Σβετλάνα Αλιλούγεβα: Η πολυτάραχη ζωή της κόρης του Στάλιν- Οι φίλοι στα Γκούλαγκ, ο έρωτας με Ινδό, η φυγή στις ΗΠΑ

Ο Ιωσήφ Στάλιν είναι αλήθεια ότι μας έχει απασχολήσει πολύ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα και έχουν γραφτεί γι’ αυτόν αμέτρητα βιβλία. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τη ζωή της Σβετλάνα Αλιλούγεβα, κόρης του Στάλιν που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οδυνηρά παιδικά χρόνια, πολυτάραχη προσωπική ζωή, «αυτομόληση» στη Δύση, επιστροφή στη Σοβιετική Ένωση και εκ νέου μετάβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έμεινε ως το τέλος της ζωής της…

Ο Στάλιν, οι δύο γάμοι του και τα παιδιά του

Ο Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, γνωστός ως Ιωσήφ Στάλιν γεννήθηκε στις 9/21 Δεκεμβρίου 1879 στο Γκόρι του Καυκάσου, πόλη της Γεωργίας, αυτοκρατορικής ρωσικής αποικίας τότε. Το 1926 ο Στάλιν, ένας επίδοξος επαναστάτης τότε με το κωδικό όνομα Σόσο, παντρεύτηκε την Εκατερίνα «Κάτο» Σβανίτζε, αδελφή ενός φίλου του από το σχολείο και επαναστάτη επίσης, του Αλεξάντρ «Αλιόσα» Σβανίτζε. Επρόκειτο για μια πανέμορφη κοπέλα που ερωτεύτηκε παράφορα τον Στάλιν. Λίγο μετά τον γάμο τους η Κάτο έμεινε έγκυος και γέννησε τον γιο τους Γιάκοφ, τον Μάρτιο του 1907. Σύντομα όμως κόλλησε τύφο. Σύμφωνα με την οικογένεια η Κάτο ξεψύχησε στην αγκαλιά του «Σόσο» στις 22 Νοεμβρίου 1907. Στην κηδεία της, αλλόφρονας ο Στάλιν ρίχτηκε στον τάφο μαζί με το φέρετρο.

Δείτε το Βίντεο: Η Σβετλάνα Αλιλούγεβα σε συνέντευξη τύπου το 1967

Έπειτα, εξαφανίστηκε για δύο μήνες. Ο Γιάκοφ έκανε το 1920 μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Ο πατέρας του τον αποκαλούσε «άβουλο». Όταν ο γιος του συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Γερμανούς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Στάλιν δεν δέχτηκε την πρόταση να ανταλλάξουν τον γιο του με Γερμανούς αιχμαλώτους, με αποτέλεσμα ο Γιάκοφ ή «Γιόσα» να εκτελεστεί σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου από τους Γερμανούς, το 1943 σε ηλικία μόλις 36 ετών. Το 1919 ο Στάλιν παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Ναντέζνα Αλιλούγεβα, η οποία προσπάθησε να κάνει πιο μετριοπαθή την πολιτική του. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Βασίλι που γεννήθηκε το 1921, απομακρύνθηκε ως αλκοολικός από την υψηλή θέση που κατείχε στη Σοβιετική αεροπορία και πέθανε το 1962 και τη Σβετλάνα που γεννήθηκε το 1926 και η ζωή της οποίας θα μας απασχολήσει στο σημερινό μας άρθρο.

Τα οδυνηρά παιδικά χρόνια της κόρης του Στάλιν

Η Svetlana Iosifovna Alliluyeva (γεννημένη ως Stalina), γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1926. Η ζωή της στην Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν πολύ οδυνηρή. Η μητέρα της Ναντιέζντα, όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο μας, αυτοκτόνησε το 1932, όταν η Σβετλάνα ήταν μόλις 6,5 ετών. Βέβαια, η επίσημη εκδοχή ήταν ότι πέθανε από σκωληκοειδίτιδα, αλλά η Αλιλούγεβα αυτοπυροβολήθηκε. Οι τραγωδίες όμως για τη Σβετλάνα δεν τελείωσαν εκεί. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων του Μεγάλου Τρόμου, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας, ο Στάλιν δεν σεβάστηκε ούτε συγγενείς και φίλους… Ο παιδικός φίλος του Αλεξάντρ Σβανίτζε, αδελφός της πρώτης συζύγου του, και η σύζυγός του Μαρία συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν ως εχθροί του λαού. Ο γιος τους Τζόνικ, σύντροφός της στα παιδικά παιχνίδια, εξαφανίστηκε. Ο θείος της Στανισλάβ Ρέντενς, σύζυγος της αδελφής της μητέρας της Άννας, εκτελέστηκε. Ο θείος της Πάβελ, αδελφός της μητέρας της, πέθανε από καρδιακή προσβολή που προκλήθηκε από σοκ…

Το 1943, όταν η Σβετλάνα έκλεισε τα 17 της χρόνια, ο πατέρας της καταδίκασε τον πρώτο έρωτά της, τον Αλεξέι Κάπλερ, εβραϊκής καταγωγής, σε δέκα χρόνια κάθειρξης στα γκουλάγκ. Το 1947 και το 1948 κατά τη διάρκεια του κύματος καταστολής που έγινε γνωστό ως Αντικοσμοπολίτικη Εκστρατεία, η αδελφή της μητέρας και η χήρα του Πάβελ Ζένια καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια εγκλεισμού στην απομόνωση. Η κόρη της Ζένια, η Κίρα φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Ο πατέρας της πέθανε το 1953, ενώ το 1962 πέθανε από αλκοολισμό ο μεγαλύτερος αδελφός της Βασίλι. Οι διανοούμενοι φίλοι της στα μέσα της δεκαετίας του 1960 στάλθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.

Δείτε το Βίντεο: Η Σβετλάνα Αλιλούγεβα μιλάει για τον πατέρα της Ιωσήφ Στάλιν

Η ζωή της Σβετλάνα Αλιλούγεβα, οι γάμοι της και η «αυτομόλησή» της στις Η.Π.Α.

Η Σβετλάνα αποφοίτησε το 1949 από το Πανεπιστήμιο της Μόσχας . Στο ίδιο Πανεπιστήμιο δίδαξε σοβιετική λογοτεχνία και αγγλική γλώσσα από το 1953 ως το 1965. Το χρονικό διάστημα 1965 – 1966 εργάστηκε στον εκδοτικό οίκο Ρrogres ως μεταφράστρια.

Το 1944 η Σβετλάνα παντρεύτηκε για πρώτη φορά, με τον Γκριγκόρι Μορόζοφ, φοιτητή στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Μόσχας, ο οποίος δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τον πατέρα της. Το 1945 απέκτησαν έναν γιο, τον Ιωσήφ, ο οποίος πέθανε το 2008. Το ζευγάρι χώρισε το 1947, ωστόσο η Σβετλάνα κι ο Γκριγκόρι διατήρησαν φιλικές σχέσεις για πολλά χρόνια.

Το 1949 η Σβετλάνα παντρεύτηκε τον Γιούρι Ζντάνοφ, γιο του στενού συνεργάτη του Στάλιν, Αντρέι Ζντάνοφ. Η κόρη του Στάλιν ζούσε με την οικογένεια του συζύγου της, ο οποίος ήταν εξαρτημένος από τη μητέρα του. Το 1950 γεννήθηκε η κόρη τους Yekaterina (Κάτια), αμέσως μετά όμως το ζευγάρι χώρισε.

Το 1962 η κόρη του Στάλιν παντρεύτηκε τον Τζουρίντ/Ιβάν («Τζόνικ») Σβανίτζε, ανιψιό της πρώτης συζύγου του Στάλιν Κάτο. Πήγαν κόντρα στη σοβιετική πολιτική της εποχής και τέλεσαν θρησκευτικό γάμο σε εκκλησία. Όμως ο «Τζόνικ» είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, λόγω μακροχρόνιας εξορίας του στο Καζακστάν, και το ζευγάρι χώρισε μέσα σ’ ένα χρόνο. Ίσως ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής της ήταν ο Kunwar Brajesh Singh, ένας Ινδός κομμουνιστής. Γνωρίστηκαν το 1963 όταν η Σβετλάνα βρισκόταν σε νοσοκομείο της Μόσχας για αμυγδαλεκτομή. Ο Singh, ιδιαίτερα καλλιεργημένος, τη γοήτευσε.

Ωστόσο είχε κι αυτός σοβαρά προβλήματα υγείας: εμφύσημα και βρογχοεκτάσεις. Όταν οι δύο ανάρρωναν στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, ο έρωτάς τους φούντωσε. Ο Singh γύρισε για λίγο στην Ινδία, αλλά το 1965 επέστρεψε στη Μόσχα για να εργαστεί ως μεταφραστής. Δεν είχαν όμως το δικαίωμα να παντρευτούν. Ο Singh πέθανε το 1966, σε ηλικία 56 ετών. Καθώς η Σβετλάνα δεν ήθελε η σορός του να πέσει στα χέρια των Σοβιετικών γραφειοκρατών, κάλεσε μερικούς φίλους του Singh, οι οποίοι ήρθαν και διάβασαν στίχους από το «Μπαγκαβάτ Γκίτα» στα σανσκριτικά. Έκαψαν σανταλόξυλο και μετέφεραν τη σορό του στο αποτεφρωτήριο. Την 1η Νοεμβρίου 1966, φίλοι της από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Λογοτεχνίας ήρθαν να της συμπαρασταθούν καθώς αποχαιρετούσε τον Singh, τον οποίο δεν γνώριζαν.

Ο Singh είχε εκφράσει την επιθυμία του οι στάχτες του να σκορπιστούν στον Γάγγη, αν και δεν έτρεφε ελπίδες ότι κάτι τέτοιο θα γινόταν. Η Σβετλάνα πήρε μια τολμηρή απόφαση καθώς τοποθετούσε την τεφροδόχο του στο υπνοδωμάτιο. Θα πήγαινε η ίδια να σκορπίσει τις στάχτες του στον ιερό για τους Ινδούς ποταμό. Βέβαια κάτι τέτοιο φάνταζε αδύνατο. Η κόρη του Στάλιν πάντως, έγραψε στον Μπρέζνιεφ και τον Κοσίγκιν και ανέμενε ότι το αίτημά της δεν θα γινόταν αποδεκτό. Το επόμενο πρωί από την παραλαβή των επιστολών την κάλεσαν να πάει στο Κρεμλίνο. Εκεί έκπληκτη άκουσε τον Κοσίγκιν να της λέει ότι μπορεί να μεταβεί στην Ινδία! Τι είχε συμβεί; Ο ανιψιός του Singh Ντινές, ένας δαιμόνιος πολιτικός, έθεσε το θέμα στην Ίντιρα Γκάντι, η οποία μεσολάβησε για να μεταβεί στην Ινδία η Σβετλάνα, με την προϋπόθεση ότι οι Ινδοί θα εξασφάλιζαν την απομόνωσή της από τον ξένο Τύπο. Το ίδιο βράδυ παρέλαβε τα σχετικά ταξιδιωτικά έγγραφα από τον επικεφαλής του Γενικού Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής Κονσταντίν Τσερνιένκο.

Τελικά η Σβετλάνα έφυγε αεροπορικώς για την Ινδία στις 19 Δεκεμβρίου 1966 συνοδευόμενη από τη «διαχειρίστριά» της, την κυρία Κασίροβα, από το Υπουργείο Εξωτερικών. Στο αεροδρόμιο, την αποχαιρέτησε ο γιος της Ιωσήφ με έκδηλη τη μελαγχολία στο πρόσωπό του. Κανείς από τους δυο τους δεν θα φανταζόταν ότι θα βρίσκονταν ξανά 18 χρόνια αργότερα: «Δεν μπορούσα καν να διανοηθώ ότι αυτό το ταξίδι θα είχε τέτοιον επίλογο», είπε αργότερα ο Ιωσήφ. Η Σβετλάνα από την πλευρά της σκεφτόταν ότι επειδή ήταν κόρη του Στάλιν, «κρατική ιδιοκτησία» όπως αποκαλούσε η ίδια τον εαυτό της με πικρία, οι σοβιετικές Αρχές της είχαν αρνηθεί να συνοδεύσει τον Σινγκ στην Ινδία όσο αυτός βρισκόταν στη ζωή, αλλά της έδωσαν άδεια να μεταφέρει την τέφρα του στην πατρίδα του.

Από την Ινδία στις Η.Π.Α.

Η Σβετλάνα αποβιβάστηκε στο Δελχί στις 20 Δεκεμβρίου. Μαζί με την επιτηρήτριά της, κυρία Κασίροβα, συνάντησε τον δεύτερο Γραμματέα Σουρόφ και δύο άλλους αξιωματούχους που είχαν σπεύσει να την υποδεχθούν. Τη φυγάδευσαν εσπευσμένα και δεν έγινε αντιληπτή από τον ινδικό Τύπο. Το διαβατήριο, η βίζα και το αεροπορικό της εισιτήριο κατασχέθηκαν. Ανέμενε ότι θα την φιλοξενούσε ο ανιψιός του Μπραντέζ Σινγκ, ο Ντινές σπίτι του, όμως οι άνθρωποι της σοβιετικής πρεσβείας τη μετέφεραν σ’ έναν ξενώνα, στο κέντρο του Δελχί και της είπαν ότι είχε κανονιστεί η διαμονή της εκεί.

Στο δωμάτιό της υπήρχαν μόνο ένα κρεβάτι κι ένα τραπέζι. Το είχαν απολυμάνει και είχαν αφαιρέσει το τηλέφωνο. Η Σβετλάνα μπορούσε να πραγματοποιήσει κλήσεις μόνο από το διπλανό κτίριο της πρεσβείας όπου κάποιος από το προσωπικό θα παρακολουθούσε τις συνομιλίες της. Ο πρεσβευτής Ι.Α. Μπενεντίκτοφ έλειπε από την πόλη και οι υπάλληλοι της πρεσβείας την οδήγησαν να συναντήσει τον προσωρινό επιτετραμμένο Νικολάι Σμιρνόφ. Η Σβετλάνα επέμεινε να μεταφέρει η ίδια τις στάχτες του Σινγκ στον τόπο καταγωγής του, το Καλακανκάρ. Οι αξιωματούχοι της πρεσβείας αντιπρότειναν να γίνει μια επίσημη τελετή εκεί και οι στάχτες του Σινγκ να μεταφερθούν στο χωριό του από τον ανιψιό του.

Τελικά η επίμονη Σβετλάνα συνοδευόμενη από την κυρία Κασίροβα κατάφερε να πάει στο Καλακανκάρ και πραγματοποιήθηκε η τελετή διασκορπισμού της στάχτης του Σινγκ στα βαθιά νερά του Γάγγη. Η Αλιλούγεβα έπρεπε κανονικά να επιστρέψει στη Μόσχα στις 4 Ιανουαρίου 1967. Κατάφερε αρχικά να παρατείνει την παραμονή της ως τις 20 Ιανουαρίου και τελικά ως τις 8 Μαρτίου. Ενδιάμεσα ζήτησε από τον Σοβιετικό πρέσβη Μπενεντίκτοφ να παραμείνει στην Ινδία. Το αίτημα της δεν έγινε δεκτό. Έτσι, η Σβετλάνα λίγο πριν τη λήξη της βίζας της πήγε στην αμερικανική πρεσβεία στο Νέο Δελχί και ζήτησε να μεταβεί στις Η.Π.Α. Το αίτημά της, μέσω του Αμερικανού πρεσβευτή στην Ινδία Μπόουλς έγινε δεκτό.

Η φυγή στην Αμερική

Η Αλιλούγεβα με τη συνοδεία του Γραμματέα της Αμερικανικής πρεσβείας στο Νέο Δελχί Ρόμπερτ Ρέιλ (ο οποίος στην πραγματικότητα ήταν πράκτορας της CIA) ταξίδεψε αρκετά προς την Ιταλία. Οι διαπραγματεύσεις για μετάβασή της σε άλλη χώρα δεν καρποφόρησαν. Τελικά η Ελβετία δέχτηκε να φιλοξενήσει τη Σβετλάνα για λίγο καιρό. Οδηγήθηκε σ’ ένα πανδοχείο στο Μπίτενμπεργκ, κοντά στο Γιουνγκφράου στις Άλπεις της Βέρνης και της δόθηκε νέα ταυτότητα με το όνομα Franlein Κάρλεν, σύμφωνα με την οποία ήταν Ιρλανδή που είχε εγκατασταθεί πρόσφατα στην Ελβετία προερχόμενη από την Ινδία. Η είδηση της αυτομόλησης της Αλιλούγεβα είχε γίνει γνωστή και προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση. Υπήρχε κίνδυνος διατάραξης των σχέσεων των Η.Π.Α. με την Ε.Σ.Σ.Δ.

Τελικά η Αλιλούγεβα έφυγε από την Ελβετία και στις 21 Απριλίου 1967 πάτησε για πρώτη φορά σε αμερικανικό έδαφος, στο αεροδρόμιο J. F. Kennedy της Νέας Υόρκης. Οι Αμερικανοί είχαν πληροφορίες ότι Σοβιετικοί πράκτορες είχαν φτάσει στις Η.Π.Α. με σκοπό να απαγάγουν τη Σβετλάνα. Έτσι, δίπλα της υπήρχε πάντα φρουρά. Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε απαντώντας στην ερώτησή του Μπομπ Σάνκι αν αποδοκιμάζει το καθεστώς του πατέρα της είπε: «Φυσικά αποδοκιμάζω πολλά πράγματα, ωστόσο πιστεύω ότι πολλοί άλλοι άνθρωποι που εξακολουθούν να κατέχουν θέσεις στην Κεντρική Επιτροπή και στο Πολίτμπιρό μας πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τα ίδια πράγματα τα οποία μέχρι στιγμής έχουν καταλογιστεί αποκλειστικά σε εκείνον (ενν. τον Στάλιν)… Όλα εκείνα τα φρικτά πράγματα, οι δολοφονίες αθώων ανθρώπων. Θεωρώ πως την ευθύνη γι’ αυτά την είχε και την είχε και το Κόμμα, το καθεστώς και η ιδεολογία συνολικά». Πάντως, έριξε μεγάλες ευθύνες για τις δολοφονίες στον Μπέρια.

Δείτε το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ «Η Σβετλάνα για την Σβετλάνα»

Η παρουσία της περιγράφηκε ως «εντυπωσιακή, στιβαρή, συναρπαστική». Στο τέλος της συνέντευξης όλοι οι δημοσιογράφοι σηκώθηκαν όρθιοι και τη χειροκρότησαν. Ένα γράμμα που έλαβε όμως από τον γιο της Ιωσήφ την καταρράκωσε: «Θεωρώ ότι με τις πράξεις σου μας έβγαλες οριστικά από τη ζωή σου και γι’ αυτό θα σε παρακαλέσω να μας αφήσεις ήσυχους και να μην ανακατεύεσαι στη δική μας ζωή…»

Η Σβετλάνα είχε μαζί της το χειρόγραφο από το βιβλίο που εκδόθηκε αργότερα με τίτλο «Twenty Letters to a Friend» («Είκοσι Επιστολές σε Ένα Φίλο» Πούλησε τα δικαιώματα στην Copex ESTABLISHMENT έναντι 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Εισέπραξε προκαταβολή 73.875 δολαρίων, ενώ τα υπόλοιπα 1.426.125 δολάρια καταβλήθηκαν στη Σβετλάνα σε γραμμάτια, για φορολογικούς λόγους. Το ποσό ήταν τεράστιο όχι μόνο για τη Σβετλάνα, αλλά και γενικά για την εποχή. Όμως οι πωλήσεις του βιβλίου παγκοσμίως και τα δικαιώματα δημοσίευσης σε συνέχειες στους «New York Times» και στο «Life» απέφεραν τεράστια κέρδη στον εκδοτικό οίκο. Η Σβετλάνα έζησε σε διάφορα μέρη των Η.Π.Α.

Από το 1970 ως το 1973 ήταν παντρεμένη με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα William Wesley Peters, με τον οποίο απέκτησαν μια κόρη, την Olga Reters (γενν. 1971), γνωστή αργότερα ως Chrese Evans. Το 1978 έγινε πολίτης των Η.Π.Α. με το όνομα Lana Peters.

Δείτε το Βίντεο: Η Σβετλάνα Αλιλούγεβα σε συνέντευξη τύπου με τον σύζυγό της αμερικανό αριχτέκτονα William Wesley Peters

Από τις Η.Π.Α. στη Μ. Βρετανία και την Ε.Σ.Σ.Δ.

Το 1982 η Σβετλάνα μετακόμισε με την κόρη της στο Κέμπριτζ της Αγγλίας. Το 1984 όταν στην ΕΣΣΔ υπήρξε μερική αποκατάσταση του Στάλιν, η Σβετλάνα επέστρεψε εκεί. Μαζί της είχε και την κόρη της Όλγα. Μετά από 18 σχεδόν χρόνια είδε και πάλι τα παιδιά της Ιωσήφ και Κάτια. Τόσο η ίδια, όσο και η Όλγα έλαβαν τη σοβιετική υπηκοότητα.

Την 1η Δεκεμβρίου 1984 μητέρα και κόρη εγκαταστάθηκαν στο Τμπιλίσι της Γεωργίας Δεκαοχτώ μήνες όμως από την άφιξή της στην ΕΣΣΔ, η Σβετλάνα και η Όλγα επέστρεψαν στις Η.Π.Α. μέσω Ελβετίας.

Συνέχισε να βιοπορίζεται γράφοντας βιβλία και δίνοντας διαλέξεις. Έφυγε για λίγα χρόνια στην Αγγλία, αλλά το 1997 γύρισε στις Η.Π.Α. όπου έμεινε ως το τέλος της ζωής της (κυρίως στο Ουινσκόνσιν). Το 2011 διαγνώστηκε με καρκίνο τελικού σταδίου. Κατάλαβε ότι το τέλος είχε φτάσει. Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011. Αποτεφρώθηκε, σύμφωνα με την τελευταία της επιθυμία και η Όλγα σκόρπισε τις στάχτες της στον Ειρηνικό Ωκεανό…

Δείτε το Βίντεο: Η Σβετλάνα Αλιλούγεβα σε συνέντευξή της το 1980

Αυτή, σε πολύ γενικές γραμμές, ήταν η ιστορία της κόρης του Στάλιν Σβετλάνα. Πρόκειται για μια παράξενη και τραγική ιστορία μιας γυναίκας, που αν και μοναχοκόρη του ηγέτη της ΕΣΣΔ πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Ερωτεύτηκε σφοδρά έναν Ινδό και αποφάσισε να αυτομολήσει στη Δύση. Ούτε εκεί όμως βρήκε αυτό που περίμενε Η.Π.Α. και Ε.Σ.Σ.Δ τη χρησιμοποίησαν για τους δικούς της σκοπούς. Ποτέ δεν βρήκε την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή που αναζητούσε.

Κλείνουμε με όσα έγραψε στον φίλο της ηφαιστειολόγο Τόμας Μίλερ, λίγο πριν ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναλάβει την εξουσία στη Ρωσία: «Η Ρωσία (κατά τη γνώμη μου) βαδίζει ολοταχώς προς το παρελθόν – με αυτόν τον φρικτό πρώην ΚΑΤΑΣΚΟΠΟ της Κα Γκε Μπε να εκτελεί χρέη προέδρου! Ευελπιστώ και πιστεύω ο λαός να μην το ψηφίσει για Πρόεδρο – αλλά φυσικά υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο της νοθείας… Τα ξέρω όλα αυτά από την Εποχή του Κλασικού Κομμουνισμού και του Ψυχρού Πολέμου… Η εποχή της δήθεν δημοκρατίας στη Ρωσία έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί»… Ο δημοσιογράφος ερευνητής Αρτιόμ Μποροβίκ στον οποίο αναφέρεται η Αλιλούγεβα στην επιστολή της, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστυχώς λίγο πριν τη δημοσίευση της έρευνάς του για την έκρηξη βόμβας σε ένα διαμέρισμα στη Μόσχα που έγινε αφορμή για εισβολή των Ρώσων στην Τσετσενία, καθώς και για τα παιδικά χρόνια του Πούτιν.

Πηγή: ROSEMARY SULLIVAN, «Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ – Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΣΒΕΤΛΑΝΑ ΑΛΙΛΟΥΓΕΒΑ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ, 2017

Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Images