνοφόρων (πεύκα, έλατα), ακόμα και στο έδαφος.

Οι «μεγάλες» τσίχλες ζουν και αναπαράγονται στην κεντρική και τη βόρεια Ευρώπη, φθάνοντας μέχρι και την Σιβηρία. Φτιάχνουν και αυτές την φωλιά τους στις παρυφές δασών με σημύδες, με κωνοφόρα και με άλλα πλατύφυλλα δέντρα.

Τέλος ο κότσυφας, που αποτελεί το 5ο μέλος της οικογένειας από τις τσίχλες που έρχονται στη χώρα μας, ζει σε μία γεωγραφική έκταση που αγκαλιάζει ολόκληρη την Ευρώπη και φωλιάζει σε φράχτες, σε πάρκα, σε κήπους, ακόμα και σε αυλές σπιτιών. Κατ εξαίρεση ο κότσυφας, όπως σε μικρότερο βαθμό και η δενδρότσιχλα, αποτελεί ενδημικό είδος στη χώρα μας.

Η αναπαραγωγή

Με το που θα φθάσουν και θα εξαπλωθούν στον βορρά οι τσίχλες αρχίζει το παιχνίδι του ζευγαρώματος, του απίθανα όμορφου τελετουργικού, που καταλήγει με την εκλογή του αρσενικού από το θηλυκό και την ετοιμασία της φωλιάς, που είναι περίπου η ίδια για όλες τις τσίχλες, όπως κοινά είναι και τα υλικά που χρησιμοποιούνται (κλαδάκια, χόρτα, πευκοβελόνες, κ.ά). Εσωτερικά η φωλιά στρώνεται με λάσπη και το τελικό αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά περίτεχνο είναι.

Στην φωλιά και στο διάστημα Απρίλη-Ιούνη θα κάνουν 2 με 3 γέννες και θα γεννήσουν 3-5 αυγά σε κάθε γέννα. Η επώαση γίνεται μόνο από το θηλυκό για δύο εβδομάδες και τα μικρά είναι έτοιμα να πετάξουν σε 12-15 ημέρες.

Η σημασία της ζωικής τροφής

Την περίοδο της αναπαραγωγικής διαδικασίας οι τσίχλες χρειάζονται περισσότερη ζωική τροφή για τη πρωτεϊνη, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το κάλιο που περιέχει. Οι νύμφες και οι προνύμφες (κάμπιες) των εντόμων, τα σκουλήκια και τα ασπόνδυλα ( σαλιγκαράκια, γυμνοσάλιαγκες, μύδια) αποτελούν τροφή μεγάλης θερμιδικής αξίας και περιλαμβάνονται στην καθημερινή διατροφή τους.

Για ένα τρίμηνο περίπου, από τα μέσα Απρίλη μέχρι τα μέσα του Ιούλη, το ζευγάρι των γονιών αναλώνεται στις γέννες, στο μεγάλωμα, και στην εκπαίδευση των νέων πουλιών. Εκτός από το μάθημα του πετάγματος, σημαντική είναι η μάθηση για την εύρεση και την σύλληψη της τροφής, που με την πρόοδο της εποχής εμπλουτίζεται με τα φρούτα του δάσους, πολύτιμα για τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που περιέχουν. Το σμέουρο, το μύρτιλο, το χαμοκέρασο (αγριοφράουλα), το φραγκοστάφυλλο και το βατόμουρο είναι τα συνηθισμένα φρούτα που προτιμούν οι τσίχλες.

Οι καταιγίδες και η ψύχρα του Σεπτέμβρη, όπως και το χιόνι στις ορεινές περιοχές στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, σηματοδοτούν για τις τσίχλες το πλήρωμα του χρόνου και την αρχή του αντίστροφου ταξιδιού προς τον φιλόξενο και ζεστό μεσογειακό νότο. Για να ολοκληρωθεί έτσι ο ετήσιος κύκλος ζωής.