Τα δύο πρόσωπα της πίστης

«Είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι μπορεί να κάνουμε λάθη. Ας τους συγχωρήσουμε. Εγώ εκείνο βρήκα μέσα μου στήριγμα… Θα συγχωρώ τους αίτιους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει». Μιλάει στο Mega ο πατέρας Χριστόδουλος, πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου που σκοτώθηκε στα Τέμπη. Το πένθος του δυσβάστακτο, λίγο πριν έχει πει πως ζει τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής του. Γι’ αυτόν η λέξη πένθος είναι κυριολεκτική. Οπως και για όλους όσοι βρέθηκαν στη θέση του. Ολους όσοι έχασαν κάποιον δικό τους. Εμείς, οι υπόλοιποι, δεν έχουμε δικαίωμα να τη χρησιμοποιούμε. Είναι σαν να τους προσβάλλουμε. Σαν να καταπατούμε ένα κομμάτι της ψυχής τους. Εμείς οι υπόλοιποι, ας είμαστε ειλικρινείς, αισθανόμαστε ανακουφισμένοι που δεν είμαστε στη θέση τους. Οφείλουμε να τους συμπαρασταθούμε, στο μέτρο του δυνατού, να τους ζητήσουμε συγγνώμη, στον βαθμό που φέρουμε κάποιο μερίδιο της ευθύνης, πάντως δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε ότι πενθούμε. Και γι’ αυτό έχουν ηθική αξία τα λόγια του πατέρα Χριστόδουλου. Εκφράζει τη χριστιανική ηθική; Την ηθική της συγχώρεσης; Εκφράζει όμως και μια βαθύτατη ανθρωπιά, τα δάκρυα του Αχιλλέα όταν αποφασίζει να δώσει στον Πρίαμο τον νεκρό Εκτορα για να τον κηδεύσει. Κι ο Αχιλλέας πενθούσε τον Πάτροκλο, όμως μπήκε στη θέση του Πριάμου. Οπως ο πατέρας Χριστόδουλος μπήκε στη θέση των αυτουργών που σκότωσαν το παιδί του. Είναι ιερέας, όμως δεν ξεχνάει ότι είναι άνθρωπος. Και ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να σφάλλει. Ο Χριστόδουλος ανέλαβε την ευθύνη της ανθρώπινης κατάστασής του.

Advertisement

Στους αντίποδες, ο πρώην μητροπολίτης Αμβρόσιος. Κι αυτός μιλάει στο όνομα της χριστιανικής ηθικής. Μόνον που αυτός νομίζει πως συνομιλεί σε ευθεία γραμμή με τον Θεό. Τα παιδιά σκοτώθηκαν στα Τέμπη επειδή συμμετείχαν στο καρναβάλι, στις γιορτές του Σατανά. Η απεχθής πλευρά της πίστης, ο φανατισμός, σε μια φράση για την οποία το ελάχιστο που μπορείς να πεις είναι πως είναι υβριστική. Υβρις απέναντι στο πένθος και τη δυστυχία. Υβρις απέναντι στην ανθρωπιά. Υβρις καθαρή με την αρχαία σημασία της: ο Αμβρόσιος θεωρεί πως είναι υπεράνω της ανθρώπινης κατάστασης και μπορεί να την κρίνει κατά το δοκούν. Εκπροσωπεί επί Γης τη θεία δικαιοσύνη. Θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν οδυνηρό. Ο ναρκισσισμός του ράσου δεν διαφέρει από οποιονδήποτε άλλο ναρκισσισμό. Είπε με δικά του λόγια αυτό που είχε πει κάποιος υπουργός μετά το Μάτι, ότι οι κάτοικοι κάηκαν επειδή είχαν χτίσει αυθαίρετα.

Δύο πρόσωπα της πίστης που απέχουν το ένα από το άλλο όσο απέχει ο πλανήτης μας από την αρχή του Σύμπαντος. Το μέτρο της απόστασης το δίνει η ανθρωπιά.