Τα πειράματα της NASA για το τέλος του κόσμου που η ανθρωπότητα αγνοεί

Οι θεωρίες συνωμοσίας, τα σενάρια μιας πλανητικής αποκάλυψης και το αναπόφευκτο τέλος του κόσμου ιντριγκάρουν όλο και περισσότερους πολίτες.

Χιλιάδες οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο αλλά άπειρες γραμμένες σελίδες βιβλίων έχουν δαπανηθεί στο θέμα του τέλους της ανθρωπότητας όπως την ξέρουμε. Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στο σχετικό τραγούδι των REM αλλά στη μέρα που, σύμφωνα με τους θιασώτες του τέλους του κόσμου, ο πλανήτης και ό,τι κατοικεί πάνω του θα εξαϋλωθεί.

Η αλήθεια είναι ότι τα σημάδια και οι «κόκκινες σημαίες» ότι κάτι μαζικό και ακραίο δεν είναι πολύ μακριά υπάρχουν εδώ και καιρό. Και παρόλο που το μυαλό μας είναι απασχολημένο με τα καθημερινά προβλήματα, τους λογαριασμούς και το πώς θα εντυπωσιάσουμε το ποθητό έτερον ήμισυ δεν σταματάμε να σκεφτόμαστε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί τη μέρα που ένα τεράστιο κύμα σαρώσει, για παράδειγμα, ολόκληρες πόλεις και τις εξαφανίσει από τον χάρτη.

Πέρα όμως από τις ταινίες αποκάλυψης η «πραγματική» Αποκάλυψη μάλλον δεν είναι μία συνθήκη που θα μας απασχολήσει άμεσα. Μία ομάδα επιστημόνων ωστόσο έχουν αφοσιωθεί στο να διεξάγουν πειράματα για το τέλος του κόσμου.

Η ομάδα των επιστημόνων δεν ασχολείται με ζόμπι και επικείμενες καταστροφές από κάποιον θανατηφόρο ιό. Αυτά τα λαμπρά μυαλά εξειδικεύονται σε συνθήκες εξομοίωσης μιας απόλυτης καταστροφής στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Οι περισσότεροι έχουμε συνδέσει τη NASA με την παρατήρηση και εξερεύνηση του διαστήματος καθώς και τις αποστολές σε άλλους πλανήτες. Ωστόσο ομάδα επιστημόνων ασχολείται 365 μέρες τον χρόνο με το ενδεχόμενο του τέλους του κόσμου.

Η ανθρωπότητα ξέρει πάρα πολύ καλά να κάνει κακό στον εαυτό της και στο μέρος που την φιλοξενεί, τον πλανήτη Γη. Η εξειδικευμένη ομάδα της NASA ωστόσο δεν ενδιαφέρεται για τους κινδύνους που ελλοχεύουν εντός της ατμόσφαιρας αλλά αυτούς που έρχονται απέξω. Κυρίως με τη μορφή τεράστιων βράχων που μπορεί να αφανίσουν τον πλανήτη μέσα σε δευτερόλεπτα.

Η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ δεν αστειεύεται καθόλου όταν η κουβέντα έρχεται στους αστεροειδείς και τους μετεωρίτες. Και έχει αναθέσει τη δουλειά στον κατάλληλο άνθρωπο.

Ο Λίντλεϊ Τζόνσον είναι βετεράνος Πολεμικής Αεροπορίας εδώ και 23 χρόνια. Από το 2003 είναι μέλος της ΝASA και επικεφαλής του γραφείου πλανητικής άμυνας. Βασική στόχευση του Τζόνσον και της ομάδας του είναι οι μετεωρίτες. Αυτοί που τελικά βρίσκουν δίοδο μέχρι την επιφάνεια της Γης είναι μικροσκοπικοί.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ωστόσο που ένας μετεωρίτης σε μέγεθος πέτρας έχει προσκρούσει στη Γη και ο κρατήρας και η ενέργεια που εκκλήθηκε ήταν αρκετά μεγάλη. Μεγάλη ώστε να δημιουργήσει προβλήματα σε κοντινές περιοχές.

Λίγοι λοιπόν θέλουν να φανταστούν εάν ένας μετεωρίτης σε μέγεθος κτιρίου (ας πούμε) συγκρουόταν με τον πλανήτη μας. Η NASA ωστόσο θέλει να φανταστεί καθώς διαβλέπει ότι μία τέτοια απειλή δεν είναι διόλου απίθανη.

Τι θα γίνει όμως εάν ένας αστεροειδής σε μέγεθος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου συγκρουστεί με τη Γη; Οι πιθανότητες είναι να πέσει σε κάποιον ωκεανό. Ο ΛίντλεΪ όμως δεν αφήνει κάτι τέτοιο στην τύχη.

Για αυτό και η ομάδα εξετάζει υποθετικά σενάρια για πρόσκρουση αστεροειδή σε κατοικημένη περιοχή. Εξετάζεται λοιπόν πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά σε περίπτωση που σκάσει, για παράδειγμα, στο κέντρο του Μανχάταν.

Τα πειράματα είναι συνεχή και σε κάποιες περιπτώσεις τα αποτελέσματα αποκαρδιωτικά καθώς αναφέρουν ότι η πρόσκρουση είναι αναπόφευκτη. Για χρόνια οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει πάνω από 2.000 αστεροειδείς στο ηλιακό μας σύστημα οι οποίοι είναι υποψήφιοι για καταστροφική επαφή με τη Γη.

Μεγάλο πρόβλημα του γραφείου πλανητικής άμυνας ήταν η έλλειψη χρηματικών πόρων για να μπορέσουν να γίνουν οι εξομοιώσεις και τα πειράματα.

Αυτό λύθηκε το 2015 όταν το Κογκρέσο πείστηκε και αύξησε τα κονδύλια για τη NASA κατά 5 εκατομμύρια δολάρια ανεβάζοντας τον προϋπολογισμό στα 50 εκατομμύρια το χρόνο. Η αύξηση αυτή έλυσε τα χέρια του ΛίντλεΪ η ομάδα του οποίου απέκτησε ένα οπλοστάσιο από μία πλήρη βάση δεδομένων και τεχνολογία τελευταίων προδιαγραφών, κάτι που θα την βοηθήσει να κρατήσει τους αστεροειδείς μακριά από τον πλανήτη.

Πώς όμως προετοιμάζονται να το κάνουν αυτό; Η NASA κρατά χαμηλό προφίλ όσον αφορά τη φύση των πειραμάτων ώστε να μην δημιουργηθεί κάποια παγκόσμια υστερία αλλά ο αριθμός των μετεωριτών που ενδεχομένως να υπάρξει περίπτωση να χτυπήσουν τη Γη δεν είναι αμελητέος. Και μπορεί να απογοητεύουμε τους λάτρεις των σχετικών ταινιών αλλά δεν περιλαμβάνει κάποιον βομβαρδισμό του αστεροειδή.

Σύμφωνα με τη NASA ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ώστε να αντιμετωπιστεί μία τέτοια απειλή είναι να βγει ο αστεροειδής εκτός τροχιάς. Και πώς θα γίνει αυτό; Με πρόσκρουση κάποιου αεροσκάφους πάνω του με τέτοια ταχύτητα που θα τον θέσει εκτός πορείας.

Ο ΛίντλεΪ δεν θεωρεί ότι το να προσγειωθεί πλήρωμα πάνω στο  αστεροειδή είναι καλή λύση όμως η NASA δεν έχει βγάλει ένα τέτοιο σενάριο από το τραπέζι. Αστροναύτες έχουν εκπαιδευτεί για πολύπλοκες προσγειώσεις σε αστεροειδείς.

Το να ενημερωθούν οι αρχές παγκοσμίως για μία επικείμενη πρόσκρουση μετεωρίτη και να υπάρχουν μόλις λίγα 24ωρα περιθώριο απλά θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε ένα γρήγορο και επίπονο τέλος.

Η υπηρεσία διαστήματος λοιπόν προχωρά και στην κατασκευή υπερσύγχρονων τηλεσκοπίων τα οποία εποπτεύουν για όποια απειλή υπάρχει από διαστημικούς βράχους. Και τα οποία θα μπορούν να εντοπίσουν την όποια απειλή αρκετά έγκαιρα.

Το να προετοιμαστεί και να βγει σε τροχιά σύγκρουσης με τον αστεροειδή, ένα σκάφος ωστόσο είναι κάτι που μπορεί να πάρει μήνες ή ακόμα και χρόνια. Για αυτό και η ομάδα του Λιντλεϊ δουλεύει στενά με την Ομοσπονδιακή υπηρεσία διαχείρισης καταστροφών ώστε να μπορέσουν να έχουν κάποια σενάρια έτοιμα για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου τόσο φονικού.

Το 2019 η NASA διοργάνωσε ένα συνέδριο με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία και την Υπηρεσία Διεθνούς Προειδοποίησης για Αστεροειδείς. Έτσι έχει υπάρξει μία συνεργασία σε διεθνές επίπεδο ώστε πιο πολλά μάτια να είναι στραμμένα στον ουρανό.

Παρόλο που οι συνέπειες της δουλειά του Λίντλεϊ μπορεί να αποδειχτούν καταστροφικές ο ίδιος αναφέρει ότι «κοιμάται ήσυχος τα βράδια». Και αυτό γιατί θεωρεί ότι η ανθρωπότητα είναι όσο καλύτερα γίνεται, προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο μιας μεγάλης πρόσκρουσης.